170907 - Papieren Monumentje

Maandag moesten we naar Groningen voor Marijke's controle-afspraak in het UMCG, waarmee ik een andere afspraak gecombineerd had, bij het OVCG.
Dat is het Oorlogs en Verzets Centrum Groningen, gehuisvest bij de Groninger Archieven.
Daar waren we al eens geweest voor de presentatie van de Groningstalige dichtbundel van Aly Freije, dus een bekende locatie. Aly was onze docente voor het schrijven van verhalen en gedichten, en op zo'n cursus hebben we elkaar voor het eerst ontmoet.

Ik heb het "archief" met de correspondentie van en aan mijn vader overgedragen aan het OVCG, omdat het meeste daarvan betrekking heeft op zijn diensttijd, de mobilisatie en het begin van de Tweede Wereldoorlog. Zo kan het gebruikt worden voor nadere studie omtrent die periode, en het leven van een dienstplichtige toen. Voor mezelf beschouw ik het als een soort monumentje voor de vader die ik niet mocht hebben.
Mijn vaste lezers weten dat mijn vader in 1944 is overleden (darmkanker), en mij nooit zijn verhalen heeft kunnen vertellen. Alles wat ik over hem weet is uit de tweede hand en door het bestuderen van zijn brieven en - soms volgeschreven - ansicht- en briefkaarten.
In de loop van de tijd groeide mijn verzameling, als b.v. na het overlijden van ooms en tantes iets tevoorschijn kwam, dat was bewaard als aandenken: dank daarvoor, neven en nichten!

Ik heb alles gescand en uitgetypt, en eventueel van toelichting voorzien met wat ik weet van familie en omstandigheden, en ook dat overgedragen. Inhoudelijk heb ik het hele archief nog in digitale vorm.
Misschien dat ik de moed nog eens kan opbrengen om te proberen de blogs, waarin ik mijn speurtocht aan de hand van de correspondentie had beschreven, te herstellen en actualiseren. Ze zijn verknoeid doordat de provider er mee stopte en gemankeerde exportbestanden afleverde. Er zat jaren werk in...

In de map zitten brieven, humoristische ansichtkaarten, mijn vader's Oorlogszakboekje en zijn "Groot Verlof"-bewijs na de capitulatie. Maar ook de gesponsorde briefkaarten voor militairen (met reclame voor Tomatensoep met rijst), waarvan mijn vader na de Duitse inval een flink aantal naar huis stuurde, om te laten weten dat het goed met hem ging in die chaotische toestand, toen de militaire "Veldpost" vast niet optimaal gewerkt zal hebben...

Vrijwel tegelijk waren we klaar met onze afspraken. Nog even door naar Noordpolderzijl, waar we al te lang niet geweest waren. Na een paar hectische weken van de ruimte en de rust genieten.
En het gevoel laten bezinken dat mijn archief nu op de plaats is waar ik denk dat het "thuis" en welkom is, en van nut kan zijn: een beeld van het dagelijkse leven van een jonge, dienstplichtige Groninger rond het begin van de Tweede Wereldoorlog, die daarnaast als verse timmerman van de Ambachtsschool kwam, en op zijn 27ste Bouwkundig Opzichter was door schriftelijke studie.

Vogelenzang, 4 mei 2010 (Emmen, 4 mei 2016)

Dit is de reconstructie van een blog dat ik in mei 2010 plaatste op web-log.nl, dat door Sanoma in de vernieling is geholpen bij de migratie naar een ander software-platform, en vervolgens het verstrekken van ondeugdelijke exportbestanden.
Gebroken links zijn in rood aangegeven, en worden zo mogelijk later hersteld, als ook de andere afleveringen hersteld (kunnen) worden.
Het was een aflevering van de "Zoektocht naar voetsporen van mijn vader", die overleden is toen ik 1 jaar was; hij was bijna 28. Hij overleed op 14 mei 1944 aan darmkanker. Die zoektocht was op basis van nagelaten correspondentie.
Ik plaats dit ter gelegenheid van de dodenherdenking op 4 mei 2016.

---

Wikipedia heeft er een doorverwijspagina voor, maar het is niet Vogelzang, of het geluid van zangvogels. Het is de plaats Vogelenzang, die voorkomt in de correspondentie van mijn vader in de dagen kort na de Duitse inval op 10 mei 1940. Hij werd met zijn zoeklichtafdeling verplaatst van de omgeving van vliegveld Bergen (NH) naar Vogelenzang, en probeerde met dagelijkse briefkaarten zijn ouders te laten weten dat met hem "alles wel" was. Eerst, op Pinkstermaandag (13 mei) nog via zijn "Veldpost"-adres, later probeerde hij zijn nieuwe adres door te geven. Dat was: St. Jozefschool, Vogelenzang.

Volgens het "Verslag der gebeurtenissen" (NIMH: Gevechtsverslagen en -rapporten mei 1940 - Archiefnr. 540036) bij de XIe Afd. Zoeklicht tl. "gedurende de periode 10 t/m 14 mei 1940" van Res. Kapt. ir. A.J. Donkersloot, waren "op 9 Mei bij het invallen van de duisternis alle zoeklichten volledig bezet en in stelling gebracht. Op 10 Mei 1940, te 1.40 u. besloot de waarnemend Sectie-Commandant van I-XI Zl.A.tl. op grond van de Luchtwachtdienst-Radiomeldingen ´Algemeen Alarm´ te maken. De opsporingen hadden geen resultaat, daar de gesignaleerde vliegtuigen hoog boven het wolkendek overvlogen van O. naar W. Het personeel had algemeen de indruk dat het hier een massale Duitsche aanval op Engeland gold."

