Hoogwater, laagwater en mist

In Olst liggen veel herinneringen van Marijke, en we hadden gehoord dat het water in de IJssel extreem laag zou staan. Nou hadden we in januari de IJssel in Olst gefotografeerd met bijzonder hóóg water, dus vatten we het plan op om even naar Olst te rijden.

Er was wel iets gezegd over mist, maar bij ons scheen een prachtig zonnetje. We spraken af, dat als we in de mist zouden terechtkomen, dat we dan terug zouden gaan.
We hadden de vorige mist-rit nog vers in gedachten, zie vorige blog.

Vaak kiezen we tussen de snelste weg of een "sight-seeing"-route. Dit keer kozen we iets er tussenin, de N34 richting Ommen, en dan richting Raalte.
We rijden deze route bijna nooit. Er is een nieuw verkeersplein bij de kruising van de N34 en de N36, waar we nog niet aan gewend zijn. Het is de tweede keer dat we hier passeren. Eerder ging je hier rechtdoor naar Ommen. Nu is de N36 doorgetrokken naar het noorden, dan afbuigend naar het westen, waar hij op de N48 aansluit.
Daarmee wordt het doorgaande autoverkeer om Ommen heen geleid. Het voelt aan alsof je een gigantisch eind wordt omgeleid. Als je de kaart bekijkt, lijkt dat wel mee te vallen.
De route is nog zó nieuw, dat het verkeersplein met de hand is ingetekend op Google Maps, over de oude situatie heen, en anders dan de exacte situatie nu is.

Toen we het bos uit kwamen op de N36, werden we wat nevel gewaar, maar niet verontrustend. Vervolgens draaiden we de N48 op, richting zuiden. Daar werd de mist dikker, maar we dachten dat het aan de nabijheid van de Vecht en de Regge kon liggen. Maar we zaten op de Deventerweg (N48/N348) met bijna geen bruikbare afslagen, en de mist werd steeds dikker.
Bij een pompstation in Lemelerveld tenslotte raadpleegden we de kaart, waar we een weg oostwaarts zouden vinden. Het werd de afslag Luttenberg. Voor mij bekend terrein, vanwege de vele vakanties in die omgeving. In Luttenberg werd het zicht al veel beter. Altijd denk ik aan de familie waar we "logeerden", als ik het dorpshuis "De Elckerlyc" zie: één van hen bedacht die naam.
Onderweg naar Hellendoorn reden we al gauw weer lekker in het zonnetje, maar nog vóór de
Hellendoornse berg, zag ik een eind naast de weg nog een curieuze kolom dichte mist, die ik al projecteerde bij Erwin Kroll in het weerbericht. Maar ik heb de foto niet gemaakt omdat de omstandigheden op de weg het niet toelieten.

De voorspellingen klopten. Geen laagwater in de IJssel bij Olst gezien, wel laagwater in de vorm van mist.
We zijn door oostelijk Overijssel terug naar huis gereden, en hebben geen mist meer gezien.En uiteindelijk toch een mooie sight-seeing tour, langs veel plaatsen waar ik "vroeger" nog meermalen op fiets geweest ben en daardoor de weg wist. Langs Marle, Daarle, Sibculo en Kloosterhaar, en natuurlijk de Volle Urenweg.