02 april 2012

Forsythia


Toen ik Sietsia voorjaar 1997 dit gedicht gaf, zei ze dat dit de eerste keer was dat haar naam nu eens plezierig gebruikt was, en ze er niet mee gepest werd. Ze was een jonge moeder met een verhaal en een kinderstoeltje achterop haar fiets. We zaten samen op een cursus verhalen schrijven, en net als nu begon de forsythia omstreeks deze tijd volop te bloeien. Na de cursus hebben onze wegen elkaar niet meer gekruist.
For Sietsia


Between first
hesitating green

your yellow flowers
colour up the spring

brass trumpets
cheering loud

tempt us to come out
our cozy winter caves.


©Gauke Zijlstra, 1 april 1997

6 opmerkingen:

  1. Ik kan mij voorstellen dat ze er erg blij mee was. Vooral ook als je steeds geplaagd/gepest wordt met je naam.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een mooie ode iemand met een bijzondere voornaam. En aan de plant zelf natuurlijk. Kort is haar roem in de lente. Daarna is het af en toe wreed snoeien.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Irissen voor Iris, Margrieten voor Margriet, het helpt helaas zelden...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Prachtig blog en gedicht.
    Ik leerde ooit Chinees klokje en bloeiend hout.
    Maar dit gedicht is mooier.
    Vriendelijke groet

    BeantwoordenVerwijderen