Later die morgen meldde de zoeklichtbemanning bij het Bio Vacantieoord als eerste de komende Duitse luchtaanval op Vliegveld Bergen. Over het tijdstip is, volgens de verslaggeving, verwarring geweest.
Het bombardement van het vliegveld was in volle gang: "De bemanningen van de Zoeklichten en Svp.´s (Sectie Verzamel Plaatsen) namen de laagvliegende vliegtuigen met geweren onder vuur. Dit vuren werd met mitrailleurvuur beantwoord. Het personeel ontving opdracht ook overdag in de gevechtsopstellingen te blijven en wacht te houden."

"Op last van de commandant Vliegpark Bergen, na gepleegd overleg met den Commandant 15e Batt. Lu.A. (Luchtdoel Afweer) werd de volgende nachten niet meer geschenen, omdat de opstelling van de zes zoeklichten te ijl was voor een goede hulp aan de Lu.A. terwijl anderzijds de plaats van het Vliegveld verraden zou worden."
De zoeklichtbemanningen bleven de wacht houden, en kregen tot extra taak om meldingen van eventuele parachutisten door te geven c.q. te verifiëren. Er waren echter geen parachutisten, maar wel veel valse meldingen - al of niet te goeder trouw.

"Te 3.30 u. op 14 Mei´40 werd ingevolge bevel C.-Vliegpark de Afdeeling verplaatst naar Bloemendaal. Te 14.00 u. werd ingevolge opdracht Hoofd Verlichtingsdienst van de Luchtverdedigingskring Amsterdam de Afdeeling naar Vliegveld ´De Ruigenhoek´." [Deze onaf lijkende zin staat exact zo in het verslag]

"Te 19.00 u. was de Afdeeling gereed om de nieuwe gevechtsopstellingen te bezetten. Ongeveer op dat tijdstip deelde de Majoor, Commandant Vliegveld Ruigenhoek mij mede, dat de O.L.Z. gecapituleerd had. Het Hoofd Verlichtings Dienst van de Lvd. A´dam, gaf daarna namens de C.-Lvd.K.A´dam mij opdracht de opstellingsplaatsen niet in te nemen en een wacht bij het materieel te plaatsen. Staf, 1e en 2e Sectie v. XI Zl.A.tl. is toen samengetrokken in de St.Jozeph-School te Vogelenzang, waar al het materieel op de speelplaats is opgesteld."

De St. Jozefschool bestaat nog wel, maar heeft een website waar ik niet veel wijzer van word. De Graaf Florisschool, er pal naast, geeft  wel historische informatie: de St. Jozefschool werd in 1922 opgericht en is in 1983 afgebroken en verhuisd naar nieuwbouw op de huidige locatie. Er kwam woningbouw voor in de plaats.
[Deze beide scholen zijn in 2012 gefuseerd; de historische informatie vind ik niet op de site van de nieuwe school: De Paradijsvogel.]

Al zoekend vond ik een nauwkeurige indicatie waar de school gestaan heeft. Op een website met foto´s van Vogelenzang stond in het gastenboek een opmerking, dat het jammer was dat een foto van die school ontbrak. De schrijver was geboren en getogen "op nummer 290, schuin tegenover de school".

---

We gingen een paar dagen op kleinkinderen passen en waren in Noord-Holland. Ik kon een dag alleen weg; die heb ik besteed aan mijn zoektocht. Ik begon met Bergen aan Zee, waar ik in januari ook was geweest toen er nog sneeuw lag en het glad was. Nu wist ik ook beter wat, naast de andere koloniehuizen, precies het Bio-vakantieoord was geweest: bovenop de hoge duinen. Nu maakte ik van beneden een foto van de toren van het gebouw, het enige dat boven de bomen uitsteekt. Daar moet één van de drie zoeklichten dichtbij hebben gestaan.

Vervolgens herhaalde ik bij ´t Woud, huize Schuilenburg, de foto op de ansichtkaart aan mijn vader uit 1940.

Het was vooral toen en daar, dat ik me voor het eerst realiseerde dat dit hetzelfde jaargetijde was als toen. Mijn vader had eerder eens geschreven over barre kou, maar toen, in mei, was er toen ook zoveel bloesem? Waren er toen ook overal bloeiende bollenvelden?

In Egmond aan Zee zocht ik het kerkje, nu museum, waar mijn vader hoogstwaarschijnlijk ´s zondags naartoe ging als het hem vergund was. Ik had de plattegrond verkend via internet. Ik reed een straat in met wegwerkzaamheden, kwam voor een dwingend éénrichtingsbord en liep vast op een versperring wegens nog meer werkzaamheden. Ik keerde met veel gepruts en ging onverrichterzake verder, nu richting Vogelenzang.

Tegenwoordig kun je veel locaties vooraf verkennen via internet. De grootste verrassing was, dat de lege parkeerplaats vlakbij mijn doel vol was. Maar Vogelenzang is niet erg groot, en ik loop nog goed. Nummer 290 was gauw gevonden en ik zag schuin er tegenover rijtjes nieuwe woningen, gehuld in allerlei bloesem.

Ik liep een rondje en kwam op een parkeerplaats achter de nieuwbouw, met een paar bomen die er 70 jaar geleden gestaan zouden kunnen hebben. Als de speelplaats achter de school geweest is, dan zouden hier de zoeklichten opgesteld geweest kunnen zijn.

