Deeg of groen? Associaties bij een banketstaaf

Vanmorgen namen we bij de koffie de laatste resten van een banketstaaf, ingekocht voor de feestdagen maar door de overvloed nog niet geconsumeerd. Terwijl ik de laatste schilfers van het omhulsel oplikte van het schoteltje, kwam er een beeld terug via de benaming: bladerdeeg.

"Was er niet een professor Bladerdeeg, Wilhelmina Bladerdeeg, die iets goeds deed met kinderen bij de Rijksuniversiteit in Groningen?"
Marijke ging met haar smartphone op zoek. Het was niet Bladerdeeg, maar Bladergroen. Een indrukwekkend levensverhaal. En inderdaad kwam de Groninger Universiteit in het verhaal voor.

Mijn herinnering was, dat ik in mijn tijd als loopjongen van het Natuurkundig Lab weleens iets bezorgd heb bij het instituut van prof. Bladergroen, destijds een paar huisnummers verwijderd van de ingang van ons Lab aan de Westersingel. Een vaag beeld van een gang in een statig herenhuis, die leidt naar een soort tuinkamer waar een mevrouw aan een bureau zit. Destijds waren veel wat kleinere universitaire instituten in herenhuizen in de stad gevestigd.

Tijdens haar opleiding Kinderverzorging was Marijke de naam Wilhelmina Bladergroen ook nadrukkelijk tegengekomen in de vakliteratuur, en ook dat klopt, want op het gebied van kinderpsychologie, pedagogiek en orthopedagogiek was ze een fenomeen.

Blijkt dus na vele jaren dat we, in de periode dat we nog lang niet wisten van elkaars bestaan, bezig waren met dezelfde persoon! En dat ontdekken we, zo'n 50 jaar later, door middel van associaties bij de restanten van een bijna vergeten banketstaaf...