190126 - ZOZ - Van rook en ogen

De inspiratie voor mijn bijdrage vandaag stond in het plaatselijke sufferdje, zoals we hier de "gratis" huis-aan-huis kranten noemen. Boven de column, waar mijn herinnering een songtitel oprispte, staat de titel: "De Roepert", en het onderwerp is deze keer: "Sigaretje?.
De columnist ergert zich aan een lokale politieke partij, die voorgesteld heeft om het roken in bepaalde delen van de stad te verbieden. Hij vraagt zich af wat ons uit die hoek nog meer te wachten staat, want "vorig jaar wilden ze ons al meer groenten en fruit laten eten", waaraan zijn angst werd gekoppeld geen satékroket meer te mogen eten, en "volgend jaar misschien een verbod om je telefoontje te gebruiken".

Heerlijk badinerend allemaal, maar dan komen er bedenkelijke "feiten" uit zijn pen (of toetsenbord):

Het idee valt bij de meeste mensen overigens niet in goede aarde. Tenminste als ik zo de reacties op de social media bekijk.

Ja, op de "social" media zijn het uiteraard de rokers die zich weren: het aantal rokers daalt al jaren gestaag: volgens deze meting ligt het aantal volwassen rokers rond 30%, waarvan de dagelijkse rokers onder de 20% Daarmee voelen de resterenden zich een bedreigde diersoort.
En ja, ik heb zelf ook stevig gerookt, en ik ken alle excuses, ik heb ze zelf ook gebruikt en was daar misschien zelfs wel creatief in. Ik ben er nu ruim 38 jaar af.

De tijd dat het gewoon was om overal te roken, en b.v. een "vaasje" met sigaretten op tafel te zetten als je visite had, is verleden tijd, ten onder gegaan aan voortschrijdend inzicht. De columnist vervolgt:

Ik snap dat wel, niet alleen omdat ik zelf ook wel eens een sigaret op steek. Maar vooral omdat het toch ergens als een inmenging in het persoonlijke leven voelt.

Aha, dus als je ergens in de openbare ruimte niet mag roken, is dat een inmenging in het persoonlijke leven, maar als je iemand dwingt mee te roken is dat geen aanslag op diens persoonlijk leven? Uiterst merkwaardige "logica"…! En hij gaat nog even door:

Als ik op een terras ga zitten waar een asbak staat, dan mag ik daar dus roken van de uitbater. Ik snap wel dat er mensen zijn die dat niet prettig vonden maar moet ik dan de sigaret uitdrukken? Of moeten de niet-rokers dan op een andere plek gaan zitten?

Conclusie volgens deze redenering kan dus alleen zijn: degene die anderen lastig valt door met zijn rook de lucht te vervuilen treft geen blaam, mensen die er last van hebben, moeten maar "ergens anders gaan zitten". Tja, sociaal…? En dan heb ik het nog niet over mensen met longproblemen, die zodoende daar niet terecht kunnen.
Dan weet ik er nog wel een: ga ik met een waterpistool rond zitten spuiten op dat terras, en wie daar last van heeft, gaat maar ergens anders zitten!

afbeelding: bol.com

Maar nu even terug naar de aanleiding van die tirade. Wat schrijft die partij daar zelf over: De partij denkt vooral aan zorginstellingen, scholen, sportterreinen en hun omgeving". Is het zo raar om op die plekken een rookverbod in te stellen? Op veel van dergelijke locaties is het al lang gebeurd, op initiatief van de instellingen en verenigingen zelf!
Je zou dus kunnen zeggen dat die partij die situatie bevestigd wil zien, en dat die Roepert ver achter de feiten aan loopt...

Bij welke song ik zodoende terechtkwam? Ook weer eentje waarvan ik nooit eerder de tekst gelezen had, en die daarom nu een andere indruk achterlaat; niet meer de associatie met prikkende ogen en de geur van sigarettenrook, en ietwat filosofisch zelfs: Smoke Gets In Your Eyes (nl). Een song die in 1933 geschreven werd voor een musical, meer info via de links. Ook weer een song waar ontzettend veel cover-versies van zijn.
Eerst maar even de tekst, met simplistische vertaling.

