Verzet

Het fietsen had Hylke getraind doordat hij zeventien kilometer van huis naar school fietste. Terug ook uiteraard. Daar had hij (puber) niet tegen geprotesteerd, andere dorpskinderen moesten dat ook. Op een fiets zonder versnelling; dat kon in die tijd niemand betalen.
Dat had Hylke drie jaar volgehouden.

Na zijn diploma kreeg Hylke in een grote stad zijn eerste baan. Bij goed weer ging hij tweewekelijks op fiets een weekend naar huis. Zestig kilometer enkele reis, in ongeveer drie uur, op dezelfde fiets. Wel was er inmiddels een ander tandwieltje gemonteerd, zodat per pedaalslag meer meters werden afgelegd. Dat kostte meer kracht, maar dat was geen probleem.

Later, Hylke was inmiddels getrouwd, kocht hij een fiets met drie versnellingen voor de korte afstand naar zijn werk. Hij vond dat hij geen auto nodig had, want hij en zijn gezin konden overal komen waar ze moesten zijn, op fiets of met het openbaar vervoer. Hij nam geen rijles.
Wel kocht hij, weer veel later, een fiets met racestuur en derailleur voor de vakanties. Er konden fietstassen achterop en voorop, zodat hij bijna alle bagage kon vervoeren. Zijn vrouw en kinderen kregen ook fietsen met derailleurs.

Bij de nieuwbouwopening van het bedrijf werd een fietstocht georganiseerd langs de Nederlandse vestigingen. Vijfhonderd kilometer in twee dagen. Hylke kocht zijn eerste echte racefiets en trainde honderden kilometers. Hij leerde vaktermen uit het wielrennen, bijvoorbeeld voor de verplaatsing per pedaalslag.
De grote tocht verliep goed. Later maakte Hylke een solotocht van Drenthe naar Rotterdam in één weekend.

En trots was hij, tijdens fietsvakanties in Zuid-Limburg, allerlei kuitenbijters, waaronder de Keutenberg, meermaals te hebben beklommen zonder tussenstop, door de juiste derailleurstanden te kiezen.

In weerwil van zijn weerstand tegen autorijden haalde hij zijn rijbewijs een maand voor zijn zestigste. Zijn racefiets kan nu mee op het fietsenrek.

---

Geschreven voor WE300 van Platoonline van juli 2012.
De uitdaging: een verhaal van precies 300 woorden met het woord ‘verzet’ als onderwerp.
Het opdrachtwoord mag in het stuk niet genoemd worden.