...en Niklas "logeert" hier ook. (v/h dwarsbongel.web-log.nl en niklas.web-log.nl)

31 december 2011

Tapetenwechsel

Wat is symbolischer om te doen met de jaarwisseling dan Tapetenwechsel? (Hildegard Knef; tekst hier). We vervangen de vaste vloerbedekking in de slaapkamer door laminaat.


Directe aanleiding: toenemende allergieproblemen. Laminaat is aanmerkelijk minder stoffig, dus minder huisstofmijt. En omdat het mooier lijkt dat het laminaat gewoon doorloopt naar de overloop, wordt die ook meteen gedaan. En dus ook de beide andere kamertjes. Kortom de hele eerste verdieping, stap voor stap.
Maar de vaste vloerbedekking laat zich niet zo heel gemakkelijk verwijderen. Met name een gedeelte dat ik later zelf bijgeplakt heb. Het professioneel gelegde gaat iets gemakkelijker.
En voor laminaat moet de ondergrond wel zo vlak mogelijk zijn, want de onderlaag kan niet alles opvangen. Dus de plukken rotzooi moeten wel weg.
Als ik nooit eerder laminaat had gelegd, weet ik niet of ik de klus aangedurfd zou hebben...

27 december 2011

Taal: Nederdiets of zoiets

Alweer een tijd geleden ben ik op zoek geweest naar de snuiter die beweerde dat alle woorden in alle talen van het nederlands (of althans een vorm daarvan) zijn afgeleid.
Ik had hem een keer op TV gezien, en in mijn herinnering stuurde hij zo ongeveer met het schuim op de lippen zijn theorie de camera, en daarmee de wereld in.
Later wou ik me daar eens verder in verdiepen, maar denk je dat ik er iets over terugvinden kon? En ik ben toch niet geheel onbekwaam in het zoeken op internet; ik heb het, weliswaar in internettermen lang geleden, zelfs een poos beroepshalve naar volle tevredenheid van mijn baas gedaan.
Maar ik had geen naam van de man, en ook geen andere kenmerken genoteerd. Hij bleek achteraf geassocieerd met een ander kanaal dan ik dacht, en mijn trefwoorden waren te alledaags.

Vanavond verzeilde ik in het programma TatataTaal!, de aflevering met als onderwerp Taalontwikkeling. Laat de man daar nu in genoemd worden!
Berend Willem Hietbrink, alias De Duizenddichter, blijkt veelvuldig aanwezig op JoetJoep, zie bijvoorbeeld zijn uitleg van de etymologie van de woorden film en wc. En van Smakelijk & Vrede .

Als ik dat zie denk ik: als hij daarmee probeert grappig te zijn, dan is zijn houdbaarheidstermijn vrij kort, maar als hij dat serieus meent, dan is het absurdistisch theater waarmee hij in aanmerking komt voor opname in een instelling voor heilzame geestelijke therapiën.

Er blijkt zelfs een hyves aan hem gewijd, maar daar is de laatste krabbel geplaatst in de vroege ochtend van 4 november 2010.

Dit zoeken brengt me via Wikipedia bij het onderwerp Morosofie, ook al zo'n inspirerend onderwerp!

In deze uitzending van TatataTaal! werd ook de Bond tegen leenwoorden ten tonele gevoerd, die probeert het gebruik van woorden met een buitenlandse oorsprong geheel te vervangen door Nederlandse alternatieven.
Ik vind het in principe een nobel streven, maar het blijkt wel tot absurdistische vondsten te leiden, die bij Hietbrink niet zouden misstaan, maar dan omgekeerd.
Zoals: "basisschool(v.; basisscholen), 1 grondleerhuis".
Vanuit mijn taalgevoel associeer ik dat voorbeeld met zeer armzalige huizen zonder adequaat meubilair en voorzieningen, waarin provisorisch onderricht wordt gegeven.