Op die fotosite van Vogelenzang staat geen foto van die oude school, en dat is ook de opmerking die ik vond in het gastenboek. Er staat echter wel een filmpje op die site, en ik vermoed dat daar beelden van het 50-jarig bestaan van de St. Jozefschool in zitten. Het oprichtingsjaar klopt, en het gebouw kan heel goed een school zijn. Ik heb de techniek er even op losgelaten:

Hoewel er veel nieuwbouw is en het verkeer veel drukker, lijkt het er nog vrij rustig, en er zijn ongetwijfeld huizen die er in 1940 ook al stonden.

Dan verbindt mijn wandeling in Vogelenzang het verleden weer met het heden. Ik zie een naambord op een huis, dat brengt mij bij het web-log van Marijke [ook teloor gegaan]:

Na Vogelenzang ben ik nog even op zoek geweest naar dat Vliegveld Ruigenhoek, maar dat leverde niets concreets op. Op internet had ik nog wel de site "Mei 1940" gevonden met een kaartje waar vliegvelden en militaire opstellingen uit die tijd op stonden, maar dat had ik nog niet kunnen afdrukken en vergelijken met satellietbeelden van nu.

Bron: www.mei1940.nl

---

Ik reed terug naar het noorden, en koos Egmond aan Zee om nog wat rond te kijken. Ik parkeerde op de boulevard en liep de Wilhelminastraat in. Ik had daar al eens gelopen, maar had toen het huisnummer niet bij me van de familie die mijn grootouders ingelicht had dat mijn vader en oom de oorlogshandelingen goed doorstaan hadden. Het was nummer 49. Maar tussen nr. 47 en nr. 53 blijkt nu de nummering onderbroken: er is een zijstraat. Is die straat nieuw, of verbreed?

Nog even op zoek naar het kerkje/museum dan maar. Lopend deze keer. Wat me ´s morgens met de auto was overkomen, gebeurde me nu bijna weer: ik kwam er vlakbij langs zonder het op te merken. Het gebouwtje staat op een verhoging! En waar ik ´s morgens alleen maar bordjes had gezien met "Torenstraat", zag ik nu dat boven het dwingende éénrichtingsbord het bordje "Zuiderstraat" zat: niet opgemerkt door de lastige situatie. Ik maak een foto waarop mijn schaduw de voetsporen van mijn kerkgaande vader kruist.

Het is de dag van Dodenherdenking, 4 mei, en op weg naar 20:00 uur. Ik loop het strand op, waar het niet druk is. In de verte zie ik de bebouwing van Bergen aan Zee en loop die kant op. Er staat een heel lange rij strandhuisjes, met af en toe een vlag. Er is één Nederlandse vlag bij en die is halfstok, bijna aan het eind van de rij. Uit dat huisje komt een klein kind het strand op met een bal, een vader volgt.
Halverwege tussen deze twee plaatsen: Bergen aan Zee en Egmond aan Zee, die in de correspondentie van mijn vader uit 1940 voorkomen, is het acht uur. Dit is een goede plaats voor mijn twee minuten stilte.

160414 - De capitulatie en mijn vader, dienstplichtig soldaat

Er werd een bijzondere vondst gemeld vandaag: een Bijzonder oorlogsdocument gevonden in Rotterdam: een brief betreffende de capitulatie van Rotterdam aan het begin van de Tweede Wereldoorlog.

Ik las, net uit bed, het artikel zoals je veel actualiteiten leest, geïnteresseerd maar niet persoonlijk betrokken. Totdat in dat artikel de datum 14 mei 1940 afgedrukt stond...
De 14e? Dat is toch onze trouwdag, op de 60e sterfdag van mijn vader? Oeps, het is nog maar april...

Des te heftiger realiseerde ik me, dat in dat tijdsgewricht mijn vader midden in dat oorlogsgebeuren zat, als gemobiliseerd dienstplichtig militair. Zoals mijn vaste lezers weten, is hij in 1944 overleden aan darmkanker, en heeft mij dus zijn verhalen niet kunnen vertellen.
Ik weet daarover alleen iets uit zijn nagelaten correspondentie.

Heel veel blogs die ik daarop gebaseerd had (Zoektocht naar voetsporen van mijn vader), zal ik moeten "reanimeren" nadat Sanoma web-log.nl heeft afgestoten en de exportbestanden om naar een andere provider te gaan zeer onprofessioneel in elkaar heeft geklungeld.

Ik lees over de paniek in Rotterdam, en besef dat de bombardementen daar rampzalig zijn.
Mijn vader was, als zoeklichtbemanning, direct betrokken bij de eerste Duitse luchtaanval, op vliegpark Bergen (NH), en ik zie direct daarna een onderdrukte wanhoop in zijn pogingen tot correspondentie met zijn thuisfront. Niets werkt nog normaal. Heel veel correspondentiekaarten worden naar huis gestuurd, soms meerdere per dag.

Ze worden naar een ander vliegveld gedirigeerd, omdat er daar niets meer te verdedigen valt, alle vliegtuigen zijn kapot, en onderweg naar hun volgende bestemming komt de nationale capitulatie, en stranden ze halverwege. Daarna werden ze op "Groot verlof" gestuurd.

Pas lang nadat ik aan die serie blogs begonnen was, realiseerde ik me dat waarschijnlijk ook toen de bollenvelden in die omgeving overweldigend mooi in bloei hebben gestaan...

150321 - ZOZ - Van merels en vergane blogs

Wie mee wil doen met (of luisteren bij de andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, kan terecht bij Marja.

