The Doors (NL) is een groep die mij vanaf de eerste kennismaking heeft geboeid en geïntrigeerd. De muziek ontroerde mij steeds en de stem van zanger Jim Morrison (NL) "raakte me midscheeps".
Zijn teksten klinken voor mij als uiterst muzikale voordrachten, die een perfecte eenheid vormen met de inbreng van de andere groepsleden, allen kanjers op hun gebied.
Voor deze ZOZ heb ik gekozen voor een song van het Doors-album "Waiting for the Sun (NL)", en wel "Spanish Caravan". De song begint met de flamenco gitaar van Robby Krieger waarna Jim Morrison invalt.
Na het eerste couplet valt even een stilte, dan gaat de hele band over op "plugged-in" en vind je sporen van de flamenco terug in de elektrische gitaar met geluidseffecten en het orgel van Ray Manzarek.
Spanish Caravan
Carry me Caravan take me away
Take me to Portugal, take me to Spain
Andalusia with fields full of grain
I have to see you again and again
Take me, Spanish Caravan
Yes, I know you can
Trade winds find Galleons lost in the sea
I know where treasure is waiting for me
Silver and gold in the mountains of Spain
I have to see you again and again
Take me, Spanish Caravan
Yes, I know you can
Carry me Caravan take me away
Take me to Portugal, take me to Spain
Andalusia with fields full of grain
I have to see you again and again
Take me, Spanish Caravan
Yes, I know you can
Trade winds find Galleons lost in the sea
I know where treasure is waiting for me
Silver and gold in the mountains of Spain
I have to see you again and again
Take me, Spanish Caravan
Yes, I know you can
Eerst de studio-versie, The Doors – Spanish Caravan, op het album, waarop de vaardigheid van Robby Krieger goed tot zijn recht komt op de akoestische gitaar:
"Live" werd deze song blijkbaar wat aangepast, getuige deze versie, The Doors - Spanish Caravan (From "Live In Europe 1968" DVD):
Jim Morrison was de meest spraakmakende van de groep, niet alleen omdat hij de frontman was en met zijn stem diepe indruk maakte.
Veel nummers zijn geschreven door alle groepsleden samen, maar van de overige zijn de meeste geschreven door Jim Morrison, die duidelijk "iets had met taal".
Een van zijn leraren verdacht hem er ooit van de boekbesprekingen die hij inleverde te hebben gevuld met verzinsels: hij had nog nooit van die boeken gehoord! De boeken bleken echter allemaal te bestaan, en Jim moest ze wel hebben gelezen...
Jim's hogere opleiding was de filmacademie.
Het meest viel Jim echter op door zijn, laten we zeggen, non-conformisme, dat later ontaarde in alcohol en drugsverslaving. Zijn gedrag werd daardoor oncontroleerbaar, wat een zware druk legde op de groep.
Uiteindelijk overleed Jim Morrison in Parijs, 27 jaar jong. Hij is begraven op de beroemde begraafplaats Cimetière du Père-Lachaise, waar veel beroemdheden liggen.
Als doodsoorzaak wordt een overdosis heroïne vermoed, maar er heeft geen lijkschouwing plaatsgevonden.
Op de filmacademie ontmoette Morrison Ray Manzarek (NL), die toetsinstrumenten speelde. Jim liet Ray een paar songs horen die hij geschreven had, en daar ligt de kiem van The Doors.
The Doors hadden geen bassist, daarom werden de baspartijen gespeeld door Ray Manzarek op een pianobas, bovenop zijn orgel.
Zijn orgelspel is een kenmerkend element in de "sound" van The Doors.
Behalve musicus was Manzarek ook filmmaker en schrijver, en voordat hij naar de filmacademi ging, had hij met succes economie gestudeerd. Hij overleed in 2013 op 74-jarige leeftijd aan kanker.
Manzarek kende drummer John Densmore (NL) van een meditatiegroep, zo kwam die als drummer bij The Doors.
Densmore studeerde ethnische muziek aan de California State University, Northridge.
Na het overlijden van Jim Morrison gaf Densmore ooit toestemming om de Doors-song "Riders on the Storm" te gebruiken in een reclame voor Pirelli banden. Later zei hij, dat hij steeds Jim Morrison's stem hoorde, en het geld toen gaf aan een goed doel. Nog later verbood hij gebruik van een andere song, omdat Jim fel gekant was geweest tegen het gebruik van Doors-muziek voor commercie.
Densmore is nog steeds actief in de muziek.