Smoke Gets In Your Eyes ©Jerome Kern / Otto Harbach

Baby,	Liefje,
They asked me how I knew	Ze vroegen me hoe ik wist
My true love was true	Dat mijn ware liefde echt was
I of course replied,	Ik antwoordde natuurlijk,
"Something here inside	"Hier van binnen is iets
Cannot be denied"	dat ik niet kan ontkennen "
They said someday you'll find	Ze zeiden dat je ooit zult zien
All who love are blind	Dat alle verliefden blind zijn
When your heart's on fire	Als je hart in brand staat
You must realize	Moet je je realiseren
Smoke gets in your eyes	Dat je rook in je ogen krijgt
So I chaffed them and I gaily laughed	Dus ik schertste en lachte vrolijk
To think they could doubt my love	Hoe ze mijn liefde konden betwijfelen
Yet today, my love has flown away	Maar nu is mijn liefde weggevlogen
I am without my love	Ik ben zonder mijn liefde
Now laughing friends deride	Nu lachen vrienden spottend
Tears I cannot hide	Tranen die ik niet kan verbergen
So I smile and say,	Dus ik glimlach en zeg,
"When a lovely flame dies,	"Als een mooie vlam dooft,
Smoke gets in your eyes"	Krijg je rook in je ogen"

Deze song werd voor het eerst opgenomen (78-toeren single!) met zangeres Gertrude Niesen en het orkest van Ray Sinatra, een neef van Frank Sinatra.

Gertrude Niesen - Smoke Gets In Your Eyes (1st Recording, 1933):


Een bijzonder verhaal bij een instrumentale versie: Glenn Miller (nl) nam het nummer op in 1944, maar door zijn overlijden later dat jaar werd de opname pas in 1995 uitgebracht. Hij was ter voorbreiding van een optreden voor de Amerikaanse troepen onderweg toen zijn kleine vliegtuig in slecht weer verdween boven Het Kanaal.

Glenn Miller - Smoke Gets in Your Eyes:


De wereldwijd bekendste versie is waarschijnlijk die van The Platters (nl), uit 1958.

The Platters - Smoke Gets In Your Eyes:


Heel anders klinkt de versie van Jerry Garcia (nl), die we vooral kennen van de band Grateful Dead (nl), waarvan hij alle 30 jaren lid was. Ik ontdekte hem via The New Riders of the Purple Sage.

Jerry Garcia - Smoke Gets In Your Eyes:


O, ik zou nog zóveel mooie versie willen plaatsen, maar ik laat het bij links naar die van Judy Garland (nl): Judy Garland - Smoke Gets In Your Eyes en Nat King Cole (nl): Nat King Cole - Smoke Get's In Your Eyes.
En natuurlijk nog een instrumentale, met die heerlijke saxofoon van Coleman Hawkins (nl): Coleman Hawkins – Smoke Gets in Your Eyes...

---

Wie mee wil doen met (of luisteren/kijken/lezen bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Trees.
Afleveringen t/m ZOZ260 vind je bij Marja.

190119 - ZOZ - Van satire en misverstand

Er lijkt een initiatief aan te komen ter bestrijding van anti-semitisme, aangezwengeld door een gelegenheidsduo uit VVD en CU. Nou richt die actie zich helemaal op discriminatie van Joden, maar in feite zijn veel Moslims ook Semieten, dus daar zou ook het discrimineren van Moslims onder moeten vallen. En hoe zit het met huidskleur en geaardheid...?

Randy Newman in 1975 en 2017

Ik ga het deze keer hebben over iemand met een Joodse achtergrond: Randy Newman (nl). Hij zegt, dat in zijn opvoeding een besef van religieuze identiteit geheel afwezig was. Ter illustratie vertelt hij vaak over een incident, dat hij in zijn jeugd meemaakte. Een klasgenootje nodigde hem uit voor een country-dansfeestje, maar haar vader verbood dat en zei tegen Newman dat ze hem nooit had mogen uitnodigen, omdat in die country-club geen Joden werden toegelaten. Hij hing de telefoon op en vroeg aan zijn vader wat een "Jood" was...

Randy Newman's familie omvat veel muzikale mensen, zowel zijn generatie als de generatie van zijn ouders. Voordat hij begon met optreden, was hij op zijn 17e al professioneel songwriter. Hij heeft songs geschreven voor veel bekende artiesten, en later ook heel veel filmmuziek. In al die hoedanigheden is hij vaak genomineerd voor belangrijke awards en heeft er ook veel gekregen. Hij begon zijn loopbaan in 1961 en is nog steeds actief, dus al zo'n 58 jaar!

Randy Newman staat bekend om zijn karakteristieke, niet zo zoetgevooisde zangstem, en om zijn satirische, tot soms sarcastische teksten, die niet door iedereen begrepen worden zoals ze bedoeld zijn. Zo was er grote heibel over zijn song Short People (nl), die opgevat werd als bespotting van mensen van klein postuur, maar waarmee hij zich eigenlijk afzette tegen kortzichtigheid en vooroordelen. Zoals vaker schreef hij het vanuit het gezichtspunt van een bevooroordeelde spreker.

