...en Niklas "logeert" hier ook. (v/h dwarsbongel.web-log.nl en niklas.web-log.nl)

dinsdag 25 september 2012

Flashback

We reden een rondje om te controleren of door het vervangen van de homokineet in onze auto de vervelende geluiden nu verdwenen waren. We kwamen in de buurt van de Kibbelkoele, en besloten er even een wandeling te maken. Het water stond naar mijn idee lager dan gewoonlijk. Daardoor was het eilandje in het midden duidelijk zichtbaar.
Dat bracht mij de herinnering terug, dat we lang geleden, toen mijn kinderen net geen peuters meer waren, op een mooie zomerse dag naar de Kibbelkoele fietsten. Ongeveer 13 km vanaf een huis dat nu niet meer bestaat.
Het water tussen het strandje en het eilandje was ondiep. Ik zou met mijn dochter en mijn zoon naar het eilandje waden. Aan elke hand een kind liepen we, terwijl het water tot iets boven mijn knieën reikte. Het water kwam mijn dochter tot even boven haar middel, mijn zoon tot bijna halverwege zijn borst.
Er gebeurde iets waardoor we even stilstonden en ik hun handen eventjes losliet. Vrijwel meteen een gil vanaf het strand. Ik keek, zag dat mijn vrouw wild gebaarde en naar beneden wees. Ik keek om me heen en zag mijn zoon: koppie onder, vlak naast me.
Ik heb hem met mijn arm om zijn middel uit het water geschept, mijn dochter weer bij de hand genomen en we zijn teruggelopen.
Het water was gelukkig helder toen, net als nu. En ik ben heel dankbaar dat we hem zo snel weer opvisten...

4 opmerkingen:

J@n. zei

Dat had zomaar 'kleine oorzaken grote gevolgen' kunnen worden. Hopelijk geen traumas aan overgehouden?

wllm kalb zei

Ik ken veel homo's, maar de homokineet kende ik nog niet. Mooi dat die van jullie vervangen is en je in staat stelde helemaal naar Kibbelkoele te rijden.

Leo zei

Dat lijkt me wel iets om even een hartverzakking bij te krijgen, mijn hemel...wat een ervaring zeg...

platoonline zei

Tjonge, wat een ervaring. En wat een geluk dat het goed afliep.