Ook via dezelfde meditatiegroep van Maharishi Mahesh Yogi kende Densmore de gitarist Robby Krieger (NL).
Robby Krieger is een zeer veelzijdige gitarist, die door het toonaangevende muziekblad Rolling Stone is geplaatst op 91 in de lijst van de 100 beste gitaristen aller tijden!
De eerste muziek die Robby hoorde was vooral klassiek. Toen hij een keer per ongeluk de grammofoon kapotmaakte, hoorde hij via de radio de muziek van o.a. Fats Domino, Elvis en The Platters.
Zijn eerste muzikale probeersels waren het spelen op de trompet, maar dat ruilde hij al gauw in voor de piano van zijn ouders. Op kostschool leerde hij gitaar spelen, en hij nam flamenco-les.
Ook Robby is nog steeds actief.
The Doors ontleenden hun naam aan de titel van het boek The Doors of Perception (NL: De Deuren der Waarneming van de Engelse schrijver en filosoof Aldous Huxley (1894 - 1963) (NL).
In dat boek beschrijft hij ervaringen met mescaline, een bestanddeel van de peyote-cactus, dat al duizenden jaren wordt gebruikt bij religieuze ceremonieën van Indianen.
Die titel was weer een verwijzing naar een citaat van de Engelse dichter, schrijver en beeldend kunstenaar William Blake (1757 - 1827) (NL), uit diens boek The Marriage of Heaven and Hell:
“If the doors of perception were cleansed, every thing would appear to man as it is, Infinite. For man has closed himself up, till he sees all things thro' narrow chinks of his cavern.”
Vertaald:
"Als de deuren der waarneming werden gereinigd, zou alles zich aan de mens vertonen zoals het is, oneindig. Want de mens heeft zichzelf zolang opgesloten, totdat hij alle dingen ziet door de smalle spleten van zijn spelonk."
Ik vond een blogger die schreef over de Nederlandse vertaling van dit boek, Het Huwelijk van Hemel en Hel, de kunsthistoricus Huub Mous.
Na het overlijden van Jim Morrison zijn The Doors nog even doorgegaan, met zang van Ray Manzarek en Robby Krieger, maar echt succes bleef uit.
Er zijn nog wel een paar pogingen geweest om opnieuw te beginnen, maar John Densmore maakte met rechtszaken het gebruik van de naam The Doors onmogelijk.
Robby Krieger en Ray Manzarek bleven elkaar wel steeds terugvinden in diverse muzikale combinaties.
Jemig wat knap. Niet alleen de artiesten maar ook de hoeveelheid informatie die je met ons deelt. Hartstikke bedankt, Dwarsbongel.
BeantwoordenVerwijderenWat een informatiepakket. De artiesten zijn geweldig.
BeantwoordenVerwijderenFijn weekend,
groetjes, Ria
Hè hè ... eindelijk even tijd om op mijn gemakkie jouw verslag te lezen.
BeantwoordenVerwijderenNa een week, elke vrije seconde aan mijn blogherstel gewerkt te hebben is het nu eindelijk klaar.
Je hebt weer een zeer indrukwekkend verhaal gemaakt. Ik heb enorme bewondering voor hoe jij dat elke week weer voor elkaar krijgt, daar neem ik echt mijn petje voor af, als ik die al zou bezitten en dragen natuurlijk ;-)
Wat jij voor elkaar krijgt lukt niemand anders, jij laat mij op een andere manier naar muziek kijken en daarmee wijzigt langzaam ook mijn smaak, of beter gezegd, het wordt genuaneerder, winst toch. .
Fijn weekend.!
Gaaf nummer!
BeantwoordenVerwijderenMooie nummers en je hebt het weer perfect bij elkaar gezocht Gauke!
BeantwoordenVerwijderenHet stikt hierboven al van de complimentjes maar ik doe er ook nog maar één bij dus..
Heel erg interessant altijd!
Groetjesss
Het enige wat ik van de Doors weet is dat Jim Morrison de zanger was. Zonder deze voorkennis waren we ooit op Pere Lachaise (ik schrijf het vast fout maar ik heb geen zin het na te kijken) waar zich het graf van Morisson bevindt. Een ludiek graf waarbij altijd wel een paar adepten van toen staan. Op die begraafplaats liggen trouwens heel wat bekenden, waarvan ik dat van Molière toch wel het mooist vond. Morisson en Molière, op kleine afstand van elkaar, wel bijzonder.
BeantwoordenVerwijderenOndertussen weet ik van die muziek nog steeds niets. Maar de opmerking: 'raakte me midscheeps'vond ik enorm goed gevonden.