26 december 2011

Kerst en watersnoodramp 1953

Vanavond de film "De storm" op TV, gekapstokt aan de Watersnoodramp van 1953. Nog in de sfeer van een heerlijk samenzijn met kinderen en kleinkinderen, kan ik het moeilijk opbrengen om dat hele filmdrama te gaan uitzitten.
Toen die watersnoodramp gebeurde, was ik tien. Het was de dag voor mijn moeders verjaardag. Er was nog geen TV, dus de enige beelden kwamen met foto's in de krant. We hoorden wel de hele dag reportages via de radio.
Mijn betrokkenheid bij die ramp vind ik in mijn herinnering nog af en toe terug. Zo vraag ik me nog steeds af wat er is gebeurd met mijn bijdrage aan het lenigen van de toen ontstane nood. Kwam ik zelf op het idee, of mijn moeder?
Ik had nog niet zo lang daarvoor een nieuwe winterjas gekregen. De oude was nog niet weggegooid en in redelijke staat. De nieuwe is opgestuurd naar het rampgebied, om een kind dat alles kwijt was, te beschermen tegen de bizarre omstandigheden. Als er een oude filmreportage voorbijkomt, kijk ik dus altijd uit naar tienjarige jongetjes in een grijze winterjas.
Probleem is, dat al die films in zwart-wit zijn, en grijs dus de kleur is waarin alle niet zwarte of witte jassen worden weergegeven...
Maar ik weet zeker dat mijn jas op een goede plaats is terechtgekomen!
En intussen heeft het water alweer zóveel rampen veroorzaakt, momenteel de actuele ramp op de Filipijnen...

24 december 2011

Niklas - 111224 - Kerst/nieuwjaarskaarten

Het is toch elk jaar weer spannend om een eigen kerst- en nieuwjaarskaart te bedenken, te maken, en te proberen die op tijd op de post en op internet te krijgen...!
Het is toch weer gelukt, kijk maar:

21 december 2011

Niklas - 111221 - Cijfers of mensen...

Heeft de huidige regering mensen volstrekt ondergeschikt gemaakt aan cijfers,
omdat cijfers gemakkelijker te hanteren en manipuleren zijn dan principes?

16 december 2011

Niklas - 111216 - Nekharen

De lichaamstaal van de betrokkenen bij de benoeming van Donner tot vieze-president van de Raad van State maakte al geruime tijd duidelijk dat degene die uit zijn nekharen kletste, voornamelijk Donner zelf was.

13 december 2011

Niklas - 111213 _ Respect

Respect hebben is een gevoel;
respect tonen zonder dat gevoel
is een inhoudsloze formaliteit, Harm!

12 december 2011

Niklas - 111212 - Vergrijzing

Dit kabinet met "zelfredzaamheid" hoog in het vaandel, maakt een essentiële denkfout: met een te strak aangehaalde broekriem is het erg moeilijk om de eigen veters te strikken en op pad te gaan. Hoe ouder je wordt, hoe groter het probleem...

09 december 2011

Herfst

Vanmiddag in het bos vond ik zomaar een gezichtje op mijn pad, dat daar na de laatste fikse regenbui gearriveerd moet zijn. En hoeveel groter ze ook zijn, je moet goed kijken om tussen de nog hangende en de al gevallen bladeren de paddestoelen te zien.

Onderweg mooie luchten, vooral als je zelf niet onder de buien reed. Later reed ik ineens op een behageld wegdek, waarschijnlijk veroorzaakt door die bui. Het was blijkbaar een nogal lokale bui geweest.

06 december 2011

Niklas - 111206 - Laag bomwater

Ik las dat 45.000 mensen moesten worden geëvacueerd vanwege een levensgevaarlijke situatie, want: Lage Rijnstand legt bom Koblenz bloot en Bom Koblenz met succes ontmanteld, en zag de plaatjes.
En ik maar denken: zijn die bommen nu pas gevaarlijk geworden door die lage waterstand, of is het een krankzinnig toeval dat er al die jaren nog nooit een schip op die bommen is gevaren?

02 december 2011

Het kerkhof en de kerk van Leegkerk

Nee, de naam Leegkerk slaat niet op de leegloop van kerken, maar "leeg" is Gronings voor "laag".
Ik ga nog even verder waar het bezoek eindigde, aan het herstelde graf van mijn vader, dat nu ook het graf van mijn oom en tante is

De lange duur van het herstel van het graf van mijn vader, was mede te danken aan een misverstand over het juiste kerkhof. Voor ons (Hoogkerkers) heette het altijd dat het kerkhof "op Leegkerk" lag, omdat het zo ver van de dorpskern lag. Een broer en schoonzus van oma, oom Hotze en tante Griet, woonden zo ongeveer naast het kerkhof. Ze liggen nu, net als opa en oma, op datzelfde kerkhof.
Hun postadres was Leegkerk. Dat gold voor de groep huizen rond het gebied waar de Kerkstraat overgaat in de Leegeweg, die nu door de stad Groningen is opgeslokt.

