...en Niklas "logeert" hier ook. (v/h dwarsbongel.web-log.nl en niklas.web-log.nl)

vrijdag 28 juli 2017

170729 - ZOZ - Van kersen en happy

Wie mee wil doen met (of luisteren/kijken/lezen bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Marja.

Ik fietste deze week weer eens een eindje langs de Waal, waar je in dit jaargetijde aan de ene kant uitkijkt over de rivier en de uiterwaarden, en aan de andere kant over landerijen en boomgaarden, terwijl de bermen gloriëren met bloemen in allerlei vormen en kleuren. Zwaluwen scheren over het gras en soms kun je vanaf de dijk bovenop een ooievaarsnest kijken.

Aan dit genoegen wijdde ik al eens een blog: 160806 - ZOZ - Van fietsen en rivieren, dat begon met uit volle borst: Dolf Brouwers - Eens Zal De Betuwe in bloei weer staan. Daaraan kun je horen dat Dolf Brouwers een geschoold operazanger was.
Als de Betuwe dan uitgebloeid is, komen er hopelijk vruchten. Wij kochten in Tiel, bij een kraam langs de straat, waar we vaker komen, weer een bak grote, heerlijke kersen.
Daar kun je helemaal gelukkig van worden. Ik wel tenminste, en het maakt gulzig.


Onder de noemer "Happy Tiel" is door de jeugd van Tiel, met behulp van het jongerenwerk van Mozaïek welzijnsdiensten een eigen versie gemaakt van het nummer Happy van Pharrell Williams. "Met dank aan Soufiane Touzani, Flipje, wijkagent Otto, woonzorgcentrum Westlede, wijkcentrum Hertogpoort, Johan Cruyff Foundation en het Flipje Museum."

Happy Tiel (Pharrell Williams) - Happy:


In Zuid Korea kennen ze blijkbaar ook kersen. De band NCT 127 lijkt er zelfs een Kersen Bom van gemaakt te hebben. Groter dan een kersen bonbon, en altijd beter dan een kernbom, lijkt mij… (O, dat taalgewoel in mijn hoofd!)

NCT 127 - Cherry Bomb:


Iets melodieuzer dan maar weer, maar we blijven bij de kersen. Nu Amerikaans en met elektronica met de Chromatics

Chromatics - Cherry:


Ook singer/songwriter Eric Donaldson uit Jamaica heeft iets met kersen.

Eric Donaldson - Cherry Oh Baby:


In het steviger Rock 'n Roll veld is de band Starz ook met kersen bezig geweest. Ofschoon de band niet zo bekend is, worden ze door veel bekende artiesten in dit idioom genoemd als voorbeeld en inspiratiebron.

Starz - Cherry Baby:


De onvolprezen J.J. Cale (nl) maakt zijn eigen sublieme muziek van de smaak van kersen.

JJ Cale - Cherry:


En tenslotte een neerlandicus, dichter, schrijver en zanger uit het noordoosten des lands: Willem Wilmink. Hij was interessant genoeg om ook opgenomen te worden in de volgende versies van Wikipedia: Nedersaksisch, Duits, Engels, Frans en Fries.
Ik vond een mooie video, met Willem op de "trekharmonica". De tekst die er op Youtube onder staat klopt niet helemaal volgens mij, dus hier de tekst zoals ik die verstaan heb:

Willem Wilmink - De tijd van de kersen

Die heerlijke tijd, de tijd van de kersen
Als lieflijke merel en nachtegaal zoet
Feesten gaan geven
De meisjes verliefd als nog nooit van hun leven
De jongens verhit van een sombere gloed
Die heerlijke tijd, de tijd van de kersen
De nachtegaal zingt zo verwonderlijk zoet

Het duurt maar zo kort, de tijd van de kersen
Je doet haar twee kersen als oorbellen aan
Je handen beven
De kersen van liefde, ze duren maar even
Ze vallen als bloeddruppels van je vandaan
Het duurt maar zo kort, de tijd van de kersen
De liefste met bloedrode oorbellen aan

Straks komt ook voor jou de tijd van de kersen
Maar al wie er bang is voor liefdesverdriet
Moet daar niet wezen
Ikzelf wou de pijn van de liefde niet vrezen
Zodat ik nog dagelijks tranen vergiet
Straks komt ook voor jou de tijd van de kersen
Bereid je maar voor op het liefdesverdriet

Ik blijf altijd trouw aan de tijd van de kersen
Ik kom de kwetsuur die er toen is ontstaan
Niet meer te boven
Wat vrouwe Fortuna me ooit zou beloven
Al was het de zon of al was het de maan
Ik blijf altijd trouw aan de tijd van de kersen
En het kort avontuur dat nooit over zal gaan

Willem Wilmink - De tijd van de kersen:


zaterdag 22 juli 2017

170722 – ZOZ – Room of Hope

Wie mee wil doen met (of luisteren/kijken/lezen bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Marja.

