...en Niklas "logeert" hier ook. (v/h dwarsbongel.web-log.nl en niklas.web-log.nl)

zaterdag 18 maart 2017

170318 - ZOZ - Van Volkskrant en gospelblues

Wie mee wil doen met (of luisteren/kijken/lezen bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Marja.

In de digitale Volkskrant las ik woensdag een recensie over de publicatie van een uitgebreid boek met CD over Washington Phillips (nl), een vroege zanger uit het genre blues en gospel. Als ik het goed heb begrepen was hij een soort autodidactische, rondreizende straatprediker, met een ongecompliceerd en toegewijd geloof. Het gaat om Washington Phillips and His Manzarene Dreams door Michael Corcoran op het label Dust-to-Digital. Ook was in de NRC een lyrische recensie te vinden.

Eerder had de Nederlandse blues- en gospelhistoricus Guido van Rijn (nl) al veel onderzoek gedaan naar Washington Phillips, en op zijn eigen label Agram in 1979 de LP Denomination Blues uitgebracht, die hij nog altijd beschouwt als een hoogtepunt.

Op internet vond ik een hoofdstuk over Washington Phillips in de Encyclopedia of Great Popular Song Recordings.

Er schijnen slechts 16 schellakplaten (zeer kwetsbaar materiaal) van hem bewaard gebleven te zijn, die in 1927 - 1929 zijn opgenomen.
De klank die hij voortbracht, was zó bijzonder, dat nooit is teruggevonden hoe hij dat gedaan heeft. Het moet een bijzonder instrument geweest zijn dat hij gebruikte. De klank lijkt wel iets op een citer, maar dat en vergelijkbare instrumenten komen volgens deskundigen niet in aanmerking qua speeltechniek en klank. Er bestaat een foto van Washington Phillips met twee citer-achtige instrumenten, maar die zou op uit een heel andere tijd stammen.
Een gangbare theorie is, dat hij een zelfgebouwd instrument bespeelde, dat hij Manzarene noemde. Er is echter geen enkel bewijs overgebleven hoe dat in elkaar zat en bespeeld werd. Er zouden een paar "ooggetuigen" zijn geweest die er over verteld hebben. Slechts één daarvan kon een aannemelijk verhaal vertellen, maar was niet deskundig genoeg om details te verduidelijken.

Ook over zijn leven waren misverstanden in omloop. Zo zou hij jong zijn gestorven in een inrichting, maar dat bleek een neef uit dezelfde regio met dezelfde naam.
Je krijgt veel zoekresultaten als je Washington Phillips zoekt op Youtube, doordat veel van zijn songs door anderen zijn gecovered, ook in afwijkende versies.
Ook opnamen van hemzelf zijn er. Sommige songs zijn in tweeën verdeeld, om op de voor- en achterkant van de 78-toeren schellakplaten te persen. Zoals de song Denomination Blues, waarin hij, als prediker, het dogmatische geneuzel van verschillende kerkgenootschappen over details in Bijbel-uitleg afwijst. Denomination kun je vertalen met kerkgenootschap of sekte.

Denomination Blues (Part 1)

I want to tell you the natural fact
Every man don't understand the Bible alike
{refrein} And that's all, I tell you that's all
But you better have Jesus, I tell you that's all


Well, denominations have no right to fight
They oughta just treat each other right
{refrein}

The primitve Baptists, they believe
You can't get to Heaven unless'n you wash your feet
{refrein}

The only primitive that has any part
Is the one that's at the washing with the pain at heart
{refrein}

Now the missionary Baptists they believe
Go under the water and not to wash his feet
{refrein}

Now the Indian Methodists they believe
Sprinkle the head and not to wash the feet
{refrein}

Now the African Methodists they believes the same
'Cause they know their denomination ain't a thing but a name
{refrein}

Now the Holiness people when they came in
They said, "Boys, we can make it by livin' above sin."
{refrein}

Now the Church of God has it in their mind
That they can get to Heaven without the sacrament wine
{refrein}

Washington Phillips - Denomination Blues, Pt. 1:


Denomination Blues (Part 2)

You're fighting each other and think you're doin' well
And the sinner's on the outside goin' to Hell
{refrein} And that's all, I tell you that's all
But you better have Jesus, I tell you that's all


