Help, ik word geacht klusser te zijn...

Nou ja, niet dat ik twee rechterhanden heb terwijl ik linkshandig ben. Nee, ik ben rechtshandig en heb niet echt twee linkerhanden. Ik prijs mij zelfs gelukkig met een redelijk handige linkerhand.

Onze grote zolderkamer was heel hard aan een opknapbeurt toe. De vloerbedekking lag er al meer dan 30 jaar in en met een gewone stofzuigbeurt niet meer schoon te krijgen.
Eind vorig jaar kwamen we voor iets heel anders in een goedkope woonwinkel. Marijke zag daar een aanbieding laminaat met beukendessin. Dat schijnt niet meer in de mode te zijn, maar de kleine zolderkamer had ik daar een paar jaar geleden al mee opgeknapt: sommige kleinkinderen hebben allergische verschijnselen, en dan is laminaat beter dan stoffen vloerbedekking in de logeerkamer.
Nu haalden we meteen maar de benodigde hoeveelheid voor de grote zolderkamer.

Nadat ik rond de vorige jaarwisseling (11/12) de hele eerste verdieping heb voorzien van laminaat, naadloos doorlopend naar alle kamers, heb ik rond de laatste jaarwisseling de grote zolderkamer gedaan. Niet alleen laminaat gelegd, ook de knieschotten toegankelijker gemaakt.
Op de eerste verdieping kon ik steeds de spullen van de ene kamer naar de andere verplaatsen, terwijl we op zolder sliepen. Nu moest vrijwel de hele inventaris in dezelfde kamer blijven.
Dus zoveel mogelijk demonteren, alles naar één kant van de kamer en de andere kant bewerken.
Eerst de helft van de oude vloerbedekking er uit. Dat ging gepaard met zodanige stofwolken, dat ik een mondbeschermkapje heb gebruikt. De onderlaag was helemaal verpulverd, en de opgerolde stroken heb ik gewikkeld in plasticfolie naar de milieustraat gebracht. De stofzuigerzak zat vervolgens meteen vol!
Daarna kwamen eerst de knieschotten aan de beurt. Uit budgetaire overwegingen ben ik uitgegaan van de aanwezige schotten. Oorspronkelijk zaten die geschroefd en gespijkerd. Omdat we wat spullen achter die schotten opgeborgen hebben, is dat onhandig.
Om te beginnen heb ik een aluminium hoekprofiel op de cementvloer vastgekit, waar de schotten precies in passen. Dat moest aangeklemd worden gedurende de droogtijd van de kit: sneldrogende kit gaf me onvoldoende tijd om die hele lengte rustig en zorgvuldig te kunnen bewerken.
Daarna heb ik de schotten aan de eerste kant op maat gemaakt en geschilderd. Ook het schuine plafond kon wel een verfbeurt gebruiken, en ook dat kon tot de helft plus een beetje, zonder op de opgeslagen spullen te knoeien.
Toen kon ik beginnen met het laminaat. Geen bijzonderheid voor ieder die wel eens laminaat heeft gelegd: dampfolie, dempfolie en laminaat. Klik-klik, schuif-schuif, klop-klop, afstandsstukjes, en volgende. Tot de helft van de kamer.
Dan de hele zooi verhuizen naar de andere kant, op het nieuwe laminaat. Nog een helft met de oude vloerbedekking. De zorg dat het opgeknapte gedeelte niet doordrongen wordt met dat stof!
Gelukkig heb ik nog een enorme lap plasticfolie! Terecht, zoals blijkt, want dit deel is nog erger verpulverd dan het eerste.
Als het tweede deel schoon is, kit ik ook daar het alu-profiel op de vloer. Tijdens het drogen van de kit begin ik met de schotten aan die kant en het plafond.

Ik wou handgrepen die normaal zo min mogelijk uitsteken, maar bij gebruik een stevige grip bieden. Zoals de "Korrekt" handgrepen van Ikea, die we ook in de keuken hebben. Die zijn erg plat in rusttoestand, en door een soort klepconstructie heb je ineens een goed handvat.
Die dingen zijn echter niet meer verkrijgbaar, en een speurtocht in bouwmarkten enz. leverde alleen frustraties op: ongeschikt of veel te duur.

Daarom verzon ik een variant, op basis van een stuk rondhout, dat aan een bezemsteel doet denken. Dat wordt met slotbouten aan de platen gemonteerd. Zodat het er in rust vlak tegenaan ligt, en bij gebruik wordt uitgetrokken zodat de hand er omheen kan.
Inmiddels had ik een kolomboormachine geregeld voor het maken van de handgrepen voor de knieschotten, anders is het onmogelijk om nauwkeurig genoeg te werken. Als de gaten niet echt parallel lopen, werkt het systeem niet.
De slotbouten heb ik vastgekit aan de handgreep, achter het schot zitten borgmoeren.
De tweede rij schotten krijgen direct de handgrepen. Twee brede schotten waar spullen achter kunnen en twee smallere voor toegang tot afvoerpijpen. Dat is de laatste jaren nogal eens nodig geweest vanwege lekkerij na werkzaamheden. Nu dus geen gedoe meer met het los- en weer vastschroeven! Als alle laminaat er ligt, krijgt de eerste rij schotten ook nog handgrepen.
Als dan het gereedschap en overtollig materiaal is opgeruimd, kunnen we weer inrichten. Onder kastjes en onder het bed met ladenblok heb ik uiteraard eerst wat plakvilt aangebracht, zodat we krasloos kunnen schuiven. Dat is wel zo handig als je achter de schotten moet...
Zo kwam het uiteindelijk toch voorelkaar, ondanks alle gedoe met lichttherapie enzovoort. Ik kon er rustig de tijd voor nemen, en dat heb ik gedaan.
En het ziet er dan toch wel goed uit, al zeg ik het zelf, als logeerkamer met het bed uit mijn vrijgezellenflat...