Ik kwam, door het zoeken naar oudere bestanden, weer eens wat ouder, verminkt, blog-materiaal tegen, van voor ZOZ, uit 2011.
Totdat Sanoma web-log.nl naar de bliksem hielp (met alles wat we daar sinds 2005 hadden geplaatst!), had ik daar, naast Dwarsbongel, ook een ander blog, Niklas. Daar plaatste ik korte observaties en opmerkingen. Of vragen.
Op 6 augustus 2011 plaatste ik daar het volgende bericht:
Waarom zouden mensen wel, en dieren geen ziel hebben en dus niet naar de hemel gaan? Ik wil niet in de hemel belanden als daar geen merels zingen, want als die geen ziel hebben, dan zeker mensen niet! En wat denk jij?

Ik had waarschijnlijk weer eens geboeid naar een merel zitten luisteren, bij ons op het dak. Met heimwee naar mijn eigen, slechte tanden. Van jongs af had ik een slecht gebit: door een medische oorzaak tijdens de groei, heeft men mij verteld. Maar met die tanden kon ik wat ik met geen enkel kunstgebit nadien zelfs maar heb kunnen benaderen: zo mooi fluiten.
Zo zat ik soms 's avonds na mijn werk in de tuin, en floot naar een merel op onze schoorsteen, en dan ontstond een mooie interactie. Waarmee ik niet wil zeggen dat ik het net zo goed kon als de merel, maar we reageerden wel op elkaar, en dat kon best lang doorgaan.


Op mijn berichtje kwamen reacties, ik pak er een paar, en benoem de reageerders, met name Plato, tot co-auteurs van deze ZOZ :
Marijke : Ik denk er net zo over. Een hemel zonder dierenzielen is een beperkte hemel. Mensen die denken dat zij alleen een ziel hebben, hebben een beperkte ziel, naar mijn mening.
J@n : Wie gelooft er nou in de hemel? En een ziel? Nooit gezien zo’n ding.
Bertie : Mijn hemel…! :-)
Pasula : Elk levend wezen heeft een ziel. Maar goed, een ziel is ook iets wat bedacht is door de mens. Wie weet zijn wij allen een radartje in het collectieve geheugen van de wereld. We komen erachter als we het niet meer door kunnen vertellen. Toch hoop ik dat mijn blog dan nog bestaat en ik een teken vanuit het hiernamaals kan plaatsen, dat zou het ultieme blog zijn.
Erwin Troost : Ze zeggen ook dat engelen geen stem hebben. Vreemd, dan hoor ik toch liever nog even Roy Orbison of een prachtige zangeres zingen. Het zijn wel geen vogels, maar toch…
Plato : Vooral katholieken ontkennen de dierenziel. In veel esoterisch materiaal wordt beweerd dat het dier een collectieve ziel heeft. Ik geloof er allemaal niets van. Mijn katten hebben een eigen ziel en een eigen karakter. En mochten katten toch geen ziel hebben, dan hebben wij hem ook niet. Tenslotte zijn wij net zulke gewoontedieren als andere dieren.
Mensen zijn wel erg goed zichzelf op een hoger plan te plaatsen. Later zullen we zien waar we werkelijk staan.
Erwin, mag ik dan kiezen voor Skeeter Davis, Jimmy Rodgers en voor de Blue Sky Boys?
Niklas : De namen Skeeter Davis en Jimmy Rodgers (NL) zeiden me direct iets, Blue Sky Boys niet. Even gezocht en kwam ze tegen op Wikipedia. Ook op JoetJoep, met o.a The Sunny Side of Life, dat ik vooral ken van Mother Maybelle and the Nitty Gritty Dirt Band (het onvergelijkelijk mooie album Will the Circle Be Unbroken – ik heb het nog op vinyl).
Ik ging er van uit dat dat geschreven was door A.P. Carter, maar niet dus. Zo kom je nog eens leuke info tegen!
Mooie uitvoering overigens van de Blue Sky Boys!
Niklas : Ik heb tussen mijn protestantse wortels ook nog nooit een dierenziel aangetroffen!
Overigens heb ik ooit een serieus bedoeld artikel gelezen, waarin werd beweerd dat men een “wetenschappelijke” proef had gedaan tijdens iemands overlijden: op het moment dat de persoon in kwestie de laatste adem uitblies, zou die 21 gram lichter zijn geworden… Ik ben nooit bevestigende onderzoeksresultaten tegengekomen, wel citaten uit hetzelfde verhaal!
Plato : Niklas, ook het verhaal van de Blue Sky Boys is aardig om te lezen. Heel eenvoudige jongens die tamelijk bekend waren maar na verloop van tijd toch weer de zekerheid van een baan namen en de gitaar en mandoline aan de wilgen hingen tot ze weer eens gevraagd werden voor een festival en dan fanatiek gingen oefenen, weer bekend werden en zo voort. Ik vind ze fantastisch. Op de live dubbel CD hoor ik ze het liefst. Alleen hun verbindende teksten zijn slaapverwekkend saai. Daaraan herken je de jongens die kozen voor de zekerheid van een vak. Maar als ze zingen worden het andere mensen. Zo jammer dat maar weinigen hen, en heel veel andere artiesten uit die tijd, kennen.

Daarom, dank zij Plato, hier in de ZOZ: Blue Sky Boys met Sunny Side Of Life:

Restauratie oude Dwarsbongel haalbaar?

Ik ben een nieuw blog begonnen in een poging om te redden wat er te redden valt van dwarsbongel.web-log.nl, na het fiasco van de migratie naar een ander software-platform.
Sanoma zei "Weblog.nl over te dragen aan Wordpress", maar dat houdt in dat elke blogger het zelf  moet doen, en zich moet zien te redden met de falende exportmiddelen. Veel afbeeldingen blijven hangen bij weblog.nl.
Tenzij je kans ziet die alsnog handmatig op te halen (kijk bij Uitwijkpost en Problogger) en weer in te voegen, zijn ze na 1 maart naar de eeuwige Sanoma-jachtvelden, en is voor ons beiden daarmee 6 1/2 jaar werk aan 4 blogs vernield.

