190427 - ZOZ - Van Staal en storm

Het was een feestelijke periode, sinds de vorige "zwijmeldag", en ook daarvoor al. Genoten van een rondrit door het ontluikende lentelandschap van "Tukkerije", en bij een verjaardag hoort gebak. Dat was Twents Eetcafé Melkbeernke wel toevertrouwd! Net als de lunch bij Landgoed Kaamps trouwens!
Pasen, logees, waarvan vader en zoon getrakteerd werden op een gewonnen wedstrijd van FC Emmen tegen FC Utrecht.
Op paasmaandag een tochtje de andere kant op, noordwaarts dus, zonder vooropgezet plan. Nou ja, waar gaan veel mensen op paasmaandag naartoe? Meubels kijken!
Bij ons roept dat associaties op met een reclamespot die al lang niet meer vertoond wordt, maar zó populair was dat hij, op verzoek, op Youtube is gezet. Gewoon lief door de simpelheid. De hoofdpersoon, Meneer Mulder, is waarschijnlijk inmiddels gepensioneerd. Maar het was er, op paasmaandag (!), volstrekt uitgestorven…!
We reden verder noordwaarts, het weidse, zonovergoten Groninger platteland op.

Zo kwamen we terecht bij het sluizencomplex van Nieuw Statenzijl (de), aan de Duitse grens.

Als je bovenop stond, kon je mooi de zon in het water zien schijnen, met onze schaduwen in de diepte.

De wegwijzer direct naast de sluis geeft aan hoe de afstanden zijn naar Nederlandse en Duitse plaatsen.

Omdat onze armen niet lang genoeg waren om een gezamenlijk selfie te maken met dat grote gele frame daar, hebben we daar achteraf maar een van gemaakt uit twee foto's, met dat uitzicht over de Dollard naar Emden.

Aan de andere kant naast de sluis staat een bord met een liedtekst van Ede Staal (nds, en) over deze plek, in het Gronings Nij Stoatenziel.

Ede Staal - Nij Stoatenziel:


Er zijn meerdere covers van, maar deze vond ik de moeite waard. Een Groninger bluegrass band, de Stroatklinkers, die ontstaan is uit een gelegenheidsoptreden! Mijn vaste lezers weten dat ik nogal gecharmeerd ben van de Dobro, vandaar...

Stroatklinkers - Nij Stoatenziel:


We hadden inmiddels wel een beetje trek, dus zetten we koers richting Termunten of Termunterzijl om een visje te gaan eten. Door de polders, zo dicht mogelijk langs de Dollard, en af en toe even over de dijk kijken. Er zijn mooie natuurgebieden, zoals de Punt van Reide. Marijke ging even de schapen op de dijk van dichterbij bekijken.

In Termunten en Termunterzijl zat alles tjokvol. Geen wonder op zo'n dag met zulk weer! Door naar Delfzijl dan maar. Het Eemshotel, waar we wel eens gedineerd hadden, leek ook vol te zitten. Ik meende me te herinneren dat er een eetgelegenheid was aan de weg langs de verladers, en dat was zo: De Kleine Zeemeermin, waar je af en toe schepen langs ziet varen en over de Dollard heen Duitsland ziet liggen "alsof je het aanraken kunt".

We kozen allebei de in roomboter gebakken schol, en het was prima voor elkaar en heerlijk.

De Kleine Zeemeermin stond altijd "met de poten in het water, maar nu is er langs de kade een strook zand opgespoten. De hekken behoeden onbevoegden voor drijfzand, denk ik.

Na al die feestelijkheden was het natuurlijk tijd voor wat lichaamsbeweging, dus haalde ik de volgende dag de fiets maar weer eens uit de schuur.

De dag die ik had uitgekozen was zonnig en goed van temperatuur, maar het waaide stevig. Dat merk je vooral als je op de vlakte komt. De pas geploegde akkers zorgden voor Sahara-achtige zandwolken.

Even pauze bij windkracht 5. Mijn tocht voerde me langs natuurgebied Bargerveen, alweer strak langs de Duitse grens. Mijn fiets stond tegen een picknickbank, maar waaide soms weg...


Het deed me denken aan een hit van lang geleden van Johnny & the Hurricanes (nl). Het nummer was ooit de tune van de Top 20 show van de British Forces Broadcasting Service in Duitsland.

Johnny and the Hurricanes - Sand Storm:


Toen ik weer thuis was en m'n sokken uit deed, kon je zien dat ik ongewild heel wat boerenerfgrond had ontvreemd. Het deel dat uit Duitsland was komen waaien is hun eigen schuld, hadden ze het maar geen uitreisvisum moeten geven!

Daarna was het goed uitrusten. Marijke heeft altijd gauw wat lekkers en warm drinken klaar. Wachten tot ik afgekoeld ben en dan douchen.
Toch nog even een mooie, toepasselijke cover van Ede Staal door iemand die bij mij al eerder voorbij kwam, Marlene Bakker.

Marlene Bakker - As't boeten störmt (Ede Staal cover):

---

Wie mee wil doen met (of luisteren/kijken/lezen bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Trees.
Afleveringen t/m ZOZ260 vind je bij Marja.