...en Niklas "logeert" hier ook. (v/h dwarsbongel.web-log.nl en niklas.web-log.nl)

zaterdag 5 november 2016

161105 - ZOZ - Van Furey's en vaderlijke huizen

Wie mee wil doen met (of luisteren bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de lijst en de links bij Marja.

Ik kwam met een slaperig hoofd de trap af, en hoorde in de kamer muziek, die mij zowel qua sfeer bekend, als aangenaam in de oren klonk. Marijke was al de wijde wereld in via de digitale snelweg, en had ergens muziek getroffen die haar trof, omdat het aansloot bij onze familiedag die nog steeds door onze hoofden speelt.
Het onderwerp was "My Father's House", in mijn geval grootvaders huis. In mijn vorige verhaal schreef ik al een impressie en tijdsbeeld.

Dat het een Keltische sfeer was, was duidelijk. Het was een Ierse groep: The Fureys (nl). Enig speuren in mijn geheugen leverde op dat ik nog een LP moest hebben van Finbar & Eddie Furey, bij nader inzien zelfs een dubbel-LP uit 1973 met Duitse hoestekst. Deze twee broers speelden al samen voordat andere broers en Davey Arthur zich bij hen aansloten.


My fathers's house

The gable wall is all that's left now,
The old thatched cottage has fallen down,
I dry my eyes as I fondly remember,
Days of long ago when I was young.

In my father's house,
We were poor, but rich in love,
No TV, but music there was plenty of,
And my mamma hummed old melodies
And we all sang along
In my father's house
When I was young.

Come the time when I am older,
And my own children are reared and gone,
I wonder then will they fondly remember
Days of long ago when they were young.

In my father's house,
A smile would greet you at the door,
A friendly word,
Weary travellers there was welcome for,
And at night-time neighbours rambled in,
And might stay 'til 12 or 1,
In my father's house
When I was young.

Years have passed and times are changing,
The rambling house is almost gone,
But still I hear the laughter of children,
Just like long ago when I was young.

In my father's house,
We were poor, but rich in love,
No TV, but good times there were plenty of,
We made the best of what we had,
And we sang a happy song,
In my father's house
When I was young.

In my father's house
When I was young.

Deze uitvoering komt uit 2008, de tournee t.g.v. hun 30-jarig jubileum. De gesproken introductie duurt ongeveer 1½ minuut, de moeite waard als je het snel gesproken Ierse accent een beetje kunt volgen. In elk geval sluit de tekst van deze song goed aan bij het nostalgische deel van onze familiedag.

The Fureys & Davey Arthur - My Fathers House:


Ook heel mooi vond ik de uitvoering van P.J. Murrihy, die een boerderij runt waar hij Wagyu-runderen fokt, en daarnaast optreedt: P.J. Murrihy - My Father's House.

De sfeer uit de tijd van Finbar & Eddie Furey lijkt wat traditioneler dan My Father's House.

Finbar and Eddie Furey- Come By The Hills:


Voor wie er meer van wil horen, hier een link naar een LP: [The Original...] Finbar & Eddie Furey.



Voor veel (christelijke) mensen heeft het begrip "My Father's House" een religieuze connotatie. Ik ben ook christelijk opgevoed en op onze familiedag waren tenminste twee emeritus-dominees aanwezig.
Zo is er een song In My Father's House, geschreven door de blinde zangeres Aileen Hanks en in 1954 op de plaat gezet door The Blackwood Brothers Quartet, waarvan ik geen clip heb gevonden.
Die song is gebaseerd op de tekst Johannes 14:2 uit de Bijbel.
Elvis Presley heeft die song bewerkt en in 1961 opgenomen (hij heeft wel meer gospels opgenomen, niet alleen Rock 'n roll en zoetsappige filmmuziek. Ik had zo'n EP, die heb ik uitgeleend en...).

