06 juli 2019

190706 - ZOZ - Van diepe hel en Col du VAM

Zoals ook in mijn vorige bijdrage te lezen was, heb ik mijn racefiets van stal gehaald. Vorige keer reed ik de langste afstand tot nu toe van dit jaar, iets meer dan 100 km. Vergeleken bij de afstanden die ik 20 jaar geleden gewend was, stelt het niet zoveel voor. Dit gaat me nog goed af, na wat training. Toch, hoe ouder je wordt, hoe moeilijker het wordt om meer kilometers te fietsen dan de jaren van je leeftijd.
Maar als ik dan kijk naar Robert Marchand kan ik nog wel even verder. Die begon pas met wielrennen toen hij 78 was, en heeft inmiddels het wereld-uur-record voor 105+ jarigen op zijn naam staan: hij reed in 2017 in een uur 22,547 kilometer!

Blijkbaar heb ik het niet van een vreemde, want op maandag 29 september 1941 schreef mijn vader (vanuit Hardegarijp, waar hij toen werkte) een brief aan zijn broer, die in het midden des lands werkte. Hun ouderlijk huis was in Hoogkerk, bij Groningen:

Ja, ik ben naar Emmen geweest. Dat was ook weer mooi: Zaterdagmiddag Bab in de stad en ik op weg naar Emmen. Ze was op een betrekking uit en wist dat ik naar haar toe zou. Daarom ging ze ook even naar Hoogkerk, dan kon ik altijd nog thuisblijven. Maar ja, ik was al weg.
's Morgens om kwart over 9 al opgehouden en half 12 thuis, dus kwart na 1 op de fiets. Even in de stad ruïnes bekijken enzo, onderweg eens rusten, 't was een harde tegenwind en eindelijk om half 7 in Emmen. Direct achter me aan, Bab, met de bus heen en weer natuurlijk.
[...]
Waarschijnlijk zal die betrekking in de stad wel lukken. Anders ook angstig met die bommerij.

Mijn moeder (Bab) zag ook niet op tegen een flink eind fietsen: deze foto moet begin jaren '50 gemaakt zijn, toen ze klaar stond om van Hoogkerk naar Emmen te fietsen, met haar koffer achterop. Ik heb een vage herinnering dat ik die foto gemaakt heb; ik was meestal bij opa en oma, de ouders van mijn vader, op vakantie.


Ik begin nu met het opzoeken van wat steilere hellingen om tegenop te fietsen. Daarvoor heb ik mijn bergverzet (aangepast setje tandwielen achter) weer gemonteerd, waarmee ik zo'n 20 jaar geleden de roemruchte hellingen in Zuid-Limburg heb bedwongen.
Daarbij kwam een toepasselijke titel bovendrijven: Climb Every Mountain, waarvan ik een uitvoering kies door een koor. Mijn moeder heeft in koren gezongen zolang ze dat kon, dat was haar lust en haar leven. Dit komt uit de musical The Sound of Music, gesitueerd in de periode vlak voor de Tweede Wereldoorlog, die zo bepalend is geweest in het leven van mijn ouders.

United Singaporean Choirs - Climb Every Mountain:


Een paar dagen geleden heb ik op een deel van de Sallandse Heuvelrug getest of ik het nog een beetje kon, van Nijverdal naar Holten en weer terug. Ik ken de omgeving van vroegere vakanties: een fantastisch mooie omgeving. Voor sportieve fietsers komt daar de uitdaging bij. Onze in Nijverdal geboren vriendin friste nog even weer op, dat een deel van die route bij de Holterberg de diepe helgenoemd wordt - een helling met een stijgingspercentage van 10%. Het ging redelijk.

Donderdagmiddag ben ik op verkenning geweest op de Drentse wieleruitdaging, de VAM-berg. Het afval uit de Randstad is hier jarenlang hier naartoe afgevoerd door de Vuilnis Afvoer Maatschappij (VAM), en die berg is afgedekt met schone grond en gras, waarop nu schapen grazen. Er zijn in 2018 klimroutes aangelegd met een gemiddeld stijgingspercentage van 10%, en het steilste stuk is 15% en bovendien geplaveid met veldkeien… Zoiets wordt ook wel een kuitenbijter genoemd.