Randy Newman - Short People:


Een song van hem uit 1972, Political Science, lijkt nog steeds actueel. Het is een satire op het Amerikaanse wereldbeeld van toen en dan met name de buitenlandse politiek. De anonieme commentator beschrijft de toestand in de wereld, en stelt voor: "Let’s drop the big one and see what happens." Het lijkt een cynische beschrijving van de indruk die de huidige president wekt… Hij heeft het ook nog steeds op zijn repertoire staan.

Randy Newman - Political Science (Live in London):


Meestal zien we Randy Newman optreden met alleen zijn piano. Een van mijn favoriete songs van hem, Lonely at the Top, voert hij hier uit met orkest. Niet zo vreemd, want hij heeft veel muziek voor orkesten geschreven, vooral fimmuziek. Dit is een optreden in The Hollywood Bowl op 8 december 2018. Ook deze song is satirisch bedoeld.

Randy Newman - Lonely at the Top:


Waar de politieke sympathie van Randy Newman ligt, blijkt uit zijn steun voor de herverkiezing van President Obama in 2012. Hij is absoluut geen fan van de huidige president: hij heeft er een song over geschreven die hij zelf te vulgair vindt. En Putin, halfnaakt op een paard, is ook een satirische song van Newman ten deel gevallen, maar die beide laat ik hier achterwege...

---

Wie mee wil doen met (of luisteren/kijken/lezen bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Trees.
Afleveringen t/m ZOZ260 vind je bij Marja.

190112 - ZOZ - Van kerk en polder

De Nashvilleverklaring van een aantal dominees uit de "behoudende" hoek houdt de gemoederen nog steeds bezig. Een aantal Nederlandse ondertekenaars komen weliswaar op hun schreden terug, maar dat is meer door de schrik over het ontstane rumoer dan door voortschrijdend inzicht, vrees ik.
Dat ik zelf niet meer kerkelijk ben vindt zijn oorsprong in dat halsstarrige vasthouden aan ideeën die "in de Bijbel staan": alsof de mensheid sinds die teksten geschreven zijn geen nieuwe kennis heeft verworven. Zo doordenkend ben ik lang geleden tot het inzicht gekomen dat God nog nooit anders "tot de mens gesproken heeft" dan door mensenmonden en mensenhanden.

Toch blijft er een bepaalde betrokkenheid bij dat deel van mijn herkomst (gelukkig niet de somberste hoek), waar andere familieleden nog hun geloof beleven en een paar dominees uit voortgekomen zijn. Ik heb er mijn mening over geschreven n.a.v. van der Staaij bij Jinek: Nashville en de regenboog
Veel dominees en kerkeraden laten zien en horen dat ze het absoluut niet eens zijn met het wereldvreemde beeld uit die verklaring. Zoals het blog Nashville zal licht zaaien van ds. Sybrand van Dijk (fb).
Het houdt ook mijn domineef Klaas Eldering (fb) bezig. Hij gaf me de voorzet voor mijn muziekkeuze van vandaag. Je kunt de tekst meelezen.
Hij had er boven geschreven: De enige Verklaring uit Nashville die telt:.

Johnny Cash - Man in black with lyrics:

---

Dan nu iets heel anders. In mijn vorige ZOZ schreef ik over een familielid dat een operatie moest ondergaan, en dat de operatie is geslaagd. De patiënt moet nog heel rustig aan doen, maar we zijn inmiddels op bezoek geweest.
Na dat bezoek besloten we "sight-seeing" huiswaarts te keren. Onderweg realiseerde ik me dat we vrij dicht langs de woonplaats zouden komen van een nicht van me, die een pittige tijd achter de rug heeft. Ik had haar adres paraat in mijn geheugen vanwege de kerstkaarten, en de navigatie van Marijke's telefoon deed de rest.

Mijn nichtje Greet en ik zijn tijdgenoten, getuige deze brief van mijn oom Bertus aan mijn moeder uit december 1944:

Met de jaarwisseling is het altijd de gewoonte geweest om elkaar geluk te wenschen. Langs deze weg komen wij Jou en de fam Zijlstra dan ook Gods besten zegen wenschen. Wij zullen hopen dat 1945 ons de vrede brengt waarnaar we reeds zoo lang hebben uitgezien. Wij hebben nog eten, maar de menschen in Holland lijden honger. Wat moeten wij dan nog dankbaar zijn dat het oorlogsrumoer nog niet tot het noorden is doorgedrongen.
Hoe is het met kleine Gauke, Is hij nog wel eens ondeugend? Gretha wel hoor. Vraag Marie maar eens of ze de kast al weer opgeredderd heeft.
Met de patienten gaat het hier heel best. Nieuws weet ik verder niet meer. Ontvang de hartelijke groeten en de beste wenschen van ons allen.

