Donquichotterie?

Er zijn plannen om een aantal windmolenparken aan te leggen in noordoost Nederland ten behoeve van de elektriciteitsvoorziening. En de bevolking van die gebieden loopt massaal te hoop tegen deze ontwikkeling.
Zoals het in dit land hoort, voelt de bevolking zich "overvallen door voorgekookte plannen, waartegen niets meer in te brengen is", en inspraakavonden worden benut om protesten naar voren te brengen zonder te willen luisteren naar de voordelen van de plannen.

Men vreest voor verpaupering van het landschap en lawaaioverlast. Wat dat laatste betreft, vernam ik dat er vergelijkingen getrokken worden tussen windmolenparken en opstijgende Jumbojets. Donquichotterie?

Gisteren ben ik wezen fietsen. Omdat de wind uit die hoek waaide met omstreeks 4 Beaufort, vertrok ik in oostelijke richting. Bij ons leidt dat al gauw de Duitse grens over, en daar staan al meerdere windmolenparken. Je ziet ze inderdaad al van verre; herkenningspunten - net als klassieke molens en kerktorens. Over smaak kun je lang twisten, maar ik vind de moderne windmolens absoluut niet lelijk, sierlijk zelfs.

Ik besloot eens te gaan luisteren naar die lawaaioverlast. Zo kwam ik in Emsland terecht, in de gemeenten Haren (vak 3 van het kaartje) en Lathen (vak 14).
Het viel me op, hoeveel huizen en boerderijen daar hun dak vol zonnecellen hebben.
Aan de benedenwindse zijde van een enorm windmolenpark, in de omgeving van Niederlangen, heb ik staan luisteren op zo´n kilometer afstand van de "achterste" molens. Ik heb daar geen enkel geluid kunnen onderscheiden dat van de windmolens afkomstig was, ook al stond ik uit de wind met mijn oren.
Ik kwam langs de van vóór "Schengen" bekende "groene grensovergang". Het beeld is vanaf Nederlandse kant; op de achtergrond zie je een paar van de windmolens. Na de grens is het afgelopen met Street View, daar doen ze in Duitsland blijkbaar (nog) niet aan.


Grotere kaart weergeven Aan de voet (ca. 200 m afstand) van zo´n windmolen, met eenzelfde exemplaar achter me, werd het geluid van de wieken volledig overstemd door de wind in het gras. Een eindje verder hoorde ik op een luwe plek, zonder gewas op het land, eindelijk een zacht suizen van molenwieken.

Verderop, in de buurt van Sustrum, vond ik een park met een ander, ouder type windmolens. Hier was inderdaad iets meer te horen van de wieken die door de wind kliefden (zoom in!).


Grotere kaart weergeven Ik constateer dat er een verschil in geluidsproductie is tussen verschillende typen windmolens, en ik denk dat met de voortschrijdende ontwikkelingen in de windmolentechniek daar ook aan gewerkt wordt; mijn technisch gevoel zegt me, dat efficiëntere wieken ook minder geluid produceren.

Ik denk dat de omwonenden van een groot vliegveld als Schiphol, God op hun blote knietjes zouden danken als een opstijgende Jumbojet niet meer lawaai zou maken dan het cumulatieve geluid van 100 van deze windmolens.

Op de terugweg heb ik het even moeilijk gehad. Het was warm, ik had te weinig eten meegenomen en te weinig drinken. Gelukkig kwam ik langs het huis van een onzer goede vriendinnen. Dat heeft mijn gemiddelde snelheid wel serieus doen instorten.

Thuisgekomen bleek ik 90 kilometer te hebben gefietst, waarvan ruw geschat een derde met de wind pal op kop, een derde met zijwind en een derde voor de wind. Omdat het lang geleden is dat ik in die omgeving heb gefietst, heb ik vermoedelijk meer kilometers gemaakt dan nodig.
Zo kwam ik op een kruispunt ook langs een monument en info/paneel, dat herinnert aan het Emslandlager Oberlangen (VI). Ik had wel eens iets gelezen over de Emslandkampen, nu heb ik het paneel gelezen en gezien waar een van die kampen geweest is.

Het was ook mijn langste fietstocht in tijden, zodat ik even tijd nodig had om bij te komen. Later op de avond heb ik ergens iets gelezen: windmolens zouden 's nachts meer lawaai maken dan overdag, omdat aan de grond dan minder wind is, en in hogere luchtlagen juist meer. En omdat de omgeving dan stiller is, is het geluid van windmolens dan hinderlijker.
Dat vind ik op zich aannemelijk. Als vliegeraar weet ik dat het aan de grond windstil kan zijn, maar als je kans ziet je vlieger hoog genoeg op te trekken, doet 'ie het soms wel.

Vandaag nog even gezocht waar ik het gelezen had. Niet, zoals ik dacht, in de krant van gisteren. Het blijkt te gaan om een promotie-onderzoek uit 2006 bij de Rijksuniversiteit Groningen. Ik dacht even aan een verband met Diederik Stapel, omdat deze materie psychologische factoren bevat, maar de onderzoeker is natuurkundige.
Sinds het onderzoek heeft de techniek echter niet stilgestaan, misschien wel mede op basis van dit onderzoek. Het is echter koren op de molen van tegenstanders van nieuwe windparken. Er zijn sceptici genoeg die "wetenschappelijke" argumenten aandragen om het nut van windenergie in twijfel te trekken. Omdat ze andere belangen of hobbies hebben.
Nee, ik beweer zeer zeker niet dat windenergie de enige oplossing voor de toekomst is, het is daarentegen wel duurzame energie.

Uit het persbericht leid ik af, dat niet gemeten is dat het geluid van de windmolens overeenkomt met een opstijgende 747, maar dat "omwonenden" dat beweren.
Omwonenden die blij zijn met hun windpark, of die zich er aan ergeren? Hebben ze liever een kerncentrale in hun achtertuin, of een opslagplaats voor radioactief afval?
Had Don_Quichot dan niet het alleenrecht om tegen windmolens te vechten?