1671021 - ZOZ - Van toeters en bellen

Wie mee wil doen met (of luisteren/kijken/lezen bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Marja.

Omdat ik geen rekenwonder ben, wil ik niet de indruk wekken dat ik dat wèl ben. Huh…? Vroeger werd bij ons op het dorp wel eens gezegd: "Moet dat kind nog naar school? Die kan toch al een elf schrijven met zijn neus!"
Als ik niet oppas doe ik dat ook, en ik hoest voortdurend alsof er een T-Ford staat te toeteren! Om een indruk te geven: 1923 Model T Ford Aaoogha horn.

Een oud volksrecept dat mij ooit ter ore kwam, is het eten van zoute haring. Dat kwam mooi uit, Jacintha kwam langs op haar wekelijkse ronde met de viswagen. Als mijn grootvader en opvoeder zwaar verkouden of grieperig was, kreeg hij groentesoep. Alsof het gepland was, kreeg ik dat vandaag ook: heerlijk!

Er drong zich meteen een titel bij me op: Rockin' Pneumonia and the Boogie Woogie Flu. Weer een song die een hit geworden is door iemand anders (een blanke) dan de oorspronkelijke (zwarte) singer/songwriter, Huey "Piano" Smith.
Huey Smith werd bekend door zijn pianostijl, waarmee hij zuidelijke pianisten beïnvloedde. Zijn eerste song schreef hij op de piano toen hij 8 jaar was. Hij begon te werken op zijn vijftiende en was 18 toen hij z'n eerste platencontract kreeg.
Vanaf 1955 speelde Smith met bands en in veel studiosessies van grote artiesten, zoals Little Richard en Lloyd Price.
In 1957 bracht hij de titel uit waar ik meteen aan dacht met mijn snotneus.

Huey Piano Smith - Rockin' Pneumonia and the Boogie Woogie Flu:


Een andere titel van hem die me aanspreekt, is: Huey "Piano" Smith - High Blood Pressure, iets waarmee veel ouderen worden geconfronteerd.
En omdat 'ie leuk is, een link naar een duet met vader en dochter, met de radio aan in de auto: Huey 'piano' smith and the clowns - don't you just know it.

"Rockin' Pneumonia and the Boogie Woogie Flu" werd pas een internationale hit in 1972, in de versie van Johnny Rivers (nl); hier een versie met de tekst in beeld.

Johnny Rivers - Rockin' Pneumonia And The Boogie Woogie Flu:


Het werd de derde Gouden plaat voor Rivers. Mocht je deze versie beter vinden dan die van Huey Smith, dan zou dat kunnen komen door de betere opnametechniek en de fantastische studiomuzikanten, die de begeleiding doen. Het was een los-vaste groep rond L.A. (Los Angeles), die in verschillende samenstellingen speelde op tal van hits. De groep kwam bekend te staan als The Wrecking Crew. Er is zelfs een documentaire gemaakt over deze topmusici. Soms werden ze genoemd The First Call Gang, soms ook The Clique. (Grappig, dat laatste was ook de naam van een dichtersgroep waarvan ik 11 jaar lid ben geweest).

Omstreeks 1960 werden ze de "de facto house band" voor de roemruchte producer Phil Spector (nl), en werden dan soms genoemd: The Phil Spector Wall of Sound Orchestra.
The Wrecking Crew speelde vaak anoniem mee op de platen van bekende artiesten, zoals Jan & Dean, Sonny & Cher, Barry McGuire, The Mamas & the Papas, Frank Sinatra, en Nancy Sinatra. Soms werden ze gebruikt als "ghost players" (zoals boeken met een bekende naam op de kaft soms geschreven zijn door een "ghost writer"), zoals op Mr. Tambourine Man van The Byrds, Pet Sounds van The Beach Boys, en albums van The Monkees.
The Wrecking Crew wordt nu algemeen gezien als succesvolste groep studiomuzikanten in de geschiedenis van de populaire muziek.
Phil Spector was behalve een geniale producer, ook een exentriekeling, die uiteindelijk in de gevangenis belande wegens moord, soms uitgelegd als crime passionel.

Naast veel andere covers vond ik Jeannie C. Riley - Rockin' Pneumonia & The Boogie Woogie Flu. Ik kan me niet herinneren dat ik de naam Jeannie C. Riley eerder had gezien, maar ze staat zelfs in de Nederlandse Wikipedia. Misschien omdat ze zich thans gericht heeft op Gospel, nadat ze aan de drank geraakt was, gescheiden, afgekickt, hertrouwd met haar ex en zich nu "born again Christian" noemt.

Jeannie C. Riley heeft nooit het succes uit 1968 kunnen evenaren van de hit die ze had met Harper Valley P.T.A. (nl), een song van Tom T. Hall (nl).
Met deze song, die onmiddellijk een enorme hit werd, werd ze de eerste vrouw die met dezelfde song tegelijkertijd in de top van de Billboard Hot 100 en de U.S. Hot Country Singles charts stond. Het duurde tot 1981 voordat dat record werd geëvenaard door Dolly Parton.

In dat lied komt een dochter thuis met een briefje van school, dat de moeder, een weduwe, door haar onaangepaste gedrag een slecht voorbeeld is voor haar kind en anderen. Het briefje komt van de oudercommissie en het schoolbestuur (P.T.A.). De moeder gaat die middag meteen met opgestreken zeilen naar de volgende vergadering. Ze heeft een minirok aangetrokken en trekt flink van leer: "Het is hier klein Peyton Place, en jullie zijn allemaal hypocrieten!" In de toenmalige TV-soap Peyton Place was schijnbaar alles netjes geregeld, maar het krioelde van het gekonkel en de affaires.
Uit de opbouw van het lied blijkt, dat de dochter het verhaal vertelt. De song heeft geleid tot het maken van een film en een TV-serie.

Jeannie C. Riley - Harper Valley P.T.A.:


De schrijver, Tom T. Hall (1936), is niet zomaar iemand: countryzanger, songwriter en boekenschrijver. Hij heeft 11 nr.1 hits geschreven en nog 26 top 10 hits.
Hij had ook wel een mening over politiek. Nou is deze song uit 1972 en gingen de Amerikaanse presidentsverkiezingen tussen Richard Nixon en George McGovern, maar iemand heeft er actueel beeld bij gemaakt, en dat wil ik jullie niet onthouden.
De song bereikte nr. 11 in de C&W hitlijst in 1972. (Hier de tekst).

Tom T. Hall - The Monkey That Became President:


Zo eindigt dan een ontdekkingsreis, die begint met een stevige verhoudheid, langs een paar verrassende ontdekkingen: 1) zwarte Heuy verzint, blanke Johnny wint; 2) hypocrisie kan hits opleveren; en 3) muzikale politieke commentaren kunnen opnieuw actueel worden.