Als je aan het grasduinen bent op internet, en dus ook op Youtube, kom je dingen tegen die je aandacht trekken. Deze keer zag ik een man op een openlucht-podium zitten met een pedal steel gitaar. Omdat ik het geluid van dat instrument zo prachtig vind (bijna net zo mooi als de dobro), moest ik wel even luisteren. Ik vond de titel ook wel een mooie vondst: Don't You Ever Get Tired Of Hurting Me (Jannes zou zeggen: Ga maar weg!...), maar deze uitvoering is instrumentaal.
Robby Turner (Steel Guitar) - Don't You Ever Get Tired Of Hurting Me:
Ik schreef "Robby" terwijl hij bij de clip "Robbie" wordt genoemd. Bij het zoeken naar info zag ik dat de naam Turner veelvuldig met beide voorkomt, maar van geen van deze twee vond ik iets op Wikipedia. Bij "Robbie" zie ik steeds een Drag Queen, waarover meer in de Huffington Post.
Ik vond een biografie over gitarist Robby Turner. Hij kwam uit een muzikaal gezin: zijn ouders Doyle Turner (steel gitaar) en Bernice Hilburn Turner (ritmegitaar en zang) speelden in een vroege versie van de begeleidingsband van de legendarische Hank Williams (nl) (niet te verwarren met zijn zoon jr. en kleinzoon III e.a.).
Gevonden op Steelguitarforum.com
Doyle Turner werd geboren in 1922, Bernice Hilburn in 1927. In 1944 trouwden ze, nadat ze elkaar ontmoet hadden bij een band. Begin 1945 sluiten ze zich aan bij Hank Williams en The Drifting Cowboys, nadat anderen de band hadden verlaten. Veel muzikanten werden opgeroepen voor militaire dienst, daaardoor was er veel verloop. Eind 1946 verlaten ze de Cowboys. Dat was voordat Hank Williams echt doorbrak.
Ik heb uit die tijd geen clips gevonden, maar deze past wel bij de vorige titel, en lijkt me muzikaal vergelijkbaar. Ht is een zeldzame live opname uit 1952.
Hank Williams - Cold Cold Heart (live 1952):
Terug naar de zoon van Doyle en Bernice en zijn steel guitar, maar eerst nog even die song.
Die is geschreven door Hank Cochran (nl). Ik kende wel de naam Eddie Cochran (nl). Ze blijken samen te hebben opgetreden als The Cochran Brothers, maar ze waren geen familie. En ze zijn te vinden op JoetJoep: twee songs voor de prijs van één…!
The Cochran Brothers - Two Blue Singin Stars & Mister Fiddle (1955):
Eddie Cochran had hits als Summertime Blues, C'mon Everybody, en Three Steps to Heaven, die nog naklinken in mijn geheugen. Eddie is in 1960 verongelukt.
Hank Cochran is een productieve songwriter geworden, die achter veel heel grote hits van grote sterren (zoals Patsy Cline - I Fall To Pieces en Burl Ives - A Little Bitty Tear) verborgen is gebleven. "Don't you ever get tired" werd in 1965 als eerste tot hit gemaakt door Ray Price (nl). Wie een vocale uitvoering zoekt, er zijn er vele op JoetJoep...
Robby Turner heeft ook al zo'n enorme reputatie opgebouwd: hij heeft allerlei genres gespeeld, uiteraard country, maar ook rock, jazz, blues en pop. Ik vond een lijst met credits, met welke artiesten hij heeft gespeeld en getourd. En toch bleef hij buiten de spotlights...
Op zijn zesde drumde hij in de band van zijn vader, en op zijn twaalfde speelde hij steel-guitar, net als zijn vader!
Hij werd (veel later) gevraagd voor "The Highwaymen" (nl) - (Waylon Jennings, Willie Nelson, Johnny Cash & Kris Kristofferson). Dat was het begin van zijn grote vriendschap met Waylon Jennings (nl).
Ik vond deze van hen samen: de song 'Til I Gain Control Again (nl). De eerste die er een hit mee scoorde was Emmylou Harris (nl).
Aan het eind van de video vertelt Waylon nog even door, o.a. dat hij een verjaardagskaart gekregen heeft van Bernice, de moeder van Robby.
Waylon Jennings Featuring Robby Turner-Til I Gain Control Again (1993):
Terug naar Hank Cochran. Hij legt hier de vinger op een vaak voorkomende zere plek. Bij een scheiding gaan sommige ouders over tot het, tegenover de kinderen, verguizen van de andere ouder. Er blijkt dan van de ex-partner nooit iets gedeugd te hebben, en de kinderen worden opgezadeld met een loyaliteitsconflict...
Hank Cochran - Speak Well Of Me To The Kids:
Die waarschuwing is hilarisch. Ik heb genoten van de muziek. Het maakt altijd een beetje sentimenteel. Bedankt weer, Dwarsbongel.
BeantwoordenVerwijderenNeem me niet kwalijk maar heb al je muziekstukken niet helemaal beluisterd. Werd me allemaal een beetje te veel. Maar vond het verhaal en de tekening van de steel guitar wel belangwekkend. Weer wat geleerd.
BeantwoordenVerwijderenSteelguitars maken me inderdaad sentimenteel. Muziek in mineur geschreven. Ga later nog wat beter luisteren.
BeantwoordenVerwijderenWeer een uitgebreid repertoire deze week.
Het is hier benauwd warm en jou muziekkeuze past er helemaal perfect bij.
BeantwoordenVerwijderenHééééérlijk... genieten
Fijn weekend
De snaren worden wel geraakt.... de uit- en de inwendige... dat herken ik dus wel ....
BeantwoordenVerwijderenWeer een indrukwekkende verzameling, mooi gedaan!!
Fijn weekend
Dat laatste nummer werd vaak bij Hubbie thuis gedraaid. Ik ben het wel gaan waarderen.
BeantwoordenVerwijderenEen mooie muziekkeus weer deze week.
Dankjewel voor je lieve reactie.
Liefs Frederique