"Ons" kerkhof bleek formeel echter te boek te staan als het kerkhof van Hoogkerk. Het kerkhof van Leegkerk ligt rondom het eeuwenoude, monumentale kerkje van Leegkerk:

Het was een prachtige najaarsdag, we maakten een rondje over het kerkhof op zoek naar bekende namen, bekend voor mij althans. Er zijn veel namen die ik door opa en oma heb horen noemen, maar waar ik geen beeld bij heb. En veel Molukse namen, die spreken mij aan vanwege mijn Molukse familieleden. Ook in Hoogkerk is een Molukse wijk.
Ik vond wel het graf van een neef van mijn moeder en zijn vrouw. Bij hen ben ik in mijn jonge jaren een aantal keren met mijn moeder op bezoek geweest.
Een familienaam die in een brief van mijn vader voorkwam, zag ik hier ook meermalen, maar zonder de juiste voornaam.
Heel aandoenlijk vond ik een klein groen kikkertje, dat tegen een glimmend zwart grafmonument probeerde op te klauteren vanuit het gras.


Hoe vaak ik ook in Leegkerk ben geweest, nog nooit bij dat kerkje. Dat besloten we nu te corrigeren.
Het is een smal weggetje er naartoe en voor parkeren is niet veel ruimte beschikbaar vanwege de smalle bermen met daarnaast sloten. We waren de kerk ook bijna voorbijgereden: hij was (toen nog) omringd door dichtbebladerde bomen.


Het eerste wat ik vond op het kerkhof was een zerk met "de naam uit de brief"! Wat geen brief was, maar een ansichtkaart naar huis na een weekendverlof:

De kaart is verstuurd op 2 december 1939, nu 72 jaar geleden. Mijn vader was toen gemobiliseerd en zijn standplaats was tussen Egmond en Bergen (NH), bij een zoeklicht ter verdediging van het toenmalige vliegveld Bergen.
De kaart laat meteen zien dat de Ruïnekerk in Bergen niet het gevolg is van de Tweede Wereldoorlog.


Een tekstfragment:
't Is nu weer Zaterdagmorgen. Gister heb ik in Gron. de trein nog gehaald en was voor 12 uur binnen.
De trein was meer dan een half uur te laat in Amsterdam. In de trein sprak ik nog een Groninger die wel in Twist kwam en Jan Antoons wel had ontmoet.



Gezien de jaartallen die op deze steen vermeld worden, en gevonden aanwijzingen dat hij timmerman was, kan hij een collega van mijn grootvader geweest zijn. Of de mentor van mijn vader? Gezien de tekst lijkt het me een goede bekende van mijn familie, en opa en oma hebben zeer beslist die naam later meermaals genoemd in mijn bijzijn.
Ik ken een plaatsje Twist in Duitsland, hier dichtbij, direct over de grens bij Nieuw Schoonebeek, maar mogelijk is er toen een Nederlandse plaats geweest met dezelfde naam, die nu opgeslokt is door een buurplaats. In 1939 zal nog geen "tewerkstelling in Duitsland" of Arbeitseinsatz hebben plaatsgevonden.

We troffen nog andere bijzonderheden aan bij dat kerkje. Aan de noordkant was een gebrandschilderd raampje, dat gezien de jaartallen met een recente restauratie te maken heeft. Het is blijkbaar bedoeld om van binnenuit "gelezen" te worden, dus ik heb de foto omgeklapt. Grappig is, dat het net lijkt alsof je nu van binnenuit de bomen ziet, maar dat is dus de weerspiegeling.
Een ander bijzonder verschijnsel vond ik op het kerkhof. Op een oud graf lag een armbandje, zoals jonge meisjes van nu dragen. Ik maakte een foto van dat graf, maar pas thuis zag ik dat het het graf was van een meisje dat niet ouder was geworden dan twee jaar en anderhalve maand...


Na Leegkerk lokte het fraaie weer ons nog even verder naar het Noorden, en kwamen we onder andere terecht in Aduarderzijl. Het woord "zijl" betekent "sluis", en is onderdeel van mijn familienaam: Zijlstra. In dat licht zijn de namen op het graf van mijn oom en tante opmerkelijk: het echtpaar Zijlstra - van der Sluis.
Bij de sluizen van Aduarderzijl komt het Aduarderdiep samen met het Reitdiep, dat de verbinding van de Drentsche Aa naar zee is. Ooit was de Noorderhaven in Groningen via het Reitdiep een getijdenhaven.


Het Aduarderdiep begint voor het huis van mijn grootouders op Vierverlaten, waar mijn vader en zijn broers geboren zijn. Ik heb er ook nog even gewoond, toen ik in 1960 mijn eerste baan kreeg in Groningen. De generatiekloof met mijn grootouders bleek echter te diep, en ik vond een kamer in Groningen: dichtbij de Noorderhaven. Toch overheerst de dankbaarheid dat ze me toen hebben opgevangen.

Zo zie je maar dat nostalgie, als verbindend, stimulerend gevoel, altijd vlak om de hoek op je wacht, als je maar op de goede manier kijkt.