Hoe je met een vooroordeel jezelf tekort kunt doen

Iedereen weet nu wel hoe een medewerker van een ICT-bedrijf in Arnhem een sollicitant heeft afgeserveerd:

Heb nog even gekeken is niks.
Ten eerste een donkergekleurde (neger).
En op zijn cv weinig tot geen ervaring met computers enz.

De kwalificatie "is niks" is al volkomen respectloos.

Het belangrijkste "argument", want "ten eerste", blijkt de huidskleur te zijn. Maar weet deze schrijver nou niet welke formulering hij daarvoor moet gebruiken, of is zijn vooroordeel zó enorm dat hij het dubbelop doet: "donkergekleurd" en daarbovenop nog eens "neger", òf denkt hij dat zijn baas anders niet goed begrijpt wat hij bedoelt?

Het tweede "argument" : "op zijn cv weinig tot geen ervaring..." is onvoorstelbaar dom, als het klopt dat het een sollicitatie was naar een stageplaats - de schrijver van dit bericht wordt opgevoerd als "stagebegeleider".
"Stage lopen" doe je aan het eind van een opleiding om je eerste ervaring op te doen, voordat je in het diepe wordt gegooid!

Tja, dit bericht was voor intern gebruik bedoeld, maar kwam ook bij de sollicitant terecht...
In een reactie las ik ergens: "Mooi ICT-bedrijf is dat, als ze niet eens weten hoe ze hun mailtjes op de juiste plaats moeten krijgen!"

Deze reactie vond ik wel humoristisch, maar legt meteen een vinger op de zere plek: hoeveel van dergelijke mailtjes komen NIET in de openbaarheid?
Gezien een groot deel van de reacties bij de nieuws-sites, vrees ik dat dat er heel veel zijn: veel onverhulde, racistisch getinte vooroordelen.
En ook keurig ingeklede vooroordelen die gretig inhaken op het feit dat de sollicitant aangifte heeft gedaan van dit overduidelijke geval van botte discriminatie, maar dat aanvulde met de suggestie dat hij een schadevergoeding gaat eisen. Samengevat: "Dat is het enige waar hij op uit is, graaien zonder te werken. Daarom is hij ongeloofwaardig".

Het bedrijf zit nu met de gebakken peren:

Het Arnhemse bedrijf ging gisteren diep door het stof. Eigenaar Mike de Wilde liet weten dat hij baalt van de gang van zaken. „Dit is kwetsend. Wij beoordelen mensen op hun vaardigheden, en niet op hun huidskleur. Ik bied iedereen mijn excuses aan die zich hierdoor gekwetst voelt.”

Maar hoe oprecht is dat? Waarom is de dader pas "voorlopig geschorst" toen de trammelant in de pers losbrak? Hoe kan het dat een stagebegeleider aan de baas een dergelijke racistisch getinte mail stuurt in het vertrouwen dat dat goed valt?

---

Ik heb zelf, als stagebegeleider, een soort omgekeerde ervaring gehad. Ik had een aantal enthousiaste en één minder enthousiaste stagiaires, allemaal "gewone Hollandse jongens" gehad. Het was de afdeling Elektronica Ontwikkeling van een internationaal bedrijf.

Na jarenlange in nonchalante kleding rondgelopen te hebben, had ik de wat "representatievere" combinaties herontdekt, die ik nog in de kast had. Overhemd, stropdas, colbert en Terlenka pantalon (Marijke lacht onbedaarlijk om die term).
Collega's waren me er soms mee aan het stangen, totdat de enige vrouwelijke collega, die mijn kloffie wel kon waarderen, daar een pittige, geïrriteerde opmerking over maakte. Lolligste collega: "Zo, waaraan heb je dát verdiend?" Ik: "Aan jullie!" Serieus: het was prettig werken daar.

Toen kwam die nieuwe stagiair binnenwandelen. Op grond van zijn uiterlijk dacht ik: als dat maar goed gaat! De kraakbeweging floreerde nog volop en deze jongen leek daar een exponent van te zijn. In de eerste plaats qua kleding en haardracht.
Ik vond dat geen probleem, ik was zelf ook een dwarse jongere geweest: ik had als een van de eersten van ons dorp het kapsel model Bloempot vervangen door een Elvis-kapsel, maar hoe zou "mijn pupil" daar tegenaan kijken, met mijn colbert en stropdas?

Toen ik hem later vertelde van mijn aanvankelijke twijfels zei hij: "O, daar keek ik direct doorheen."
Om kort te gaan: het was een aangename en vruchtbare periode met een voortreffelijk stageverslag, dat helaas voorlopig niet volledig mocht worden vrijgegeven vanwege bedrijfsgeheimen die nog gepatenteerd moesten worden.

Later, maar nu alweer lang geleden, kwam ik hem tegen op Schiermonnikoog. Wij waren er op vakantie, hij was er natuurgids.
We hebben nu weer contact: via Facebook. Hij doet veel leuke dingen: met muziek, zijn landschaps- en natuurfotografie leidt tot exposities, maar ook in de ICT-ontwikkeling...

Zo kan het dus ook gaan, en misschien hebben ze daar in Arnhem wel "de kip met gouden eieren" bij het grofvuil gezet...