150103 - ZOZ - Spinnewebben en andere vliegenvangers

Wie mee wil doen met (of luisteren naar) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, kan terecht bij Marja.

Wij zijn hoestend en snotterend en koortsig het nieuwe jaar ingegaan, en het is nog niet voorbij. Maar voordat het jaar voorbij is vast wel. Desondanks een ZOZ-bijdrage, want ik had al een onderwerp gevonden en al wat voorwerk gedaan.
Desalniettemin wens ik iedereen een goed en gezond 2015!

Door een foto van Saskia Boelsums (ze trekt wereldwijd aandacht met haar foto's!) op haar Facebook-pagina plopte er ineens een zinsdeel uit een songtekst uit mijn geheugen omhoog: "a spiderwebbed almost". Een logisch verband lijkt vergezocht: is het omdat spinnen vliegen vangen in hun web, en Peter Veen (Saskia's partner en model) gevangen schijnt tussen die ouderwetse, kleverige vliegenvangers, zoals ook mijn grootouders die 's zomers hadden hangen? Dat die dingen nog bestaan...
Op Saskia's website is de foto mooier te zien dan op FB; en zoek de vlieg!

Ik heb intensief moeten zoeken uit welke song van welke artiest dit tekstfragment kwam. De exacte muziek was er nog niet bij, wel de sfeer.
Ik zocht eerst onder de noemer King Crimson (NL), de band rond Robert Fripp (NL). Zoeken, zoeken, want op internet kun je afbeeldingen van platenhoezen vinden. Met de hoes van "In the Wake of Poseidon" van King Crimson dacht ik de LP gevonden te hebben waarop de song moest staan, maar ik kon juist die ene zinsnede niet vinden.
Wel vond ik de naam Pete Sinfield (NL). Dat was de volgende stap. De afbeelding van de hoes van zijn solo-LP "Still" maakte me zeker dat ik in elk geval die LP zelf heb.
Pete Sinfield vormde vanaf de oprichting lange tijd samen met Robert Fripp de vaste kern, door alle bezettingswisselingen van King Crimson heen. In een interview heeft Pete Sinfield eens uitgelegd, dat King Crimson pertinent weigerde om de populaire muziek te spelen die de platenindustrie graag wou. Hun muziek was complexer en er werd geëxperimenteerd zowel muzikaal als met instrumentarium. Niet alle bandleden konden zich daar in vinden, vandaar de bezettingswisselingen.
Pete Sinfield was de tekstschrijver voor de groep, totdat ook Fripp en hij te ver uitelkaar groeiden.

Al zoekende heb ik nu steeds dit songfragment in m'n hoofd:
I feel like a rusty key, I don't fit any door en dat is de eerste zin van de song die ik zocht: "Envelopes of Yesterday".
Ik vind het een intrigerende tekst, soms heb ik even associaties met het rijke Engelse verleden, maar mijn Engels en de kennis van die historie zijn nu ook weer niet toereikend om eenduidige uitleg te geven.
Er is een website die blijkbaar helemaal gewijd is aan het werk van Pete Sinfield. Hij zit ook op Facebook. Op de website ook een "Promenade" die kan helpen om de teksten van Pete Sinfield te interpreteren.

De volledige tekst van Envelopes of Yesterday staat er ook. Interessant om mee te lezen, denk ik, want de video is alleen live voorzover het het beeld betreft van het vinyl-album op de draaitafel, inclusief kras en tikken.


De LP "Still" schijnt geen commerciëel succes te zijn geweest, maar de lange lijst van grote namen waarvoor Pete Sinfield heeft geproduceerd en mee samengewerkt is uitermate indrukwekkend. Ook zijn er hits gepasseerd, waarvan niemand zich realiseert die ze door hem geschreven zijn.
Met optreden is hij vroegtijdig gestopt vanwege plankenkoorts, vandaar waarschijnlijk ook dat er geen live-opname te vinden was van deze meeslepende muziek met wonderlijke tekst...