180127 - ZOZ - Van muziekkamertje tot Grammy Awards

Wie mee wil doen met (of luisteren/kijken/lezen bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Trees.
Afleveringen t/m ZOZ260 vind je bij Marja.

In de wachtkamer bij de huisarts zag ik, tussen de vele damesbladen en een paar glossies, één tijdschrift dat me wel interessant leek, over muziek. Nauwkeuriger: over jazz - maar jazz omvat tegenwoordig veel meer stromingen dan wat volgens "kenners" vroeger die naam mocht dragen.
Omdat ik bij nader inzien dat blad (uit 2016) bij een vorig consult ook in handen had gehad, ontdekte ik dat ik een ontdekking van toen, die ik had willen onthouden, vergeten was te noteren. Nee, niet de man van de voorpagina van Jazzism, Dr. Lonnie Smith, maar ergens binnenin: Jacob Collier (1994).

Jacob Collier noemt zichzelf "autodidact", maar komt uit een muzikale familie: zijn moeder en zijn opa verdien(d)en hun sporen met en in gerenommeerde orkesten.
Hij begon thuis, in zijn "muziekkamertje", met het inzingen van meerdere zangpartijen, die hij samenvoegde tot een video, en plaatste dat op Youtube (2011). In 2012 "ging dat viraal". Daar kreeg hij veel reacties op, onder andere van de bekende bandleider, producer en nog veel meer, Quincy Jones (nl).
Dit zou een van zijn eerste "producties" zijn op YouTube, een song van Stevie Wonder (nl).

Jacob Collier - Don't You Worry 'Bout A Thing:


Behalve zanger is Jacob Collier ook multi-instrumentalist, en gaan zijn muzikale ontdekkingstochten langs allerlei genres, van klassiek via folk en soul tot jazz.
Een student van het MIT Media Lab (nl), Ben Bloomberg, heeft Jacob daarna geholpen om "live" te kunnen optreden met zijn meerdere rollen in één performance.
In 2017 ontving hij twee Grammy Awards (nl), voor Best Arrangement, Instrumental Or A Cappella (voor Jacob Collier - You and I) en Best Arrangement, Instruments And Vocals (voor Jacob Collier - Flintstones).
Dat hield in, dat hij ook twee speeches moest houden: Jacob Collier - GRAMMY Speeches 2017.

Inmiddels treedt hij ook op met andere muzikanten en orkesten.
Een voorbeeld van een song, eerst alleen opgenomen in zijn "muziekkamertje", dan dezelfde song opgenomen op het North Sea Jazz Festival 2017 met het Metropole Orkest.

Jacob Collier - Hideaway:


Jacob Collier & Metropole Orkest - Hideaway:


Omdat het deze week ook Poëzieweek en Gedichtendag is, besluit ik met een op muziek gezet gedicht. Mijn (alweer oude: 1999 verschenen) bundel Hoeveel vormen kent vuur is nog steeds verkrijgbaar, en de eerste twee keer dat Gedichtendag in Emmen werd gevierd (2001 en 2002), was ik "het gezicht" van de organisatie, dus het past wel in mijn straatje.

Niet alleen omdat ik het een mooi gedicht vind, maar ook een fraaie observatie, koos ik The Road Not Taken (nl), van de Amerikaanse dichter en toneelschrijver Robert Frost (nl).
Ofschoon de gedichten van Frost in Engeland eerder werden gepubliceerd dan in Amerika, werd hij vier keer geëerd met de Pulitzerprijs voor Poëzie (nl).

Het gedicht is op muziek gezet en gespeeld door Jacob Collier: hij zet in zijn muziekkamer in zijn eentje een complete jazz-combo neer!

Wikipedia/nl: De spreker bevindt zich in een woud en staat voor een splitsing van twee wegen. Beide paden zijn even aantrekkelijk, en overdekt met een laag bladeren alsof ze nog niet betreden zijn. Maar de spreker moet een keuze maken. Hij kiest er een uit, en neemt zich voor om het andere pad later te verkennen. Hij beseft eigenlijk wel dat die gelegenheid zich niet meer zal voordoen. Ergens in de toekomst, zo weet hij nu al, zal hij terugkijken op deze dag en de weg die hij koos, en beseffen hoe beslissend deze keuze zal geweest zijn voor zijn verdere leven. En die dag zal hij beweren dat hij het minst begane pad koos. (Het rijmschema is: a b a a b).

The Road Not Taken

Two roads diverged in a yellow wood,
And sorry I could not travel both
And be one traveler, long I stood
And looked down one as far as I could
To where it bent in the undergrowth;

Then took the other, as just as fair,
And having perhaps the better claim,
Because it was grassy and wanted wear;
Though as for that the passing there
Had worn them really about the same,

And both that morning equally lay
In leaves no step had trodden black.
Oh, I kept the first for another day!
Yet knowing how way leads on to way,
I doubted if I should ever come back.

I shall be telling this with a sigh
Somewhere ages and ages hence:
Two roads diverged in a wood, and I -
I took the one less traveled by,
And that has made all the difference

Jacob Collier - The Road Not Taken:


Dit was weer een onderwerp waarbij ik me verschrikkelijk moest bedwingen, want hij heeft nog zóveel meer moois en interessants gemaakt. Wie geïnteresseerd geraakt is, kan gewoon gaan zoeken op YouTube, of op zijn eigen YouTube-kanaal: Jacob Collier Music...