En deze adverteerders-wervende tekst staat NU, 22 februari 2013, een week voordat weblog.nl "uit de lucht gaat", nog steeds te ronken op de website van Sanoma Digital, waarmee juist de economische waarde van "gratis bloggers" wordt "onthuld" (op betaalde blogs komt immers geen reclame!): 

Omschrijving
Deel je verhaal
Weblog.nl is Nederlands grootste en populairste weblog community met meer dan 200.000 actieve weblogs, en groeit nog steeds. Weblog.nl is een actieve community die groot is geworden dankzij de eenvoudige en toegankelijke formule die zowel beginnende als gevorderde internetters mogelijkheden biedt om zich op hun weblog te uiten en hier kennis, informatie en ervaringen te delen met de bezoekers van hun weblog. Hierbij maken zij dankbaar gebruik van de multimediale mogelijkheden die Weblog.nl hen biedt; hun blog posts bestaan uit tekst, beeld, audio en video. De webloggers bij Weblog.nl zijn fanatieke internetters en gepassioneerde bloggers die veel tijd besteden aan hun weblog.

De Weblog.nl bloggers creeren content met een hoge authenticiteit en attentiewaarde voor de bezoekers van hun weblog; veelal familie, vrienden, bekenden en geinteresseerden. Dit maakt Weblog.nl een effectief advertentiemedium.
De leeftijd van de bloggers met een weblog bij Weblog.nl varieert van basisschool leeftijd tot bejaard. De bezoekers van hun weblog bestaan voor 51% uit vrouwen. De leeftijdscategorie 20-49 jaar is met 67% het beste vertegenwoordigd. Van alle bezoekers van de weblogs bij Weblog.nl valt 43% in de sociale klasse AB1, is 41% hoger opgeleid en 45% middelbaar opgeleid
 

Adverteren op Weblog.nl kan op de home- en beheerpagina's en door middel van de goed gelezen nieuwsbrief. Hiermee is het mogelijk op een laagdrempelige manier een dialoog aan te gaan over een bepaalde boodschap om zo optimaal te profiteren van de social media mogelijkheden van Weblog.nl. Ook is het uiteraard mogelijk een thematische weblog te starten.

Niklas - 121117 - Zwerkverkeer

Vandaag op een verjaardag kregen we het over knutselen met beeldmateriaal. Ik plaats wel eens zoiets op mijn blog, maar het item Zwerkverkeer kon Marijke niet vinden op haar smartphone. Vanavond ontdekte ik waarom: hij is oorspronkelijk geplaatst bij web-log en die heeft die afbeelding naar de eeuwige verdwijnvelden geholpen.
Hier is 'ie nog een keer uit mijn eigen backup:

Niklas 111020

Niklas 110822, de laatste bij web-log.nl vóór de migratie (misschien is 'ie te zien) luidde:

Wie zal er als eerste boven water komen:
Kadhaffi of weblog.nl zonder streepje?

Ik hoopte toen dat ze hem binnen twee dagen zouden pakken,
maar twee maanden later weten we dus wie "gewonnen" heeft...

web-frustreepje-log.nl

De Status Update van web-log.nl meldde op 20 september 16:59
Beste webloggers,
De datamigratie is afgerond en dat betekent dat vrijwel alle weblogs live staan. Enkele weblogs – 13.695 om precies te zijn – geven nog problemen en staan niet live. Van deze blogs zijn de e-mailadressen niet bekend.

Het is nu 25 september 21:30 (de 34-ste dag) en ik ben even mijn vaste lijstje web-loggers langs gegaan van vóór de migratie. Het resultaat:

Errormelding	1
Weg, nu weblog homepage	2
Blanco scherm	5
Alleen leeg eerste item	11
Klikt door naar "Pagina niet gevonden"	4
Lijkt goed	11

Aan het ontbreken van afbeeldingen heb ik geen aandacht besteed, omdat de Status Update van 23 september aangeeft dat daar nu aan gewerkt wordt.

Ik dacht in eerste instantie dat ik 15 goede weblogs gevonden had. Daarna bleek echter dat bij 4 blogs het aanklikken van een of meer blogtitels leidde naar: "Pagina niet gevonden". Ik heb niet alle zichtbare items aangeklikt, maar als een blog goed leek, maximaal drie stuks, of tot die melding zich voordeed.
Daarom staat er ook: "Lijkt goed" en niet "Is goed".

Dat zijn er 34 in totaal. Slechts 11 daarvan deden wat ik verwacht; dat is 32 %.
34 op 400.000 is natuurlijk niet representatief, maar zou die verhouding echt zo toevallig zijn?
In mijn lijstje staan vogels van allerlei pluimage, en uit alle hoeken van het land, dus in die zin is het niet eenzijdig.
Het percentage dat een foutmelding of de weblog.nl homepage geeft ligt niet idioot ver van het "niet live-staande" deel in de Status Update.
Maar er functioneert veel meer niet, na 34 dagen, bijna 5 weken.

Snel heet nu Binnenkort

Kijk eens hoe "snel" van gedaante veranderde, de dag na de 6 woorden+beeld bijdrage? Maar de "V" van "Vandaag starten wij met het live zetten..." staat er nog.

Maar de betekenis van "binnenkort" dan? Als je na 18 dagen 160.000 blogs klaar hebt, heb je 8889 blogs per dag gedaan. Als je de resterende 230.000 in hetzelfde tempo doet, heb je nog 26 dagen nodig. En daarna de afbeeldingen nog toevoegen?

