Geschreven voor de WE300-uitdaging van PlatoOnline voor Mei/Juni 2016.
De uitdaging: een verhaal van precies 300 woorden met het woord 'Musiceren' als onderwerp.
Het themawoord mag in het stuk niet genoemd worden.
De uitdaging: een verhaal van precies 300 woorden met het woord 'Musiceren' als onderwerp.
Het themawoord mag in het stuk niet genoemd worden.
Het onderwerp is: het maken van muziek. Of nauwkeuriger gezegd, het voortbrengen van klanken die een muzikaal geheel vormen.
Er is discussie mogelijk over wat wel of niet muzikaal genoemd mag of kan worden, maar daarbij stuit je onmiddellijk op het aloude gezegde: "over smaak valt niet te twisten".
Naar mijn mening valt over smaak juist heel veel te twisten, maar zonder dat tot egalisering van smaken leidt. Integendeel, verschil van smaak leidt vaak tot heftige confrontaties.
Zinloze confrontaties, omdat zowel de uitgangspunten als de interpretaties van de verschillende muziekvormen met elk hun eigen publieke discussie in volstrekt verschillende talen worden gedefinieerd.
Vergelijk bijvoorbeeld Europese klassieke muziekstukken met volksmuziek in al zijn vormen. Europese religieuze muziek met moderne jazz. Oosterse of Arabische muziek met Country. Of Rock 'n Roll met onze smartlappen.
Alles met volle overtuiging gespeeld en/of gezongen!
Maar wat voor de ene toehoorder de hemel is, is voor de ander de hel, om het maar in uitersten uit te drukken.
Neem eens de eerste vormen van elektronische muziek. Dat was vooral experimenteel, om te zien welke klanken op dat moment te genereren waren, en welke muzikale vormen daarmee te verwezenlijken waren.
Niet te vergelijken met wat de stand van de techniek op dat gebied momenteel mogelijk maakt. De klanken zijn, indien gewenst, niet of nauwelijks te onderscheiden van die van klassieke instrumenten. En daarnaast is er een ruim scala aan nieuwe klankmogelijkheden.
Andersom wordt in de moderne (klassieke) muziek geëxperimenteerd met afwijkende klanken, bijvoorbeeld door bestaande, klassieke muziekinstrumenten te manipuleren.
Zoals snaren te voorzien van dempende of vervormende attributen.
Of door niet als zodanig bedoelde voorwerpen te gebruiken als muziekinstrument.
Een interessant voorbeeld dat ik ooit zag en hoorde op internet, was een orkest dat uitsluitend instrumenten bespeelde die waren gemaakt van afval!
Allemaal vormen van enthousiast muziekmaken!
Prachtige invulling. Vooral dat laatste artikel is bijzonder. Dank voor het linkje.
BeantwoordenVerwijderenPrima stuk, zeker ook goed te gebruiken als discussiestuk. En ja, natuurlijk is het in veel gevallen de bekende appels en met de eveneens niet aan onze aandacht ontsnapte peren vergelijken, maar dan toch hoor :-), ook als het gaat om goed en slecht BINNEN een genre, ik mag er graag een robbertje om vechten. Zo noem ik bijvoorbeeld, als het gaat om het Nederlandse lied Boudewijn de Groot, Robert Long en Jules de Corte goed en vader Abraham, Johnnie Hoes en Andre Hazes bagger.
BeantwoordenVerwijderenNou, als dit geen discussie oplevert... heerlijk om eens een lekkere ongenuanceerde uitspraak te doen. Laat het vechten maar beginnen.
Dank voor deze inspirerende WE, dwarsbongel.
@Plato: Heerlijk ongenuanceerd, inderdaad, en ik begrijp precies wat je bedoelt. Als ik echter zie hoe mensen die mij lief zijn, kunnen genieten van b.v. André H6, en niets hebben met veel van mijn voorkeuren, dan zet ik even een andere deur open, die niet tot een gevecht leidt... ;)
BeantwoordenVerwijderenLaat iedereen maar houden van welke muziek hij wil.Als ik er niet van houd doe ik oordoppen in.
BeantwoordenVerwijderenEen goeie WE
Muziek..... eigenlijk alles als je het goed bekijkt... valt onder de noemer 'vergelijken van appels met peren'...
BeantwoordenVerwijderenAls ergens de uniekheid van de mens tot uiting komt is het wel in diens smaak en dat is goed zo, behalve dan wanneer discussies daarover tot strijd leiden. Jammer is dat !
Mooie we, een tot nadenken stemmend ook, maar dat is jou dan wel weer toevertrouwd.
Smaak is een raadselachtig fenomeen, zeker waar het muziek betreft. Leuk linkje naar dat musiceren met afval. Ik had er al eens iets over gelezen in een of andere krant, maar dat is alweer een tijdje geleden. Volgens mij is er ook ooit een documentaire op tv geweest over kinderen die met zelfgemaakt muziekinstrumenten een orkest hadden opgericht. Goeie WE!
BeantwoordenVerwijderenJa inderdaad ieder zijn smaak is anders en dat is maar goed ook anders zou het een saaie boel worden. Ik word soms ook onverwacht wel verrast door muziek waarvan ik eigenlijk in eerste instantie nooit iets zou kopen. En dat is mooi.
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk toch dat er zoveel verschillende muziek is en dat smaken verschillen. Het zou wel heel druk worden als we allemaal naar hetzelfde concert zouden willen. ;-)
BeantwoordenVerwijderen