Toen ik Sietsia voorjaar 1997 dit gedicht gaf, zei ze dat dit de eerste keer was dat haar naam nu eens plezierig gebruikt was, en ze er niet mee gepest werd. Ze was een jonge moeder met een verhaal en een kinderstoeltje achterop haar fiets. We zaten samen op een cursus verhalen schrijven, en net als nu begon de forsythia omstreeks deze tijd volop te bloeien. Na de cursus hebben onze wegen elkaar niet meer gekruist. | |
For Sietsia Between first hesitating green your yellow flowers colour up the spring brass trumpets cheering loud tempt us to come out our cozy winter caves. ©Gauke Zijlstra, 1 april 1997 |
Wat lief!
BeantwoordenVerwijderenA Name is a name is a forsytsia
BeantwoordenVerwijderenIk kan mij voorstellen dat ze er erg blij mee was. Vooral ook als je steeds geplaagd/gepest wordt met je naam.
BeantwoordenVerwijderenEen mooie ode iemand met een bijzondere voornaam. En aan de plant zelf natuurlijk. Kort is haar roem in de lente. Daarna is het af en toe wreed snoeien.
BeantwoordenVerwijderenIrissen voor Iris, Margrieten voor Margriet, het helpt helaas zelden...
BeantwoordenVerwijderenPrachtig blog en gedicht.
BeantwoordenVerwijderenIk leerde ooit Chinees klokje en bloeiend hout.
Maar dit gedicht is mooier.
Vriendelijke groet