Dat doen we wel even - Status Update

Web-log ging er steeds prat op, dat ze wel 400.000 bloggers ten dienste staan. Ze beloofden dat ze in twee dagen zouden migreren.
Wij (de bloggers) moesten niet zeuren, wisten wij wel welk een enorme klus het was om die 400.000 weblogs van Typepad (variant) over te zetten naar Wordpress (variant)?
Web-log bood ons toch maar een gratis podium voor onze blogs, dus even rustig op je poef en afwachten.

We hebben nu de datum 4 september bereikt, dat is 13 dagen na het "op wit gaan" van de schermen van zoekers naar de inhoud, die 400.000 bloggers in 8 jaar hebben gemaakt.
Dat is geen twee dagen, maar al bijna twee weken.

Gisteren melde Web-log met een Status update, dat er (nog maar) 88% van de berichten geladen zijn, en dat er (maar) 5% per dag kan worden geladen.
Dit ondanks de gemeldde enorme uitbreiding van servercapaciteit.

Als ik die status update lees, is die voor interpretatie vatbaar: maandag aan het einde van de dag zal "deze import" klaar zijn. Maar: "het live gaan en versturen van e-mails loopt daar op achter" - kortom: wanneer staat ons werk weer online?
Maar er kan nog een adder onder het gras van die status update zitten. In het vervolg staat: "Alles wat na 24 mei aan berichten is toegevoegd en alle reacties zitten in een apart bestand. Dit zullen wij direct gaan inladen als het huidige klaar is."

Dat kun je lezen als: als we maandagavond laat klaar zijn met het huidige bestand te importeren, kunnen we pas beginnen met alles wat na 24 mei is geplaatst, en met de reacties.
Van 24 mei t/m 22 augustus is 3 maanden. Hoe lang duurt het met een "progressie van 5% per dag" om dat te transfereren? En dan moeten alle(?) reacties daarna ook nog, met de geïntegreerde links...? Tot volgende week zaterdag?

Dit alles duidt toch op een grove onderschatting van het hele migratieproces, als men:

• blijkbaar slecht gecommuniceerd heeft met Typepad;
• niet tijdig ge-anticipeerd heeft op het oude, bekende probleem van de "plus1"-blogs; en
  
• pas na een dag of 10 op de proppen komt met voldoende servercapaciteit om 5% per dag te kunnen converteren, terwijl je beloofd hebt het in twee (2) dagen te doen?
  Dan had er dus direct minstens servercapaciteit voor 50% per dag moeten klaarstaan!

Voeg daar bij dat zo'n weblog (alleen wie te dom is om te bloggen kun je iets anders wijsmaken) geëxploiteerd wordt met de inschatting dat daar geld mee verdiend wordt, direct of indirect. Zij het door reclame, zij het door het in kaart brengen van interesses (en trends) van bloggers en bezoekers, en deze informatie zelf te gebruiken danwel te verkopen. De marketingbureaus zijn er gek op! Niet in het minst in de mediasector.

Dat er door het bloggen sociale netwerken zijn ontstaan, die nu al bijna twee weken lamgelegd zijn, is waarschijnlijk niet eens binnen het gezichtsveld van de exploitanten en migreerders geweest, gezien de soms echt arrogante reacties op bloggers.
Zoveel mensen die niet meer bij hun eigen "content" en contacten kunnen, dat is toch volstrekt onbelangrijk?

Hoevelen hebben er al elders een nieuw blog opgezet, maar hebben nog geen contact weer met hun netwerk?

Met dit alles heeft Sanoma veel goodwill verspeeld, om het maar subtiel uit te drukken.

Niklas 110902

webstreepjelog.nl zou migreren naar webstreepjeweglog.nl
maar voorlopig(?) zijn ze gemigreerd naar weglog.nl...

Champagne?

Een nieuwe dag, ik probeer maar weer eens of de migratie van web-log.nl naar weblog.nl al iets is gevorderd. Ik klik mijn link aan en ik zie: "Dit weblog komt snel weer online", maar die tekst staat er al dagenlang!
Ik klik de links aan waar ik informatie zou moeten kunnen krijgen over de voortgang, maar zinvolle berichten zijn schaars en gewoonlijk ruim achterhaald. Laatste bericht van web-log op Twitter: 17 uur geleden; Helpdesk: gisteren 16:00 uur, maar niets waar je iets anders mee kunt dan in het duister tasten.
Web(-)log is al sinds 23 augustus "uit de lucht"! Er was twee dagen gepland voor de migratie, maar het is nu de 10e dag, ofwel 225 uur na aanvang, i.p.v. klaar in 48 uur.
Zouden ze bij stap 1 van het 4-Stappenplan al aan de champagne zijn gegaan? Ze lijken nauwelijks meer aanspreekbaar: géén echte informatie, steeds worden de trouwe bloggers met een kluitje in het riet gestuurd.
Dan weer is TypePad te vroeg off-line, dan weer de export van TypePad fout, blijkt dat toch aan de hoofdlettergevoelige "plus1" blogs (fout uit de vorige migratie) te liggen, dan weer heeft TypePad de afbeeldingen versleuteld.
En dan (tweet): "We gingen online, we waren online en dat hebben we weer terug moeten draaien. De verwijzing naar de weblogs deed niet wat het moet doen." Zoals dat daar staat is het toch te onnozel voor woorden?