Deze foto's moeten omstreeks de laatste oorlogsjaren zijn gemaakt.

Bij een liedje van Eddy Christiani uit 1950 dacht ik natuurlijk altijd aan mijn nichtje, al woonde ze niet in de polder. Dat lied staat al in het Zwijmeloverzicht: omdat Marja voor ZOZ 084 had voorgesteld om eens te zoeken naar een titel met je eigen naam werd het geplaatst door Greet!
Daarom plaats ik nu een heel andere versie, van Dokter, Jazz & Co.

Dokter, Jazz & Co. - Greetje uit de Polder:


Al met al was het dus best weer een drukke week... maar ook een mooie!

---

Wie mee wil doen met (of luisteren/kijken/lezen bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Trees.
Afleveringen t/m ZOZ260 vind je bij Marja.

190110 - Foto's die niet gemaakt konden worden

Mijn regelmatige lezers weten dat mijn vader jong overleden is. Ik ben inmiddels ruwweg 2,7 maal zo oud als hij geworden is, en ook ouder dan mijn moeder geworden is. Ik was 1 jaar en 1 maand toen mijn vader overleed, een week voor zijn achtentwintigste verjaardag. Het was 1944, dus oorlogstijd.
Er bestaat daardoor geen enkele foto van ons "complete" gezin - ik ben enig kind gebleven, maar ik weet vrij zeker dat mijn moeder graag een groter gezin had gehad.
Dezer dagen werd ik op een idee gebracht door Bertus ten Caat, die ook geen foto had van zijn complete (ouderlijk) gezin, omdat ook zijn vader te vroeg overleed: hij plaatste een fotomontage met zijn vader bij het gezin.
Dat zette mij aan het puzzelen welke combinatie ik zou kunnen maken met beschikbare foto's. Ik heb er twee gemaakt.

Deze foto is gemaakt met een "kiekje" dat ergens tussen 1939 en 1942 gemaakt moet zijn, schat ik. De andere personen heb ik er afgeknipt. Vervolgens heb ik een fraaie foto van mezelf als pakweg 2½ jarige ontdaan van de professionele studio-achtergrond van de destijds zeer bekende fotozaak Steenmeijer in Groningen.

In 1951 heeft mijn moeder bij dezelfde studio een soort statiefoto laten maken van haar en mij. Die heb ik gecombineerd met een uitsnede met mijn vader uit de trouwfoto van mijn ouders. Die foto is (ook bij Steenmeijer) in 1942 gemaakt, dus tussen beide foto's zit een tijdsverschil van 9 jaar.

Heb ik toch nog de gezinsfoto's die nooit gemaakt konden worden, als aanvulling op het enige kleine foto'tje waar mijn vader en ik samen op staan...

190109 - Niklas - Nashville en de regenboog

De "Nashvilleverklaring" een knuppel in het hoenderhok noemen lijkt haast een understatement.
Wij hebben zojuist de (gemiste) confrontatie tussen Kees van der Staaij en minister van Engelshoven van maandagavond bij Jinek gekeken.
Dat van Engelshoven meer ehm...eh...ehm...eh...'s produceerde dan Marc-Marie Huijbrechts in zijn zogenaamde Oudjaarsconference zien we maar even door de vingers. Van der Staaij was gedrevener in zijn uitspraken.

Een van de merkwaardigste verdedigingsstappen van van der Staaij glipte ongemerkt langs de tafelgenoten, omdat de discussie zich toespitste op de LHBTI-ers, terwijl ook andere aspecten in dat pamflet meer aandacht zouden mogen krijgen.

Van der Staaij beriep zich, samenvattend, op (artikel 3 van) dat manifest: dat mannen en vrouwen gelijkwaardig zijn. En dat deed hij als voornaamste politieke vertegenwoordiger van de partij die, zich beroepend op de Bijbel (!), pas als gevolg van lange juridische gevechten, met als inzet het intrekken van partijsubsidies en zendtijd, vrouwen tot 2006 geen lid konden worden van de SGP en pas in 2013 toegang kregen tot politieke functies namens de SGP...

Erg zwak vond ik van der Staaij's beroep, dat het Nashville-pamflet "geen lesbrief was voor groep 8", maar een theologisch referentiekader, dat niet was bedoeld voor algemene publicatie omdat het teveel theologische vaktaal zou bevatten.

