26 maart 2016

160326 - ZOZ - Van klaplong tot trompetgeschal

Wie mee wil doen met (of luisteren bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Marja.

Ik ben bezig met een poging om weer een geheel te maken van de blogs die ik heb geschreven over de zoektocht naar voetsporen van mijn veel te jong overleden vader, aan de hand van nagelaten correspondentie. Veel daarvan zijn in het ongerede geraakt door het fiasco dat Sanoma maakte van de "migratie" van web-log.nl naar een ander softwareplatform.
Marijke en ik hadden daar elk twee blogs, waar we 6½ jaar aan gewerkt hadden. Duizenden postings werden verziekt...

Ik ging later door op mijn huidige blog, waar ik zocht naar een bepaalde aflevering, en vond iets over een bijzonder muziekinstrument, dat ik nog nooit in het echt gehoord heb, maar waarmee ik op een bijzondere manier heb kennisgemaakt.

In 1980 had ik vanaf mijn werkplek zicht op het gebouwtje van de Bedrijfs Geneeskundige Dienst (BGD). Op een maandag zag ik daar met zwaailicht en sirene een ambulance wegrijden, richting ziekenhuis.
De woensdag daaropvolgend werd ik wakker met een gemene pijn in mijn borst als ik probeerde dieper door te ademen. De huisarts kwam naar ons huis, hij vond het telefoontje blijkbaar ernstig genoeg klinken. Na mijn borst beluisterd te hebben, regelde hij dat ik per taxi naar het ziekenhuis zou gaan voor verder onderzoek, "en neem voor de zekerheid maar een pyjama mee". Het was een klaplong en ik moest blijven. Dat was de dag dat ik "cold-turkey" stopte met roken, 27 augustus 1980.

Op zaal was het bed naast me van de man uit de ambulance bij de BGD. Hij was opgenomen met hartklachten, en liep alweer rond. Ik moest in bed blijven, hij haalde 's avonds koffie voor me uit de koffiekamer.
Hij vertelde me trots over zijn zoon, een musicus. Die was bezig een bijzonder muziekinstrument te ontwerpen, dat in een kerktoren zou worden geplaatst.

De eerste versie van dat instrument kwam gereed in 1988. Daarna is een aantal wijzigingen doorgevoerd, om het beter tot zijn recht te laten komen, en in 1996 is het teruggeplaatst in de kerktoren.

Voordat ik het bestaan van Zwijmelen Op Zaterdag ontdekte (10-5-2014), publiceerde ik op zaterdag 5 april 2014 dit blog: Rondje bloesem, toeters, en Relus, waar het instrument en de plaats wel genoemd worden.
Het instrument is geplaatst in de toren van de Clemenskerk in Havelte, die een heel lange geschiedenis heeft.
Dat instrument heet Chamadron, en het is uniek in de wereld. Zowel de naam als het instrument zijn bedacht en ontworpen door Cees Roubos, die het ook helemaal zelf betaald heeft, en hij betaalt ook het onderhoud!

Ik had bij dat blog al een link naar een videoclip geplaatst, waarin Cees, gestoken in prachtige middeleeuwse kleding, vertelt over dit instrument, uniek in de wereld. Nu plak ik die video hier in, met o.a. een dame uit het publiek die mag spelen!
Cees Roubos - het Chamadron in de Clemenskerk in Havelte:


Ik heb geprobeerd via de moderne middelen contact te krijgen met Cees, want ik wou ook wel weten hoe het verder met zijn vader is gegaan: je raakt elkaar toch weer uit het oog na ontslag uit het ziekenhuis.
Nu is Cees de hoofdbespeler van het Chamadron, maar er zijn ook gastspelers die soms invallen. Zo kreeg ik via Facebook contact met gastspeler Arian van der Mark, die me kon vertellen dat Cees alleen een postadres heeft. Hm, lijkt me een rustig leven, qua waan van de dag... ;)

Er is wel een Stichting Vrienden van het Chamadron, maar de info daar betreft nog 2015. Arian dacht dat het programma voor 2016 zal lopen vanaf Pinksteren t/m eind september, wekelijks een bespeling.
De website vermeldt voor 2015: " Het Chamadron wordt bespeeld op alle zaterdagen in de maanden juni, juli en augustus van 16.00 tot 16.30 uur. Aansluitend is er van 16.30 tot 17.00 uur gelegenheid de toren de beklimmen (tegen een kleine vergoeding) en evt. zelf het Chamadron te bespelen.

Hier nog een korte clip waarin Cees het Chamadron bespeelt, met veel informatie (in het Engels) onder de video.

