27 februari 2013

WE 300 - Jagen

Het was nu al de zoveelste manager die zijn groep toesprak, hoe belangrijk het was dat ze hun ontwerpen sneller "de markt op" brachten. Anders zou de concurentie een deel van hun winst afsnoepen.
"Time-to-market" was een magische kreet bij de jongens van Marketing, maar hij had voor zichzelf allang vastgesteld dat die iets belangrijks over het hoofd zagen.
Als je "op tijd" met een slecht nieuw product op de markt komt, lijdt de reputatie van het hele bedrijf schade! Alle producten worden dan gewantrouwd en een slechte naam verspreidt zich sneller en breder dan een goede naam. En een slechte reputatie houdt het langer vol dan een goede, vooral als er levens op het spel kunnen staan.

Alle managers die gedurende zijn loopbaan de revue waren gepasseerd, namen telkens een nieuw reorganisatieplan mee, dat ze hadden opgedaan bij de laatste management-goeroe waarvan ze een seminar hadden bezocht, á raison van ettelijke duizenden zilverlingen, plus business-class vervoer naar een luxueus oord en vijfsterrenhotel.
Hij geloofde het allemaal wel en liet niet na op te merken, dat ondanks al dat geleuter het essentiële werk gewoon gedaan moest worden.

De vorige manager had geroepen dat de ontwerpen van nieuwe elektronische producten gewoon volgens planning op tijd klaar zouden moeten zijn: dat hele grote nieuwe gebouw van het bedrijf was toch ook volgens planning opgeleverd?
Het verschil was alleen, dat voor het gebouw bekende technieken werden toegepast, en in de nieuwe producten werden de allernieuwste technieken verwerkt.
Hij zat nu 40 jaar in het vak, was begonnen met "radiobuizen", nu ontwierp hij "chips" en programmeerde microprocessors, maar beton was nog steeds beton.
En vijf jaren na het opleveren van het uiterlijk schitterende gebouw, stonden bij forse regenbuien op de bovenste verdieping op meerdere plaatsen nog steeds emmers om de lekkerij op te vangen...


Klik op de link voor meer informatie over de huidige WE-300 schrijfuitdaging van Plato op het thema Jagen!



6 opmerkingen:

  1. Het jagen zoals hier bedoeld, herken ik zeer. Ik zie ze nog komen, de legers interimmers die voor veel geld de boel eens kwamen opstoken, uiteenrukken en daarna weer verdwenen, stofwolken van ellende achterlatend. De zorg moest zonodig onder de marktwerking en de ziekenfondsen moesten pro-actief. De klant werd geacht bij zware ziekte nog eens een studie te gaan maken van de meest goedkope en doeltreffende ziekenhuisbehandeling kon leveren. Een foute keus? Jammer maar dan bijbetalen.

    Geen oog voor de werkelijkheid, geen oog voor detail, geen oog voor solidariteit in de zorg. Alleen targets.

    Goed stuk, Dwarsbongel. Voor iemand met een echt vak en echte vakkennis moet het moeilijk zijn dit mee te maken.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De harde wereld goed weergegeven in deze WE ,als het maar bereikt word het doel kosten wat kost

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het scheelt niet veel of ze moeten door al die vooruitgang bij het verlaten van de fabriek de achteruitgang nemen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. De emmer, wat een uitvinding. Dat kunnen ze beter mee voorzien in hun nieuwe ontwerpen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oh al dat snel, snel, snel en het grote geld. Brrrr, we zitten niet voor niets in een een crisis nu.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Zulke managers had ik ooit ook.... niet alle veranderingen zijn verbeteringen.

    Mooie we!

    BeantwoordenVerwijderen