Mij viel op, dat van der Staaij herhaaldelijk zich er onderuit probeerde te draaien als Jinek hem de tekst uit het manifest voorlas (artikel 12), waaruit mijns inziens niet anders kan worden geconcludeerd dan dat homosexualiteit of transgenderisme zou kunnen worden "genezen":

WIJ BEVESTIGEN dat de genade van God in Christus zowel vergeving als levensveranderende kracht geeft, en dat deze vergeving en kracht een volgeling van Jezus in staat stellen om zondige verlangens te doden en te leven op een wijze die de Heere waardig is.

Dat hij zijn handtekening nu niet meer onder de verklaring zou hebben gezet, wou er ook maar niet uit komen.
Ik kreeg wel de indruk dat zijn hoofd steeds roder werd, naarmate het moeilijker werd zich er onderuit te wriemelen, en hij kreeg steeds meer moeite om andere sprekers uit te laten spreken, in al zijn "gedrevenheid". Hij zat hooguit strak te wachten tot de ander (bijna) was uitgesproken.

Een aspect dat totaal is ondergesneeuwd door het LHBTI-accent, is het betonnen standpunt over het heterosexuele huwelijk (artikel 1), dat een levenslange verbintenis zou moeten zijn in Gods naam.
Zie de huwelijken die spaak lopen, bijvoorbeeld omdat ze gesloten zijn in jeugdige naïviteit en onvoldoende inzicht in het verschil in menselijke karakters.

Is het ter meerdere glorie van God, dat zo'n wringende, of zelfs giftige verbintenis levenslang in stand gehouden wordt, ondanks het leed voor de partners en vooral voor de eventuele kinderen?
Het risico is levensgroot dat die kinderen, om het ouderlijk huis zo vroeg mogelijk te ontvluchten, ook weer zo'n huwelijk aangaan - ter meerdere glorie van…

Overigens staat er volgens mij geen veroordeling in de Bijbel over bijvoorbeeld de "bijvrouwen" waar aartsvader Abraham kinderen bij verwekt heeft, over een huwelijk tussen één man en één vrouw als vaststaand Bijbels gegeven gesproken.

De grootste zonde die deze "zwarte kousers" begaan is volgens mij, dat ze hun door God gegeven verstand niet gebruiken ter meerdere glorie van de Hem, maar, zoals in de gelijkenis van de talenten (Mattheüs 25: 14-30), vertegenwoordigen ze de dienaar met het éne talent, dat hij begraven had omdat hij bang was iets van de waarde te verliezen en gestraft te worden door zijn Heer...

190105 - ZOZ - Van heartbeat en merseybeat

Als je begint te schrijven over muziek terwijl een nabij familielid die dag een zware operatie ondergaat, slaat je hart misschien wel eens een slag over van de spanning. Bij ons tenminste wel.
We hebben inmiddels bericht gekregen dat de operatie is geslaagd, nu volgt er een pittig revalidatietraject. Vooraf is vastgesteld dat de conditie van de patiënt in orde is, dus de vooruitzichten zijn gunstig.

Mijn muziekkeuze wordt er deze keer wel door bepaald. Het gaat om de titel, niet om het romantische verhaal in de song. Wel om de muziek natuurlijk, want ik vind de muziek van Buddy Holly (nl) and The Crickets (nl) nog steeds zeer de moeite waard.

Ik verklapte de titel eigenlijk al, maar het is weer een woord dat veel kan aanduiden, dus Wikipedia heeft er een "ontwarringspagina" voor - Heartbeat (nl) - maar ik bedoelde natuurlijk de Buddy Holly song Heartbeat.

Buddy Holly - Heartbeat:


Buddy Holly was op 16-jarige leeftijd al semiprofessioneel muzikant. Op 22-jarige leeftijd kwam hij om bij een vliegtuigongeluk.
The Crickets gingen door in verschillende samenstellingen tot 2016. De constante factor vanaf het allereerste begin is drummer Jerry Allison (nl).

Er is een Britse groep, die zich vernoemd zou hebben naar Buddy Holly, maar een andere lezing is, dat ze zich ter plaatse vernoemd hebben naar de hulst, in het Engels holly, die bij hun eerste optreden in de kleedkamer hing, om aangekondigd te kunnen worden. Beide versies worden verteld door groepsleden. In elk geval hebben ze een volledig album opgenomen met uitsluitend Buddy Holly covers.
Ik heb het natuurlijk over The Hollies (nl), exponenten van de Mersey Beat (nl), waarmee het Amerikaanse monopolie in de populaire Engelstalige muziek werd doorbroken.

The Hollies - Heartbeat:

---

Wie mee wil doen met (of luisteren/kijken/lezen bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Trees.
Afleveringen t/m ZOZ260 vind je bij Marja.