Laat ik ook even meedoen, alhoewel mijn energie een beter doel verdiende, maar ja, Yvonne's interview en het hele gedoe daarna wekken mijn lachlust.
Ze uit zich, zacht gezegd, laatdunkend over met name mensen in Amsterdam-Noord en Assen. Haar waarneming in de Action (blijkbaar gaat het niet zo goed met de verkoop van haar boeken...) in Assen betrekt ze gemakshalve maar op alle Drenten.
Dan schildert ze met een enkele pennestreek het verschil tussen haar en die Untermenschen: "Dan zit ik even later bij dat clubje in het Concertgebouw moeilijke dingen over Mahler te leren en dan denk ik, indachtig wat ik een paar uur daarvoor had gezien: iedereen noemt zich ook maar mens tegenwoordig."
Vervolgens schrikt ze zich de pleuris wat ze heeft aangericht voor haar verkoopcijfers, en roept dan gauw: "Het was maar een grapje".
Ja, en zij denkt dat die lezers, die ze weliswaar daarnet ruim heeft beladen met diskwalificaties, daar intrappen.
Ik denk even terug aan een paar van haar boektitels: "Het zit op de bank en het zapt" en "Alles went behalve een vent". Verder nog een aantal titels die blijk geven van haar relationele frustraties. O, ze schrijft niet geheel zonder humor, hoor. Ik heb wel eens iets van haar geleend uit de bibliotheek.
Daardoor kan ik ook beter plaatsen dat ze ambassadeur is van "Varkens in nood".
Ik wil elke schijn vermijden dat ik dierenleed wil goedpraten of zelfs maar wegwuiven, maar ik heb, half op boerderijen opgegroeid, al eens meer van die stadse madammekes gezien, die elke goedwillende, ervaren veehouder wel eens even de les zullen lezen hoe hij met zijn dieren moet omgaan.
Die stadse vrouwtjes behoren tot de categorie die op het platteland vakantie gaat houden.
Verse melk aangeboden krijgt, direct van de koe, maar daar raken ze van in paniek: ze willen melk van de supermarkt!
En vooral voortdurend klagen waarom die boerderijen nou zo moeten stinken...
Yvonne Kroonenberg vindt de door haar beschreven bevolkingsgroepen "zo primitief, dat ze niet eens een gewone zin kunnen uitspreken." Ze voegde er aan toe: "Ik probeerde die mensen te begrijpen, op dezelfde manier als dat ik me probeer te verdiepen in het geestelijk leven van dieren." Daar slaagt ze blijkbaar beter in, gezien de intieme conversatie op onderstaande foto:
Het blijft gek genoeg wringen, de herkomst van een stadsmens en een provinciaaltje. Wel een beetje dom van Yvon om zich er zo laag over uit te laten. Tenslotte bepaalt niet waar je woont of geboren ben, wat voor soort mens je bent. Een beetje dom (nou, een béétje...)
BeantwoordenVerwijderenFijne, zonnige dagen,
liefs Kakel
@Mirjam: Ach, wij Drenten weten wel dat niet alle Amsterdammers zo dom zijn als Yvon, dat hebben wij dan weer voor op haar. Lees b.v. de prachtige repliek van de Amsterdamse schrijfster Mariët Meester op Facebook!
BeantwoordenVerwijderenZe roept nu: "Grapje!", net als die vent van dat schoonmaakbedrijf met z'n discriminerende personeelsadvertentie, die zich ook het rambam schrok van de reacties, en bang was voor een zeer kansrijke aanklacht.
Ik heb het interview met Yvonne niet gelezen maar het moet verschrikkelijk zijn geweest. Vreemd dat een psychologe zich zo laatdunkend over mensen uitlaat. Ze zou toch moeten weten dat zo'n oordeel als een boemerang op de spreker terugslaat?
BeantwoordenVerwijderenIk heb het interview met Yvonne niet gelezen maar het moet verschrikkelijk zijn geweest. Vreemd dat een psychologe zich zo laatdunkend over mensen uitlaat. Ze zou toch moeten weten dat zo'n oordeel als een boemerang op de spreker terugslaat?
BeantwoordenVerwijderen