...en Niklas "logeert" hier ook. (v/h dwarsbongel.web-log.nl en niklas.web-log.nl)

dinsdag 13 maart 2012

Straatracende opa's

Die ouwe dacht geloof ik mij even voor gek te zetten, met zijn elektrische fiets. Ik was in bijpassend tenue op mijn racefiets geklommen, en was bezig aan het laatste eindje naar huis. Bij een stoplicht stond hij ineens half naast me. Gewone fiets, dacht ik. Uit een zijpaadje gekomen zeker. Hij groette even en ik groette terug, zoals veel mensen hier nog doen, ook als je elkaar niet kent.

Toen het groen kwam, was ik sneller weg dan hij, ondanks mijn vermoeidheid. Maar meer dan 21 km/h haalde ik niet meer.
Een eind verderop hoorde ik ineens iets in mijn kielzog. Uit mijn ooghoek zag ik een fietser. Ik reed schuin tegen de wind in, dus hij kan er al een tijdje gehangen hebben.
Hij zag dat ik hem had opgemerkt en kwam naast me rijden. Het eerste wat ik zag was de enorm dikke naaf in zijn voorwiel, het tweede dat het de man was van bij het stoplicht.
Hij zei triomfantelijk: "Ik kan je met gemak bijhouden zo." Ik: "Wacht maar tot ik weer in conditie ben, dan lukt je dat niet meer. Dit is pas mijn derde training dit seizoen." Hij: "Nou ja, ik ben ook al 76." Ik: "Ik ben bijna 70."
Ik zag het ongeloof tussen zijn wenkbrauwen krullen, maar mijn overdrijving was toch minder dan anderhalf jaar?
Hij: "Dit rijdt wel heerlijk, hoor!" Ik: "Ik geef hier nog de voorkeur aan." Hij: "Tja, ik heb al een nieuwe knie, ik kan dat niet meer."

Bij een onoverzichtelijke oversteek reed hij nog net voor het aanstormende verkeer langs en sloeg af; ik stopte tot ik veilig kon oversteken.
Dat verhinderde dat ik hem nog kon vertellen dat ik er al 45 km op had zitten, met een gemiddelde van 21 km/h. Met een flink stuk tegenwind op de open vlakte, en ik heb onderweg nog een poosje met mijn zoon staan praten die daar aan het werk was (mijn oude fietscomputer loopt gewoon door, dus het gemiddelde stort dan in).
De actieradius *) van zijn e-fiets zou waarschijnlijk niet toereikend zijn geweest. En wat dan, met zijn knie...?

In elk geval heb ik lekker gefietst, zelfs nog een eindje door Duitsland. Lukt het dan toch, na een paar jaar slechts enkele tientallen kilometers te hebben gemaakt, mijn training weer serieus op te pakken?

Een fietsfoto's van mezelf uit 1995, deze gerespecteerde bult (22%) heb ik meermaals beklommen.

*) Informatie over de actieradius van elektrische fietsen: zie b.v. Fietsenblog en Tros Radar

7 opmerkingen:

J@n. zei

Pas een nieuwe fiets gekocht en ik stond voor de keus om zo'n e-fiets te kopen of een 'normale'. Ik heb voor de laatste gekozen, dus ook geen racefiets, maar echt een normale. Ik hoef ook nergens meer naartoe en haast heb ik niet. Voor mij gaat het erom, mijn spieren wat in conditie te houden en dat doe ik door elke dag zo tussen de 10 en 15 km. te fietsen en dat zonder traphulp, anders zou ik ook wel een brommer kunnen kopen.

Dwarsbongel zei

@J@n: Ik denk dat je een goede en logische keus gemaakt hebt voor als je je spieren in conditie wilt houden. Succes!
De "e-fiets opa" had een kunstknie, dus dan praat je alweer over een andere situatie, denk ik.
Ik vind het nog lekker om af en toe eens flink af te zien tegen een fikse wind in, zonder al te gek te doen. Maar dan ga ik meestal tegen de wind in weg, zodat ik het terug gemakkelijker heb.
Klimmen vind ik ook wel lekker stoer en daarmee heb ik de meeste ervaring door fietsvakanties in Zuid-Limburg; ik heb er alle serieuze bulten gehad! Maar de laatste is alweer 17 jaar geleden...

Plato zei

Ik heb jarenlang toertochten gereden. De ergste was die van Zaanstad naar Dronten en terug. We reden verkeerd en dat was meteen 20 kilometer om. Ik geloof dat wij de allerlaatste waren die binnen waren. Ik heb nooit een goede conditie gehad (want aangeboren hartkwaal) en de dokter vond het ook dat ik het bij max. 100 km moest houden. Aanvankelijk trok ik me er niks van aan, maar met het stijgen der jaren ging ik toch over naar bescheidener afstanden. Zonder trofee.

En toch was het leuk. Afzien, maar leuk.

Grappig zo'n logje over de concurrentie tussen een 'half elektrieke weggebruiker' en jou. Het eergevoel voel je er stevig tussendoor. :-)

tagrijn zei

Natuurlijk lukt het je conditie op te vijzelen. Ik heb na mijn nieuwe knie adviezen in de wind geslagen en geen e-fiets gekocht. Gelukkig maar, want nu fiets ik weer net als voorheen.

Dwarsbongel zei

@Plato: Ik heb van jongsaf redelijke veel gefietst: 17 km enkele reis naar school. Later ben ik, eerst op mijn gewone fiets, grotere afstanden gaan fietsen. Pas veel later deed ik dat in groepsverband met de toerclub, maar nog steeds veel alleen.
Zaanstad/Dronten reken ik zo vlug even uit als ruim 80 km; zeg heen en terug met omweg dus pakweg 170 + 20 = 190 km. Ja, dat is een pittige dagtocht, maar ik heb er een aantal gereden. Wij (fietscollega's) hebben ook ooit op zo'n soort tocht een omweg gemaakt omdat een "grappenmaker" een routebordje had weggehaald. Dan worden die laatste kilometers heel zwaar...

Dwarsbongel zei

@Tagrijn: Bewondering! Het gaat dus goed met je knie, daar ben ik heel blij om!
Ik merk na een paar keer fietsen al, dat mijn conditie hard vooruit gaat: vandaag (4e tocht) had ik 60 km en wel moe maar redelijk snel alweer opgeknapt.

Anoniem zei

leuk verhaal. of toch weer niet? Ouder worden en de gevolgen, wel wennen hoor.
(*_*)