Dat het spannend is voor de medewerkers begrijp ik heel goed, en die spanning neemt met de dag toe.
Maar dat er steeds weer nieuwe lijken uit de kast komen, duidt er op dat dit "project migratie" klunzig is opgezet en amateuristisch voorbereid.
Een deel daarvan zou het gevolg kunnen zijn van miscommunicatie, maar de ervaring met de communicatie naar de bloggers doet vermoeden dat het beslist zielig is om daarvoor alleen met de vinger naar TypePad te wijzen!
En nu maar afwachten hoe onze blogs er straks uitzien, als we ze ooit nog terugzien.

Waar zijn ze, onze teksten onze afbeeldingen? Waar iedereen zoveel aandacht aan besteed heeft, en waar sommige bloggers veel onderzoek of andere moeite voor gedaan hebben?

Maar wel al een wervende (!) homepage: "Waarom Weblog.nl? Jouw verhaal delen doe je het beste op Weblog.nl."
Ze zijn wel zo eerlijk om het "screwed-up"-logo er bij te zetten...

Oud probleem

Ik denk nog even verder mee, aan de hand van de beschikbare informatie via Twitter:

• W: De status in het kort: Oud probleem zorgt voor nieuwe problemen. 90% van de export is goed en zal vanaf morgen live gaan. [1/*]
• B: Misschien geeft korte info probleem de gebruikers inzicht of hun weblog(s) in de probleemgroep vallen? WW voor bezoekers?

en citaten uit de Helpdesk-pagina:

• Het probleem werd veroorzaakt door een technische fout in de aangeleverde exportbestanden. Deze exportbestanden bevatten de content van jullie weblogs. 90% van die content is prima in orde, maar 10% blijkt niet goed te zijn. Deze 10% bevat onvoldoende of geen gegevens van de gebruiker. Dit betekent dat dit blog aan niemand kan worden toegerekend.
• We gaan er van uit dat we die 10% weer kunnen koppelen aan de rechtmatige eigenaar.

Laat me eens raden: Bij de vorige migratie (was dat niet naar Typepad?) was er iets geks aan de hand.
Als je bij het aanmelden per ongeluk je gebruikersnaam typte met een hoofdletter in plaats van met alleen onderkast, dacht je gewoon ingelogd te zijn. Je plaatste je bericht, controleerde het en sloot af. Als je daarna gewoon op je blog keek, was het bericht er niet. Je had dan ongemerkt een nieuwe blog aangemaakt!
Maar zelfs als je het ontdekte, kon je niet zelf dat blog verwijderen.
Dat werd door web-log vervolgens aangeduid als een "plus 1" blog.
Je persoonlijke gegevens, zoals e-mail adres, had je niet opnieuw hoeven invoeren, en dat zou logischerwijze verklaren waarom "deze 10% onvoldoende of geen gegevens van de gebruiker." bevat.
Maar dan lijkt het me toch vrij gemakkelijk om die eigenaren terug te vinden, door gebruikersnamen te vergelijken? Dat is met een computer een fluitje van een cent of minder!
Als dit het is, is het inderdaad, "een oud probleem", en zeker niet onbekend. De "technische fout" is dan bij de vorige migratie ontstaan, en niet bij de export nu!
Maar als je een probleem oud laat worden, wil dat niet altijd zeggen dat het zichzelf oplost...

Schroefdraad

Web-log.nl is een van de oudste weblogdiensten in Nederland, denk ik. Ik meen dat die in 2003 is begonnen. Marijke en ik zijn vanaf begin 2005 allebei gaan "bloggen". Elk een dagelijks blog, en elk eentje voor omvangrijker en persoonlijker uitingen. We hebben er samen dus opgeteld zo'n 24 jaar werk in zitten.

De dienst is een aantal keren van eigenaar veranderd, en ook is "het platform" niet steeds hetzelfde gebleven.

Oorspronkelijk, toen wij ons hebben aangemeld, waren de condities, dat web-log ten allen tijde gratis zou blijven en zonder reclame, en dat je zoveel blogs mocht aanmaken als je wou.

Nu kun je de reclame laten weghalen als je betaalt, en veel andere functies (waar wij geen behoefte aan hebben) kun je ook tegen betaling ter beschikking krijgen. Ik heb begrepen dat als je nu meerdere blogs wilt opzetten, dat je daar ook voor moet betalen.

Momenteel ondergaat web-log een "make-over", om maar eens een modekreet te gebruiken. Voor opmaakfuncties zou je ook moeten gaan betalen.
Toen ik mijn beklag deed over deze eenzijdige wijzigingen van de overeenkomst, kreeg ik te horen, dat je nu eenmaal niet kunt verwachten dat een dergelijke service gratis kan blijven: wat denk ik wel niet dat het kost? En dat het logisch is, dat een nieuwe eigenaar andere voorwaarden stelt.

Ik heb niet die oorspronkelijke voorwaarden bedacht, maar degene die die dienst heeft aangeboden!
Dus: als ik een cruise boek naar Hawaï, en het schip wordt verkocht terwijl het onderweg is, dan is het logisch dat de nieuwe eigenaar mij zomaar naar de Gazastrook laat brengen?

Tja, en die andere blog-hosts dan? Bij Blogspot kun je zelfs verdienen aan je blog, als je reclame toestaat. Door de waarde van de inhoud (door would-be nerds vaak "content" genoemd), die de blogger heeft geproduceerd. Bij de overdracht van eigenaar op eigenaar zijn het toch de door bloggers geproduceerde inhoud en daarmee opgewekte bezoekers-activiteit, die de aantrekkelijkheid en winstverwachting bepalen.
Web-log is nu aan het "migreren". Ze gaan over naar en ander platform, omdat het huidige ophoudt zijn diensten aan te bieden.

Alle inhoud van alle bloggers moet worden omgezet naar het nieuwe platform. Alle blogs zouden blijven staan totdat het conversieproces was afgerond en onder de nieuwe domeinnaam weblog.nl (zonderstreepje) weer benaderbaar was op internet.