Bij zere kuiten, spierpijn dus, hoor ik in de verte toch weer een mooi stuk muziek aankomen, van R.E.M.!
R.E.M. - Everybody Hurts:




Wie mee wil doen met (of luisteren/kijken/lezen bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Trees.
Afleveringen t/m ZOZ260 vind je bij Marja.


8 opmerkingen:

  1. Mooi verhaal over jouw fiets en je ouders, ja de jaren gaan tellen en dat merk je ook bij het fietsen, toch is het puur een win win situatie want je doet het toch maar even, twee mooie liedjes erbij geplaatst waarvan REM mijn voorkeur geniet, nummer van goede cd, waar nog voldoende moois op staat...
    Fijn weekend.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuke herinneringen aan het fietsen vroeger. Jij bent lekker bezig en zoekt zelfs de bergen op in ons landje. Geweldig. Mooie muziekkeuzes ook weer! De naam van de band zegt me niks, ook niet nadat ik het even heb opgezocht. Maar het nummer natuurlijk wel! Heerlijke zwijmel!
    Fijn weekend!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooiii die verhalen oer het fietsen.. mijn ouders fietsten ook altijd de hele wereld bij elkaar aan kilometers.

    Ik deed het hen niet na en nu jou ook niet, ben ik toch echt te lui voor ;-)

    Je muziek is mooi... eindelijk eens weer een paar nummers die ik wel herken.

    Fijn weekend en nog veel fietsplezier gewenst.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat weer een mooi verslag Gauke.
    Nog even over de diepe Helle .Misschien wel leuk om het verhaal van Willem in Noesellaand nog even te lezen op pagina 38 over de diepe Helle.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lekker sportief bezig op de fiets. Uittesten waar je staat blijft een uitdaging, iedere keer weer. Climb the mountains hoor ik liever dan dat ik ze zelf moet beklimmen.
    Is niet zo mijn ding.
    De laatsteken ik uiteraard. Was destijds een enorme hit. Eigenlijk een enorme zwijmel.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Mooie muziek weer Gauke, dat koor! Kippenvel. (Heb ik vaak als ik koren hoor, maar dit is ook nog eens zo groot, dat vergroot het kippenvel) en het 'everybody hurts' is ook een regelrechte zwijmel. Prachtig.
    Dat fietsen doe ik je niet na. Ik ben al blij dat ik, na mijn nieuwe knie in oktober, weer een beetje in de buurt kan rondfietsen. Dus 100 km is nog even een bruggetje te ver.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik heb ook zo'n periode gehad van lange afstand fietsen. Meestal vlak, klimmetjes waren niet aan mij besteed. Nu fiets ik nauwelijks meer. Ik wandel. Vergeleken bij de trainenden voor Nijmegen stelt het niets voor. Maar ik haal toch vrij moeiteloos de 10.000 stappen per dag en soms wat meer. Ik ben daar tevreden mee. De rest van de kilo's gaan op aan de tuin.
    Voor jouw fietsprestaties neem ik een virtueel petje af.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Da's lekker... ons afval in jullie achtertuin...

    Dat nummer van R.E.M. ...
    Als je het hebt over een nummer dat veel voor me (heeft) betekend, dan is deze het.
    Het werd gedraaid op de begrafenis van de zus van mijn moeder. (Ze was 37 toen ze overleed).
    Toen mijn moeder niet veel later ook overleed werd dit zo ongeveer het lijflied voor mijn zus en mij. Het was het nummer waarmee
    mijn moeder liet merken dat ze bij ons was.
    Er waren in die periode heel veel momenten, juist momenten waarop ze gemist werd, dat dit nummer voorbijkwam.
    Dank voor het plaatsen.

    BeantwoordenVerwijderen