171202 - ZOZ - Van zonde, country en hoogspanning

Wie mee wil doen met (of luisteren/kijken/lezen bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Trees.
Afleveringen t/m ZOZ260 vind je bij Marja.

Ik had een collega, die heel veel spreekwoorden en gezegden kende, maar niet echt. Dat leidde tot verhaspelingen als bijvoorbeeld: "Een sigaar uit eigen portemonee".
Ik heb zelf destijds een exemplaar aan die reeks toegevoegd: "De boog gaat zo lang te water tot zij kruikt!"

Vandaag, tijdens het schilderen van kozijnen en deuren, als nasleep van ons schimmelprobleem, passeerde uit onnavolgbare hoek een ander spreekwoord (of was de muziek er eerder?) mijn gedachten: "Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen."

Dat is ontleend aan een verhaal uit de Bijbel. Jezus zou het gezegd hebben toen men hem uit de tent probeerde te lokken. Er werd door religieuze scherpslijpers een op overspel betrapte vrouw gebracht, die vonden dat volgens de wet deze vrouw gestenigd moest worden.
(Ik ga er even van uit dat bij dit "heterdaadje" dan ook een man betrokken moet zijn geweest: was zijn gedoe met een gehuwde vrouw dan niet stenigingswaardig?)

Het begrip "zonde" bracht me ook weer even een discussie in gedachten over de rol die het speelt in de levens van veel gelovige mensen. Je leeft dan voortdurend met de angst om een "zonde" te begaan, en "Satan" ligt overal op de loer om je te verleiden. Zelfs tot een "zondige" gedachte, zoals twijfel aan dat geloof. En als je niet oppast, ga je naar de hel in plaats van de hemel, maar de dogmatische lat ligt bij voorbaat te hoog.

Dat geeft een voortdurend gevoel van falen en tekortschieten en schuld, en verziekt zo het leven in het nu, terwijl je zonder het begrip "zonde" ook heel goed weet wat goed of verkeerd is.
Het afschudden van die belemmering en zelf je weg te kiezen gaat niet vanzelf, en er blijft altijd iets van doorwoekeren.
Vandaag leidde het tot mijn spontane mutatie van dat spreekwoord (vul evt. je "eigen geloof" in):
"Wie zonder zonde is, is niet gereformeerd opgevoed!"

Komen we terug bij dat overspel. Ik dacht aan de song Dark End of the Street, uitgevoerd door The Flying Burrito Brothers, maar die had ik al eens geplaatst.
De eerste opname van die song, uit 1967, is geschreven door Dan Penn en Chips Moman en gezongen door James Carr.

James Carr - The Dark End of the Street


En als je het dan over "zonde" hebt, en The Flying Burrito Brothers, denk je aan hun eerste album, getiteld: The Gilded Palace of Sin. Twee stevig bevriende musici, met een prominente rol in de samensmelting van Country en modernere stromingen, GramParsons en Chris Hillman, schreven samen een song op dit album:

Sin City
Gram Parsons, Chris Hillman

This old town's filled with sin
It'll swallow you in
If you got some money to burn.

Take it home right away
you've got three years to pay
but Satan is waiting his turn.

Chorus: This old earthquake's gonna leave me in the poorhouse,
It seems like this whole town's insane.
On the thirty first floor, a gold plated door
Won't keep out the Lord's burning rain.

The scientists say, it'll all wash away,
but we don't believe anymore.
'Cause we got our recruits,
and our green mohair suits,
so please show your I D at the door.

[ Chorus ]
A friend came around,
Tried to clean up this town,
His ideas made some people mad.
But he trusted his crowd
So he spoke right out loud
And they lost the best friend they had.

[ Chorus ]
On the thirty first floor, a gold plated door
Won't keep out the Lord's burning rain.

Flying Burrito Brothers - Sin City:


De tekst van deze song had verwijzingen naar de oproep om in Viëtnam te gaan vechten, en andere onderwerpen omtrent politiek en burgerrechten van dat moment.

Gram Parsons stierf in 1973 op 26-jarige leeftijd. Toch wordt hij gezien als een een belangrijke invloed op de moderne muziek. Persoonlijk vind ik dat hij de mooiste muziek heeft gemaakt samen met Emmylou Harris. Emmylou heeft nog steeds de song Love Hurts op haar repertoire, waarvan ze samen een ontroerend mooie opname hebben gemaakt voor het album Grievous Angel

Ik vond een clip waarin Gram en Emmylou samen Sin City zingen. Het geluid is goed, maar de video "kon beter" en is niet lip-synchroon, maar ik plaats 'm toch.

Gram Parsons & Emmylou Harris - Sin City (Live 1973):


Tja, voor wie dit allemaal veel te emotionele muziek is, heb ik nog een andere song met dezelfde titel, Sin City, uit een ander genre, van AC/DC, toen nog met Bon Scott, die in 1980 op 33-jarige leeftijd overleed. En daar sluit ik dan maar mee af.

AC/DC - Sin City Live From Paris 1979 (with Bon Scott):


Ach, geef mij nu toch maar Gram en Emmylou...

P.S.: Dat prentje van die duvel komt uit South Park, en ik heb 'm zelf in het vuur gegooid.