Now, the preachers is preachin' and thinks they're doin' well
And all they want is your money and you can go to Hell
{refrein}

There's another class of preachers is high in speech
They had to go to college to learn how to preach
{refrein}

But you can go to the college and you can go to the school
But if you ain't got Jesus, you an educated fool
{refrein}

That kind of a man he's hard to convince
A man can't preach, sir, unless'n he's sinned
{refrein}

When people jump from church to church
You know the conversion don't amount to much.
{refrein}

When Jesus came in at Dividing Day
Gonna call the sheeps to Him and turn the goats away,
{refrein}

It's right to stand together and it's wrong to stand apart
'Cause none's gonna enter but the pure in heart
{refrein}

Washington Phillips - Denomination Blues, Pt. 2:


Een mooie oude, krakende en knetterende opname is ook: Washington Phillips: What Are They Doing in Heaven Today?.
En dan is er tenslotte het advies van een moeder die haar zoon de grote boze wereld in ziet gaan, en hem een laatste goede raad mee geeft.

Washington Phillips - Mother's Last Word To Her Son (1927)

I never can forget the day
When my dear mother did sweetly say
You are leaving, my darling boy,
You always have been your mother's joy.
Now as you leave this world to roam
You may not be able to get back home
But remember Jesus who lives on high
Is watching over you with a mighty eye.

The world is so full of old sin and woe
And many sorrows everywhere you go
But remember Jesus who's everywhere
If you get in trouble now, He'll meet you there
If you'll bow down before His face
And trust in Him for His saving grace
You have a burden He'll make then light
And He sure will guide you in the right

Now when I think of my mother dear
How often she did and try to cheer
My wondering mind was going astray
By saying, "Son, accept the way."

Washington Phillips - Mother's Last Word To Her Son:


Is dat nou allemaal aftandse, achterhaalde dinosauriërmuziek? Nou nee, ik vond de hedendaagse Nederlander Djurre de Haan die deze song op zijn repertoire heeft in verschillende versies, zoals solo met een citer-achtig instrument, die optreedt als Awkward I: Awkward I - A Mother's Last Words To Her Son (Washington Phillips). In andere versie is hij, in het kader van Amsterdam Acoustics, de zanger tussen gedreven instrumentalisten, die ik niet zo gauw heb kunnen thuisbrengen (maar dat kunnen ze waarschijnlijk zelf wel)!

Awkward I (Amsterdam Acoustics) - Mother's Last Words To Her Son:


11 opmerkingen:

Anoniem zei

Jij hebt echt een neus voor bijzondere muziek. Het is weer een mooie bijdrage. Dank je wel.

Anoniem zei

Ik heb ze al genoteerd, Gauke.

Ria zei

Dank je voor deze bijzondere muziek
Fijn weekend

Nietzomaarzooo zei

En ook deze compilatie is nog steeds aktueel. Onze God is de beste zeiden van Kooten en de Bie al in de jaren 80.

Mooie muziek zo op een regenachtige zaterdag. Dank daarvoor.

MelodyK zei

Wat biezunder dit ja, mooi man!

Nooit van gehoord, totaal nieuw(s) voor mij... vond het prachtig, dank je wel.

Fijn weekend.

Unknown zei

Hoe vind je het altijd weer.Heel bijzonder!









Joanne zei

Weer een mooie bijzondere bijdrage. Genoten van de muziek, al had ik er nooit van gehoord.
Je hebt er weer een hoop tijd en energie in gestoken. Dankjewel daarvoor.

Liefs Frederique

CorryR zei

Wat een fijne muziek om op zondagmiddag naar te luisteren. En dan een bijzonder verhaal erbij en de tekst. Geweldig. Had hier ook nog nooit van gehoord. Hoe vind je dat steeds?

tagrijn zei

Ik kende dit niet, maar het is wel iets heel mooi en aangrijpend.

Martijn zei

Bijzonder die Washington Phillips, bedankt voor de tip. Jammer dat ik het stuk uit de Volkskrant niet kan lezen (want geen abonnement..)
Dat bijzondere instrument van Djurre de Haan is een autoharp

natasja zei

Wat een bijzondere muziek!