Is pesten nieuw?

Vandaag in het Dagblad van het Noorden (DvhN) opnieuw aandacht voor het geval van een scholier die "doodgepest" zou zijn.
Het is invoelbaar dat de dood van een 14-jarige jongen diepe sporen achterlaat bij zijn familie.
De moeder van deze jongen blijkt geen gelegenheid onbenut te laten om een aantal klasgenoten en de school verantwoordelijk te stellen. Ondanks dat de jongen al maanden daarvoor die school verlaten had.
De klasgenoten en de school kunnen zich niet verweren tegen het mediageweld van de Telegraaf, Hart van Nederland, Knevel & van den Brink, die de moeder een spreekbuis geven, zonder "wederhoor".

Onderzoek van het DvhN (helaas nog niet online) beweert dat Ricky een "notoire spijbelaar" was, die soms een maand niet op school kwam. Van gepeste kinderen kan ik me dat nog wel voorstellen, maar daarin horen de ouders dan toch ook een rol te spelen, en niet pas achteraf.
Het wederhoor zou laten zien, dat Ricky zichzelf ook niet onbetuigd liet bij pesterijen.
Er is nieuw onderzoek gedaan door Justitie. Autopsie heeft echter al een natuurlijke doodsoorzaak vastgesteld: hartfalen bij overgewicht.

Door dit artikel moest ik wel terugdenken aan mijn eigen schooltijd, de LTS eind vijftiger jaren.
In het eerste jaar zat in mijn klas een jongen (Gerrit?) met vreemde littekens in de huid van zijn achterhoofd. Of hij me ooit de oorzaak verteld heeft, weet ik niet meer, maar ik ben er nu van overtuigd dat dat het gevolg is geweest van brandwonden. Kokend water misschien?

Wat opvalt wordt in die leeftijdsgroep scherp onder woorden gebracht. Pubers zijn niet subtiel en schoppen zich los van hun ouders, en dus van de hele wereld om zich heen. Over wat ze eng vinden kunnen ze nog niet goed een vorm te vinden om dat te verwoorden.
In dit geval in het Drents, omdat het authentiek is - ondertiteling volgt.

Gerrit kreeg vaak het advies om te proberen een normale haargroei op het littekenweefsel in zijn nek te herstellen: "Hé jong, haol toch een puut greszoad veur je nek!" 1)
Gerrit was er inmiddels aan gewend, en had vaak een antwoord, dat ik diep bewonder en dat nog steeds zelfstandig in mijn gedachten zwalkt bij irritante personen: "Ach jong, je va mus je in de hege meeg'n hebb'n, dan har der nou een braanekkel staon!" 2)

Ik verbeeld me dat ik min of meer bevriend was met Gerrit. Heb ik meegedaan aan het pesten? Ik durf mezelf niet onschuldig te verklaren, maar als verweer voer ik aan dat ik zelf ook gepest ben met zwakke eigenschappen en naamsverwantschap met toen actuele hoogwaardigheidsbekleders.
Van Gerrit is ook de specificatie van een loensende klasgenoot: "Die is zó scheel, die kek met het iene oog in de spekpan en met het andere in de wiemel!" 3)


Ondertiteling:
1) "Hé jongen, haal toch een zak graszaad voor je nek."
2) "Ach jongen, je vader zou je in de heg gepist moeten hebben, dan had daar nu een brandnetel gestaan."
3) "Die is zó scheel, die kijkt met het ene oog in de spekpan en met het andere in de schoorsteen."
Wiemel: plaats in de schoorsteen, waar het vlees en spek gerookt of geborgen wordt