Dat zou gebeuren op 23 augustus, en was vanaf oktober 2010 voorbereid.

Het is nu 28 augustus. Op 23 augustus gingen één voor één alle blogs op blanco scherm, en er is nog steeds geen geconverteerd blog aan de horizon.
Wie dat wou zou via Twitter van minuut tot minuut op de hoogte kunnen blijven van de vorderingen. Ook via de Helpdesk-pagina zouden we het proces kunnen volgen. Ik raakte nu toch echt gefrustreerd, omdat de Helpdesk slechts zeer schamele informatie gegeven wordt. Dus, tegen mijn zin, maar eens kijken op Twitter.
Daar kon ik inderdaad meer vragen en klachten vinden. Het team blijkt verschrikkelijk zijn best te doen om alsnog recht te breien wat er allemaal fout gaat. En om niet al te grof te reageren op geïrriteerde bloggers, die, mijns inziens terecht, mopperen over het niet voldoen aan de enthousiast gewekte verwachtingen.
Wie goed kan lezen en wel eens met vergelijkbare processen te maken heeft gehad, ziet tussen de regels wat er aan schort. In die hele voorbereiding zijn dingen over het hoofd gezien, die niet over het hoofd gezien hadden mogen worden. Of de blijkbaar slechte communicatie met de leverancier van het oude platform eenzijdig kan worden aangerekend, zoals naar buiten wordt gedaan, blijft een vraag.

Maar dat er wel excuses worden gemaakt dat het zo lang duurt, en dat het allemaal overmacht was, begin ik serieus in twijfel te trekken.

Ja, dat het converteren van bijna 400.000 blogs waarvan er vele gedurende meerdere jaren gevuld zijn een omvangrijke klus is, begrijp ik.
Er lijkt in elk geval geen eerlijke openheid te worden betracht over het grootste probleem. Dat moet je afleiden uit cryptische omschrijvingen:

Op 27 augustus is "het probleem" dat eigenaren van "slapende" blogs moeilijk te bereiken zijn (die willen ze blijkbaar aanmoedigen om hun opgebouwde archief te laten verwijderen).

Ook op 27 augustus is er een Twitter-conversatie tussen Web-log en een Blogger die blijkbaar ICT-kennis draagt:

• W: Status aan het opmaken. Ontwikkelaars aan het werk zetten.
• B: Oeps? ontwikkelaars aan het werk zetten? had dat niet als eerst moeten gebeuren?
• W: Die zijn bij het gehele proces betrokken. Zijn ook al een tijdje bezig.
  
• B: Iets zegt me dat je eigenlijk niet zou moeten willen dat je die nog nodig hebt bij livegang. Na testfase.

Mij zegt dat, dat er een ernstig probleem speelt.

En op 28 augustus de Twitter-conversatie tussen Web-log en een andere Blogger:

• W: We blijven hangen op één onderdeel, niet naar verwachting, schema is nu een stappenplan en gebrek aan slaap begint op te breken.
• B: Waarop dan? En ik Zie toch al 5 dagen een stappenplan? Ik wil nu ook wel eens naar bed!
• W: We zetten iets neer met Wordpress dat qua servers en optimalisatie zeer complex is, de ervaring qua gebruik is voor bloggers en bezoekers anders. Dit in combinatie met het aantal weblogs zorgt nu voor een probleem dat opgelost moet zijn voor livegang. Ik weet dat het een abstract antwoord is en ik zal nadenken over een betere verwoording.
• B: Dit antwoord lijkt mij kraakhelder. Serieus probleem. Te krap jasje trek je niet zomaar aan. Sterkte.

Het grootste probleem is dus gewoon dat er te weinig serverruimte gepland is voor de totale inhoud. Waarschijnlijk omdat de inhoud met verpakking (opmaak voor internet) voor het nieuwe platform (veel) groter is geworden.

De voorlaatste tweet van web-log kwam op 27 augustus om ca. 22:00 uur. Dat was de laatste "W:" van de voorgaande conversatie. Ik heb me laten vertellen dat de mogelijkheid om te reageren sindsdien is uitgeschakeld. Vandaag, 28-8-2011 om 22:44 kwam de volgende tweet:

• W: Probeer al de hele dag technisch verantwoordelijke voor de migratie te bereiken. Hij woont in het spoor van orkaan Irene. Niets komt alleen.

He? Is eigenaar Sanoma Digital dan niet zelf verantwoordelijk voor de migratie van web-log? Krijgt Irene de schuld...
Maar Weblog is wél trots op het nieuwe logo. Voor mij ligt dat moeilijker: als techneut met basishandvaardigheden had ik er meteen een associatie bij van schroefdraad. En van schroefdraad naar "screwed-up" is maar een heel klein stapje. Het team mag dan klagen over hun doorwaakte nachten van de laatste week, maar wij kunnen alleen hopen dat onze 24 jaar blogwerk niet "screwed-up" is, qua opmaak (zoals al eerder is gebeurd), maar al helemaal niet qua inhoud...

Frustratie / Inspiratie

Dwarsbongel is bij web-log al een aantal dagen niet bereikbaar vanwege de migratie. Dat irriteert mateloos.
Voeg daar bij, dat bij een vorige migratie sommige weloverwogen opgemaakte logs hun opmaak verloren, en we nu waarschijnlijk onze vertrouwde "huisstijl" kwijt zijn.
Teveel om te herstellen, na zes jaar bloggen. Daarom maar eens ergens anders (hier dus) proberen hoe het werkt...
Frustratie is soms een bron van inspiratie...