Elvis Presley - In my father's house (1961):


In hetzelfde idioom heb je "To My Father's House", van de Les Humphries Singers - To my father's house 1971, maar deze versie vind ik overtuigender, en onmiskenbaar aangekondigd door de stem van Johnny Cash:

The Edwin Hawkins Singers - To My Father's House:


Lang niet alle songs met de frase "My Father's House" hebben een christelijke, of warm-nostalgische context. Mijn moeder en de 4-jarige ik hebben het huis van mijn vader moeten verlaten, nadat mijn vader veel te vroeg overleden was. We woonden 10 jaar bij mijn grootouders, en daarna heb ik het huis van mijn stiefvader op 17-jarige leeftijd verlaten.
Een bijna overlappend beeld vind ik in een song van Bruce Springsteen, en ik lees tegelijk de tekst op zijn eigen site: My Father's House!
Bruce Springsteen - My Father's House (Live 2005-06-04):


Bij een actie van Artists for Peace and Justice werd een verkorte, maar o zo mooie versie gebracht door Ben Harper - My Father's House (benefiting Artists for Peace and Justice Haiti Relief), terwijl de "grote meester" waarderend zat toe te kijken!

Ik krijg spontaan een associatie met iets dat we onderweg naar de familiedag weer eens zagen, net ten zuiden van de IJsselbrug bij Zwolle. Daar staat sinds mensenheugenis een billboard in een weiland, met de tekst:: "Wie in de Zoon van God Gelooft / heeft eeuwig leven".


Marijke vroeg zich al af wat ze zich moest voorstellen bij "eeuwig leven", en vroeg het aan mijn domineef. Die zei dat hij niets heeft met zondebesef en angst voor God enzo. Hij had meer met liefde en acceptatie. Als ik lees over zijn activiteiten, dan klopt dat helemaal! Bewondering van een "heiden" voor een domineef!

En dan gaat mijn analytische geest aan de haal met die tekst op dat billboard: je hebt dus geen "eeuwig leven", wat ik me daarbij ook maar moet voorstellen, als ik in God geloof, maar alleen als ik in de Zoon van God geloof.
En ik ben de zoon van een timmerman, en mijn 33ste verjaardag viel op een Goede Vrijdag...

7 opmerkingen:

MelodyK zei

Wat weer een mooie rij heb je samengesteld... het ene klinkt leuker dan het andere maar dat is natuurlijk ook logisch vanwege de verschillen om nog maar te zwijgen van persoonlijke smaak.
Ik pik er uit op dat jullie familiedag geslaagd was en daar ben ik erg blij om.

Wat het 'eeuwig leven' betreft... ik geloof, net als die domi, niet in zondebesef en schuld. ik denk dat het 'eeuwig leven' niet letterlijk uitgelegd moet worden maar eerder overdrachtelijk in de zin van dat je rust hebt, vrede met alles om je heen, geen pijn en zorg meer kent. Ongeveer zoals men spreekt over een utopie alleen is het voor, als christen, dan geen utopie.
Wie ook maar gelijk zal krijgen, de gelovigen of de niet-gelovigen, doet er niet toe eigenlijk want hier 'beneden' kan niemand vertellen hoe het is als je eenmaal 'boven' bent..

Anoniem zei

Een prachtige collectie. Ik moet glimlachen om je laatste zin. Hoe dan ook het was een zeer geslaagde familiedag, die jou nog lang zal inspireren. Dank voor alle verhalen en muziek. Ik heb de nummers al genoteerd in mijn overzicht.

rias-weblog zei

Een prachtig rijtje muziek. De meest bekende voor mij is My Fathers House van
The Edwin Hawkins Singers.
Bedankt voor je mooie verslag weer.

AnneMarie zei

The Edwin Hawker singers, ik heb hem grijs gedraaid. Mooi verslag om te lezen. De persoonlijke noot is altijd bijzonder om te lezen, waarom er voor een stuk gekozen wordt.

Nietzomaarzooo zei

Die laatste zin is geniaal en getuigt van een fijn gevoel voor humor. Wat een mooie muziek heb je weer gekozen. Heb ervan genoten.

Joanne zei

Ik heb genoten van de muziek en de uitgebreide informatie. Zo te lezen was de familiedag geslaagd.
Vele soorten uitvoeringen, ieder op zijn eigen manier mooi.

Liefs Frederique

Iris Papilio zei

Wat een prachtig log weer... mooie info!
Ik dacht dat je de uitvoering van Bruce Springsteen bedoelde, vind ik toch mooier. En natuurlijk de Edwin Hawkins Singers, heerlijk om weer eens te horen.
Fijne zondag Gauke!