160402 - ZOZ - Van zuurstof, popcorn en metalen condor

Wie mee wil doen met (of luisteren bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Marja.

Ik was oude krantenartikelen aan het opruimen, toen ik een artikel tegenkwam over de Franse musicus en componist Jean-Michel Jarre (nl), die wordt gezien als een voorloper op het gebied van elektronische muziek.
Vanuit mijn (vroegere) vakgebied, elektronica, ben ik altijd al geïnteresseerd geweest in de ontwikkelingen in de elektronische muziek, vooral de klankindrukken. Van tamelijk simpel te maken signalen, is de klankrijkdom steeds toegenomen.

De doorbraak van Jean-Michel Jarre kwam met zijn album Oxygen (nl). Dat album heeft hij helemaal thuis opgenomen met een aantal orgels en synthesizers en taperecorders.
Het koste hem moeite om een maatschappij te vinden die het album wou uitgeven, en die begon voorzichtig met 50.000 stuks. Uiteindelijk zijn er 15.000.000 (15 miljoen) exemplaren verkocht!
Hier een "live" opname uit 1978 in Toppop, playback dus, maar met zijn hele instrumentarium om zich heen.

Jean Michel Jarre - Oxygene part IV:


Grappig vind ik, dat hij volgens Wikipedia hierbij gebruik maakte van een orgel uit een fabriek in Bodegraven waar ik in 1962 heb gesolliciteerd, de Eminent 310. Ik ben daar niet gaan werken, omdat mijn toenmalige werkgever mij graag wou houden en een mooi aanbod deed.

Later werd Jarre vooral bekend door zijn grote openluchtconcerten met lasershows, zoals dit: Jean-Michel Jarre - Oxygene IV, live 2012.
Ik las dat Oxygene geïnspireerd was op een schilderij van Michel Granger, en dat in de muziek een "riedeltje" gebruikt wordt uit een populaire melodie, die hij zelf ook al gecovered had: Pop Corn (1972) - Jean Michel Jarre onder de namen Jammie Jefferson en Pop Corn Orchestra.

De song Popcorn (nl) is een vroege synthesizer-hit, gecomponeerd door Gershon_Kingsley. Popcorn is menigmaal gecovered, en er is zelfs een speciale website aan gewijd.

De bekendste versie is Hot Butter - Popcorn, hier met dansers:


En als je dan op YouTube een clip beluistert, worden in de zijlijn allemaal clips aanbevolen, afgeleid uit jouw zoekopdracht. Zo viel mijn oog op een andere uitvoering van Popcorn, die mijn nieuwsgierigheid wekte. En zo zijn we terug bij iemand die ook veel opnamen van zijn muziek thuis maakt, nu weliswaar met een "backing-tape".

Charlie Parra del Riego - Popcorn song goes metal:


Terwijl ik die clip bekeek en beluisterde, intrigeerde mij in de zijlijn ander werk van dezelfde artiest.
Bij het helemaal bekijken en beluisteren van die video liepen de rillingen over mijn rug door de prachtige melodieuze klank afgewisseld met bewondering voor de vingervlugheid van deze enthousiaste 31-jarige gitarist, in deze toch wel klassiek te noemen compositie!
Hij leerde gitaar spelen, omdat hij er op school niet veel van bakte. Hij kreeg het advies om een instrument te leren bespelen, om zijn energie ergens op te focussen. Inmiddels heeft hij in meerdere bands gespeeld en o.a. in Europa getoerd met de Canadese band Kobra And The Lotus.

Nu kan iemand tegenwerpen dat metal-gitaristen moeten afblijven van hun favoriete muziek, dan stel ik daar tegenover, dat deze Charlie Parra del Riego, alle recht heeft om een klassieker uit zijn vaderland, Peru, te spelen, ook al kennen wij hier de vocale uitvoering van Simon & Garfunkel of instrumentaal van Los Indios Tabajaras beter.

Charlie Parra del Riego - El Condor Pasa:


Wat wij kennen als het lied El Cóndor Pasa (nl) - De condor vliegt voorbij - is oorspronkelijk een instrumentaal onderdeel van de Peruviaanse Zarzuela (nl, een Spaanse opera) El Cóndor Pasa. De muziek werd in 1913 geschreven door de Peruviaanse componist Daniel Alomía Robles.

Ach, en die benaming Zarzuela spreekt me natuurlijk ook aan, omdat in Nijmegen het Restaurant Zarzuela is, dat wordt gerund door een familielid...