Ik had een prettige chat met Arian van der Mark, die ik vond als gastspeler op het Chamadron. Van hem vond ik een clip waar hij twee Menuets speelt van Christian Petzold (nl), (1677 – 1733). Petzold werd door zijn tijdgenoten geroemd als: "one of the most famous organists" en "one of the most pleasant church composers of the time".
Weinig composities van hem zijn nog bekend, maar pas in 1970 werd erkend dat tenminste één van deze menuetten, altijd toegeschreven aan Bach, van Petzold is...

Arian van der Mark, Chamadron - C. Petzold: Menuet G-dur (BWV anhang 114) en Menuet g-moll (BWV anhang 115):


Dat het niet alleen klassieke muziek hoeft te zijn wat op dit bijzondere instrument gespeeld wordt, toont de volgende video. Ik heb sterk de indruk dat Cees Roubos het speelt, gezien de kleding.

Het gaat om Les Poppys, met hun hit Les Poppys - Non Non Rien N'a Changé - 1971, maar nu dus anders.
Cees Roubos op Chamadron - Non,Non,Rien N'a Change (Les Poppys):


Wie meer wil horen van het Chamadron kan kan wel iets vinden op YouTube.

Het Chamadron is overigens gebouwd door S. De Wit & Zn, orgelbouwer.

9 opmerkingen:

  1. Wat een bijzonder instrument. Ik had er nog nooit van gehoord. Jammer dat ik niet in de buurt woon. Het lijkt me een hele belevenis om daar eens in het echt naar te luisteren.
    Wat een enthousiastelingen.
    Dank voor alle info. Top.
    Heel fijne paasdagen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Weer heel veel informatie waarvoor bedankt. We hadden er nog nooit van gehoord dit instrument.
    Wat een werk om die blog te herstellen. En dat allemaal door Sanoma die dacht dat ze het wel even zouden fiksen. Ook wij zijn veel logs kwijt. Grrrr.
    Wij zijn benieuwd of collega-blogger Melody nog reageert op deze zin van jou *WINK*.

    Veel daarvan zijn in het ongerede geraakt door het fiasco dat Sanoma maakte van de "migratie" van web-log.nl naar een ander softwareplatform.

    Fijne Paasdagen, bij jou wèl twee. Hier in Spanje één.
    P.S. Net even het origineel, Non,Non,Rien N'a Change van Les Poppys gedraaid.
    Doet ons toch iets meer.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. wat een uitzoekerij hè maar je ziet er komt toch ook weer wat moois tevoorschijn.

    Ik wens je gezellige paasdagen met veel zon.

    Lieve groetjes, Ria

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Onder het mom van 'het duurt ff maar dan heb je ook wat'... werk jij de zoz iedere keer tot in de puntjes uit.... hoe ik daarover denk weet je inmiddels wel.
    ook vandaag dus weer met verbazing op een aangename manier verrast worden is bij jou ook 'gewoon' inmiddels.

    Ik kende dit instrument noch het verhaal maar als ik ooit eens in Havelte kom zal ik me het zeker herinneren en wie weet....de klim ondernemen.

    Fijn weekend.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat interessant om te lezen en te horen. Is het dan een slaginstrument of een blaasinstrument?
    Fijne Paasdagen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Klinkt mooi ! Dat van die klaplong minder, want ik weet uit ervaring hoeveel pijn dit doet :-(

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Plaat me niet van weblog.nl
    Wat een drama. Ik heb wel al mijn logjes kunnen redden en verhuizen naar Wordpress, maar de reacties staan schots en scheef, veel foto's en video's weg... Hoop dat zoiets nooit meer gebeuren zal.
    Wat een interessante weetjes weer.
    Eng lijkt me dat zo'n klaplong, moet erg benauwd zijn... maar wel een bijzondere ontmoeting in dat ziekenhuis.,
    Dat instrument lijkt me ook heel bijzonder, ik reed onlangs nog zowat langs Havelte.. hoewel is alweer 3 maanden geleden. Dank weer Gauke voor alle mooie info!
    Fijne Paasdagen..

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Een heel interessant verhaal en knap dat iemand dit zo in elkaar heeft gezet. Inderdaad een uniek geluid. Maar mooi.... mwah....

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat een mooi verhaal. Knap hoor, zelf zo'n instrument verzinnen.
    En dan ook nog voor elkaar krijgen dat je het op zo'n plek mag bouwen en onderhouden!
    Leuk blog!

    BeantwoordenVerwijderen