Mijn eczeem-aanval van deze zomer, vermoedelijk door overgevoeligheid voor bepaalde bloeddrukmedicijnen, leek voorbij, maar ik heb nog steeds jeukende plekken op mijn huid. De huisarts liet al een keer het woord psoriasis vallen, en dat je dat latent altijd al bij je kunt hebben. Dat kan uit een onverwachte hoek "geactiveerd" worden. In dit geval dan medicijnen.
We zouden wéér een ander pilletje proberen, maar op die bijsluiter stond, dat ik onmiddellijk zou moeten stoppen als mijn nek zou opzwellen, terwijl bij het vorige mijn enkels opzwollen... Dat vond ik zó eng, dat ik zelfs niet aan de probeerstrip ben begonnen, gezien mijn kampioenschap bijwerkingen met bloeddrukmedicijnen.
In overleg met de huisarts stopte ik en gaan we nu eerst proberen die jeuk weg te krijgen.
Ik gebruik nu al bijna twee maanden geen bloeddrukmedicijnen meer, maar dat heeft nog geen gunstig effect op mijn huid. Gisteren weer naar de dermatoloog dus, en vandaag al naar de lichtcabine.
Rustig op tijd opstaan, teletekst kijken ("even kijken of de wereld nog bestaat") met koffie en een boterham.
O SCHRIK: brand in het oudste gebouw van Dierenpark Emmen! Eén van de mooie oude gebouwen die er nog zijn in dat karakteristieke centrum van onze mooie woonplaats! "Helemaal uitgebrand", luidde het nieuws...
Ontdaan waren we. Marijke had het gebouw eerder deze week nog willen fotograferen voor haar blog De schoonheid van de stad Emmen, maar had teveel haast toen ze er langs kwam.
Maar eerst moest ik naar de jeukbestrijding... Ik kreeg daar een behandelschema mee tot half januari. Weg met Kerst etc. is dus praktisch onmogelijk.
Toen ik terugreed naar huis, stond Marijke net bij de bushalte om naar het centrum te gaan. We zijn samen gegaan, maar niet met de bus.
Als eerste gingen we uiteraard kijken bij het Dierenpark. Er stonden nog brandweerwagens, maar ook het nablussen leek voltooid. Er stond een auto van de Technische Recherche, er liepen mensen met diverse functies: brandweer, politie, dierenpark.
Toen we ter plaatse kwamen en zagen wat er gebeurd was, heb ik het even moeilijk gehad. Ik ken het aanzicht van het dierenpark vanaf dat ik een jaar of vier á vijf was en in de Hoofdstraat nog tramrails lagen. Nu is het een autovrije Stadsvloer.
In de Hoofdstraat stond een auto van RTV-Drenthe met zendmast, en wij werden aangesproken door een journaliste van het "Neisblad", ofwel het Dagblad van het Noorden. Ze vond me een bekende naam hebben. We vonden een paar raakpunten. Maar het ging er vooral om wat we vonden van deze brand. Een broer van me kwam erbij staan en had blijkbaar ook last van natte ogen.
Intussen werden we koud en gingen we verder. Ik had nog een boodschap, maar we besloten eerst op te warmen met een kop koffie bij de HEMA. Maar ik rook ineens erwtensoep; dat kon ik niet weerstaan. Marijke nam cappuccino en een pistolet kaas.
Daarna gingen we op zoek naar een geschikte benodigdheid voor mijn UVB-therapie: bescherming voor mijn edele delen. Dat is noodzakelijk bij het opvoeren van de dosis en de duur van de belichting. De folder van het ziekenhuis adviseert een tangaslip.
Bij winkels waar ik gewoonlijk ondergoed koop, vonden we niets dat geschikt is. Teveel werden mijn onderrug en billen bedekt, terwijl daar een relevant deel van het probleem zit. Zo kwamen we voor het eerst van ons leven in een sexshop verzeild. De verkoopster begreep het probleem helemaal, en ik kwam in het bezit van twee strings voor de prijs van één. En ze passen ook nog!
N.B.: Vandaag werd bekendgemaakt dat de brand aangestoken is. Iemand die probeert te bevestigen dat Emmen de slechtste stad is om te wonen? Idioot!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten