150331 - WE300 - Evenaren

PlatoOnline's WE-300 schrijfuitdaging: schrijf een verhaal van exact 300 woorden, waarin het thema-woord niet voorkomt! Themawoord in maart/april 2015 = Evenaren

"Ja maar..." Het was een standaard onderdeel geworden van hun communicatie. Of het nou een filosofische gedachte betrof terwijl ze diepzinnig zaten te bomen, een veronderstelling omtrent een gebeurtenis of personen, of een terloopse opmerking of vraag over de dagelijkse gang van zaken.

Het leek een "spel" geworden te zijn, wie de koers uit mocht zetten, wie het het beste wist of het meeste. Dat daarbij hun beider bagage nadrukkelijk een rol speelde, was overduidelijk. Het was ook onvermijdelijk. Allebei hadden ze relaties gehad met competitie, of vermeende competitie. Elkaar de loef afsteken.
Het idee dat ze dat achter zich hadden gelaten, waren ze voorbij. Het leek een natuurlijk gegeven, het zoeken van de confrontatie - tot het hoog oploopt, óf tot een van beide er genoeg van had.

Zo hadden ze zich vaak afgevraagd, of het hele leven niet één grote competitie was, om het liefst beter, maar minstens gelijkwaardig te zijn aan anderen. De cliché's van buren die onmiddellijk óók het nieuwste van het nieuwste moesten hebben dat andere buren ook hadden aangeschaft. Als één buurvrouw twee gelijke dingen voor het raam zette, had binnen een maand iedereen in de buurt het, enzovoort.

En dan de gezondheidshypes. De een weet nòg gezondere voeding dan de ander, en de zelfbenoemde gezondheidsdeskundigen vechten elkaar de tent uit, evenals de reclamemakers, die elkaar om de oren slaan met nòg "gezondere" en nòg biologischer reclameteksten.
De overeenkomst lijkt te liggen op het terrein van de fantasie: de saaie feiten doen er niet meer toe, want daarin is geen competitie mogelijk.

O nee? In de wetenschap is men op zoek naar feiten. En als een waarneming niet eenduidig kan worden omschreven, ligt de competitie in het zoeken naar het antwoord op die vraag. En tot dat antwoord gevonden is, blijft het een vraag.