De kapper, storm, muziek en een houtvlot op de oceaan

Een paar dagen geleden was ik bij mijn vaste kapper, Marcel. Hij was met een klant bezig en er waren nog 3 mannen vóór mij. Hij werkt niet op afspraak, maar het is er gewoonlijk gezellig. Een kop koffie, en de leestafel ligt vol genoeg.
Er hangt een grootbeeld-TV aan de wand, waar je als wachtende klant te dichtbij zit. Na een poosje zette Marcel het TV-geluid af en de radio aan: "Weg met dat gekwek, even een gezellig muziekje", zei hij.

Intussen bespraken de aanwezigen de recente storm, waarbij ik vertelde van mijn blog over de storm van 1972. Sommigen hadden het meegemaakt, anderen waren daar te jong voor en hadden er zelfs nooit van gehoord.
Ik vertelde van mijn oude foto's en de locaties in "oud Emmen" waar die gemaakt waren. Marcel herinnerde zich veel, vulde soms mijn geografisch geheugen aan. Hij vertelde dat hij fotoboeken in de zaak had liggen over de veranderingen in Emmen van de laatste 100 jaar.
Toen ik aan de beurt was en er verder even geen klanten waren, hebben we in die boeken zitten snuffelen.

Tijdens de conversatie kwamen af en toe muziekjes voorbij die bij de een of de ander een reactie opriepen. Ik herkende in de reeks een zeer oude bekende, voor mijn generatie een klassieker: The Shadows met Kon Tiki. Ook Marcel herkende het - naast zijn kapperschap verdenk ik hem van muzikale bezigheden.
The Shadows kregen bekendheid als begeleidingsband van Cliff Richard, maar hadden daarna ook talloze eigen, vooral instrumentale hits.

Ik ben, zoals wel vaker bij dit soort deja vu's eens even gaan snuffelen op internet.
Mijn eigen single met dit juweel is, net als alle andere singles, ten offer gevallen aan mijn laatste verhuizing, waarbij twee complete huishoudens in één huis ondergebracht moesten worden. Wel symbolisch misschien.

Wat we gehoord hadden was de originele hitversie, die in 1961 uitkwam als single.
Het zal je niet verbazen dat over een groep met een dergelijke reputatie, veel informatie te vinden is over de geschiedenis, bezettingswisselingen, hits en andere wetenswaardigheden over The Shadows, op zowel in de Nederlandse als de Engelse versie van Wikipedia.

The Shadows zijn niet in de zestiger jaren blijven steken. Hoewel ze werden "geëlimineerd" op hitgebied door The Beatles en de Merseybeat-golf, zijn de meeste leden wel doorgegaan met hun muzikale carrière. De meest constante factor is Hank B. Marvin, de sologitarist met zijn "Buddy Holly-bril", op de voet gevolgd door Bruce Welch en Brian Bennet.

Waarom nou net Kon Tiki me zo aansprak? De naam Kon Tiki betekende veel meer dan een gitaarmelodie.

Ik was in die tijd gefascineerd door de verhalen over de Noorse antropoloog Thor Heyerdahl, die probeerde met een aantal expeditie's aan te tonen dat heel oude culturen op verschillende continenten al met elkaar in contact kunnen zijn geweest. Daartoe bouwde hij vlotten op basis van oude gegevens, waarmee hij oceanen probeerde over te steken. Een van die vlotten was de Kon Tiki, naar Inca-model gebouwd van balsahout, waarmee zijn expeditie van Peru naar Polynesië voer.
Heyerdahl werd niet altijd serieus genomen, maar inmiddels is zijn theorie door DNA-onderzoek bevestigd.

Terug naar de muziek. Duidelijk is voor mij, dat veel gitaristen zijn beïnvloed door The Shadows.
Dat The Shadows niet volstrekt onkopiëerbaar zijn, doet daar niets aan af: ook de Hongaarse Eugene Mago heeft een mooie versie van Kon Tiki gemaakt. Hij studeert blijkbaar stelselmatig alle klassieke gitaarnummers uit die tijd in en zet ze op JoetJoep.

Bijzonder is ook deze zeldzame opname: Jet Harris, bassist uit de beginperiode, is bij een Fender Clinic van Hank Marvin aanwezig in het publiek. Ze benutten de gelegenheid om voor het eerst na 38 jaar samen live Kon Tiki te spelen!

Tot slot, als je ook graag wilt weten hoe The Shadows in de 21ste eeuw klinken: op JoetJoep staat een opname van The Final Tour Live uit 2005.
Deze video duurt twee uur en een kwartier, er is een playlist bijgevoegd. Na 22:25 minuten begint Kon Tiki. Ik heb er lekker inspirerende achtergrondmuziek aan gehad tijdens de research en het schrijven van deze tekst.

Je ziet en hoort Hank B. Marvin, Bruce Welch en Brian Bennet met een aantal getrouwen uit de loop der jaren, zeg maar 40 jaar na de verdringing van The Shadows uit de hitlijsten door de beat-generatie. Kon Tiki klinkt hier misschien wat minder strak dan in die hitversie, maar warmer en virtuozer. Ze doen nog steeds de beschaafde, synchrone "Shadows-shuffle"-pasjes. Het plezier spat er af.
Ze zijn ook nog niet uitgespeeld en maken o.a. "Final Reunion" tournees met Cliff Richard.