170526 - ZOZ - Van Jachthut en Hemelriek

Wie mee wil doen met (of luisteren/kijken/lezen bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Marja.

Donderdag was het Hemelvaartsdag, en dat was voor ons aanleiding om er op uit te trekken. We hadden ons ingesteld op het bezoeken van een galeriehoudster in Noord-Groningen, waar Marijke op Facebook mee bevriend is. Helaas, gesloten, dus een ander plan gemaakt. Ik keek in de rubriek: wat is er vandaag te doen in Drenthe. O, zat genoeg, maar wat mij het meest geschikt leek voor ons, was een boeken en platenmarkt in Eelde-Paterswolde, georganiseerd door de Historische vereniging Ol Eel (Oud Eelde). Dus daarheen met de nadrukkelijke opdracht om ons in te houden wat betreft kopen, we gingen voor de gezelligheid van zo'n markt...

Het eerste boek dat we niet konden laten liggen was "De man in de jachthut" van Anne de Vries. Hij heeft de inspiratie opgedaan, en misschien gedeeltelijk geschreven, tijdens zijn verblijf in het keuterijtje Benderse berg op het Dwingelderveld. Wij hadden het niet, ondanks onze medewerking aan een project in 2006 van het bezoekerscentrum Dwingelderveld over Anne de Vries.
Ik schreef er een blog over in 2013: Dwingelderveld, Benderse Berg, actueel en herinneringen, met daarin ook de gedichten die Marijke en ik er over schreven.

Vervolgens koos ik als cadeautje voor Marijke een boek met verhalen geschreven door vrouwen uit Afrika, en "De donkere kamer van Damocles" van W.F. Hermans bleef ook aandringen om meegenomen te worden. De markt was zowel binnen als buiten: het was prachtig weer!

Terwijl ik binnen afrekende kwam Marijke me ophalen: er was muziek, en er was iets aangekondigd dat mij wel moest interesseren. Het waren de Stamtoavel Singers uit Eelde, een vervolg op het voormalige Eelder Shantykoor.

Ze hadden al een lied ten gehore gebracht dat voor Marijke betekenis had, juist in Eelde, omdat daar nu een buurjongen uit Nijmegen woont, waarmee ze veel herinneringen deelt vanaf hun jongste jaren. Het was een lied dat Marijke's ouders op een plaat hadden. Haar moeder zette dan het raam open en zong buiten luidkeels mee, tot plezier van de hele buurt: "Only you" van The Platters. Nu had ze het gefilmd met haar telefoon. Eh... het gaat om de herinnering, en de sfeer op die gezellige markt met dat prachtige weer!

Stamtoavel Singers - Only You!:


Nou ja, Trees had het origineel in 2013 al eens op haar oude blog, hier nog eens vanwege de nostalgie!

The Platters - Only You (And You Alone):


Waar Marijke me voor riep, dat was een song geschreven door iemand waar ik in de loop der tijd nogal eens over schrijf, Dick Feller, samen met Sheb Wooley: "I Don't Look Good Naked Anymore"
Dat hebben we niet gefilmd, maar in 2014 had ik al eens twee versies gelinkt in een blog rond Dick Feller. Deze keer ingevoegd, en vanwege de gelijke rechten van de sexen, een man en een vrouw. Maar zoals het hoort, laat ik de vrouw voor gaan. ;)

JoAnn Warnke - I Don't Look Good Naked Anymore:


Stan Boreson - I Just Don't Look Good Naked Anymore:


Na hun optreden nog even gepraat met de koorleider, over muziek, ZOZ's en mijn fascinatie voor Dick Feller. En een CD gekocht. Hela, dat is dus Jur Eckhardt! Ik ken zijn naam van de CD's van Wia Buze; ik beschreef in 2014 hoe ik het Gronings herontdekte en hoe ik via Wia's lied over haar jong overleden vader, me ineens realiseerde dat mijn vader, behalve in het Nederlands, ongetwijfeld ook in het Gronings communiceerde. Dat lied, "Boetenkaant", plaatste ik al eens. Samengevat: ik ken je alleen van een foto op de schoorsteenmantel... Ik plaats 'm gewoon nog een keer.

Wia Buze - Boetenkaant:


Wia's CD's zijn opgenomen bij JIP-Sound, de studio van Jur Eckhadt. Zoals van veel meer artiesten trouwens, van regionaal tot internationaal.

Na die verrassende ontmoeting maar eens op de bonnefooi kijken of Marijke's "buurjongen" thuis is. We werden allerhartelijkst ontvangen door Gjalt en Tobi!
Lekker in het zonnetje werden maar weer eens veel herinneringen opgehaald en uiteraard liet Marijke het filmpje met "Only You!" van het koor zien.
Tobi en ik voelden ons (op een gezellige manier) af en toe een beetje "de kouwe kant", bij die vroegere buurkinderen, die elkaars ouders oom en tante noemden...

We hadden het nog even over Tobi's exposities. Een gezamenlijke expositie van kunstenaarsvereniging VANTYNAARLO in Museum de Oude Wolden in Bellingwolde, getiteld Trillingen. Vanaf 11 juni zijn in het SMAHK, Stedelijk Museum Assen Hedendaagse Kunst, onder de noemer Trans-Constructie "ter plaatse gemaakte installaties te zien van Amanda van Wijk en Tobi van Ringen".

Het was "een dag met een sterretje": prettige verrassingen en prachtig weer en een heerlijke sfeer. Sight seeing door Drenthe reden we naar huis, zoveel mogelijk drukkere wegen mijdend. Napratend en filosoferend.

Bij de combinatie Hemelvaart en boeken gaan mijn gedachten onvermijdelijk naar het boek "Magdalena" van Maarten 't Hart (niet van de boekenmarkt, we hadden het al). Je kunt zeggen: een biografie over zijn moeder. Een liefdevolle, maar door (ook godsdienstige) wanen getergde vrouw. Maar ook een afrekening met het zwaarmoedige Calvinisme.
Ik citeer uit een interview: “Mijn moeders geloof was zo eigenaardig star. Daar viel niks aan te verwrikken. Op dat punt geen enkele souplesse, en dat was moeilijk te verwerken en te harden en dat zal mede de reden zijn waarom ik er zo tegen ben”, vertelt ’t Hart.
(Ik veronderstel dat algemeen bekend is dat Maarten 't Hart naast schrijver ook wetenschapper is; hij houdt van zijn moeder, maar denkt dus heel anders.)
Een prachtig voorbeeld uit het boek, dat vaak hilarisch is, is de discussie tussen Maarten ‘t Hart en zijn moeder over Hemelvaartsdag. Een fragment uit Magdalena:

‘Ik snap maar niet dat je bent afgevallen, zo moeilijk is het toch niet om te geloven?’
‘Het is nou Hemelvaartsdag,’ zei ik, en we herdenken dus dat Jezus ten hemel is gevaren. Hoe moet je dat nou voorstellen, een hemelvaart?’
‘Da’s nou zo makkelijk. Hij stond tussen zijn discipelen en ging toen opeens omhoog.’
‘En waar ging hij heen dan?’
‘Naar de hemel.’
‘Maar als je recht omhoog gaat, kom je in ijlere luchtlagen terecht, eerst, na pakweg vijftien kilometer in de stratosfeer, en dan op vijftig kilometer hoogte, in de thermosfeer, en ten slotte ben je de dampkring helemaal uit en dan kom je in het heelal terecht en daar kun je 400.000 jaar lang omhoog gaan, zonder ook maar ergens terecht te komen.’
‘Elia vaart anders ook ten hemel. ’t staat in de Bijbel.’
‘Nou en, er staat zoveel in de Bijbel.’
‘Hoor eens, Elia is ten hemel gevaren in een wagen met vurige paarden.’
‘Zodra je van de grond komt, ontvalt je elk houvast, dus paarden en wielen…’
‘Hoor nou eens, Elisa stond er met zijn neus bovenop, die heeft het zien gebeuren, die kreeg de profetenmantel van Elia nog toegeworpen. Het staat er zo duidelijk, waarom zou je dat nou niet geloven?’
‘Omdat het volslagen bezopen is te denken dat zoiets kan gebeuren, met paard en wagen de lucht in.’
‘Nou ben je zo knap, en toch ben je niet knap genoeg om dat te geloven.’

De hemelvaart van Elia - David Colijns, 1627 (Rijksmuseum)

Ach, waar kun je na zo'n discussie beter tot rust komen dan bij Speelvijver 't Nije Hemelriek? (Nieuwe Hemelrijk). We kwamen er op de terugweg na een spontane koerswijziging langs en liepen er nog even wat rond. Het is flink uitgebreid: de vergunning voor zandwinning is verlopen.