Deze keer één videoclip, waarvan ik eigenlijk maar een klein deel wil delen als ZOZ-bijdrage. Het gaat over de officiële opening van de tentoonstelling met de 298.000 kraanvogels ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de MH17, 1000 voor ieder van de 298 inzittenden.
De titel van de tentoonstelling is "Room Of Hope". Zoals in mijn vorige ZOZ-bijdrage vermeld, begon de initiatiefneemster Tjitske Dijkstra met het vouwen van 1000 kraanvogels voor haar bij die ramp omgekomen vriendin en collega Hieke Raap, en nam die actie een grote, wereldwijde vlucht.

Deze symboliek van de kraanvogel komt voort uit een Japanse legende en een Japans meisje, dat in eerste instantie de atoombom op Hirosjima overleefde, maar later overleed aan leukemie. Ze heette Sadako Sasaki (nl). De legende zegt, dat iedereen die 1000 kraanvogels vouwt een wens mag doen.

De video toont eerst (geïntroduceerd door medeorganisator Ingo Leth) de toespraak van burgemeester Eric van Oosterhout, abrupt afgebroken op ca. 8:50, dan, wat ik wil laten horen als muzikale zaterdagse bijdrage, een lied van Martin Korthuis en Eddo Pol, en vanaf 12:20 een toespraak van Siep Raap, broer van de omgekomen Hieke Raap. De video is gemaakt door Rene Posthuma, die journalistiek bezig blijkt te zijn in Emmen, en het "Mensenpark", zoals de oude dierentuin nu wordt aangeduid, regelmatig als onderwerp kiest.

De titel van de gehele video is: "Room of hope 298000 origani kraanvogels ter nagedachtenis aan de MH17 Mensenpark Emmen 2017".
Het lied is getiteld Sadako Sasaki, de Groningse tekst is van Martin Korthuis. Hij kende Hieke Raap, vriendin van zijn vrouw Tjitske Dijkstra, en legde hiermee de verbinding tussen de symboliek van de kraanvogels en de emoties na de ramp met de MH17.
Ik heb geprobeerd een vertaling te maken voor wie de prachtige Grunniger toal niet verstaat.

sadako sasakisadako sasaki
  
sums dink ik dat soldoatensoms denk ik dat soldaten
dei ien n oorlog binnen vaalendie sneuvelden in een oorlog
nait onder widde kruzenniet onder witte kruisen
mor kroanvogels binnenmaar kraanvogels zijn
zai roupen aal tiedenze roepen steeds berichten
hur haise stemmen ien hur vlugthun hese stemmen in hun vlucht
doarom kieken wiedaarom kijken wij
noar de blaauwe lugtnaar de blauwe lucht
  
doar, t ligt van de schemerdaar, in het schemerlicht
vlaigen de vogels veurbievliegen de vogels voorbij
n lege ploats in heur middeneen lege plaats in hun midden
is dat de plek veur mieis dat de plek voor mij
  
ik wait dat soldoatenik weet dat soldaten
dai ien n oorlog binnen vaalendie sneuvelden in een oorlog
nait onder witte kruzenniet onder witte kruisen
mor kroanvogels binnenmaar kraanvogels zijn
zai roupen aal van vèrze roepen al van verre
hur laive stemmen ien hur vlugthun lieve stemmen in hun vlucht
en doarom kieken wieen daarom kijken wij
ien de blaauwe lugtin de blauwe lucht
  
doar, t ligt van de schemerdaar, in het schemerlicht
vlaigen de vogels veurbievliegen de vogels voorbij
n lege ploats in hur middeneen lege plaats in hun midden
is dat de plek, bestemd veur mieis dat de plek, bestemd voor mij
en as ik de hemel zol bevolkenen als ik de hemel zou bevolken
veurbietrek ien de schemerhaidvoorbijtrek in de schemering
joa, din zal ik oet de verre wolkenja, dan zal ik uit verre wolken
din roup ik, (dei ik aagterlait)dan roep ik, (die ik achterliet)

Martin Korthuis en Eddo Pol – Sadako Sasaki:


Dit lied en "stil (17 juli 2014)", ook over het verlies door de MH17-ramp, staan op de CD "nij" (nieuw) van Martin en Eddo, die ik van Martin kreeg toen we elkaar spraken in de tentoonstelling.

"stil (17 juli 2014)" eindigt met de regels:

daank tie, dastoe hier wastdank je, dat jij hier was
daank tie, dastoe bie ons waastdank je, dat je bij ons was
daank tie, dizze daagdank je, deze dag

zaterdag 15 juli 2017

170715 – ZOZ – Van Kraanvogels en MH17

Wie mee wil doen met (of luisteren/kijken/lezen bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Marja.

Het is 3 jaar geleden dat 298 mensen omkwamen toen Vlucht MH17 uit de lucht geschoten werd. Zal de ware toedracht ooit helemaal helder worden? Zullen de daders ooit berecht worden? Ik vrees van niet. Er zijn, denk ik, te machtige schuldigen op de achtergrond, die de fysieke daders uit eigenbelang beschermen.

De rouw bij de nabestaanden zal blijvend zijn, en zwaarder wegen naarmate gerechtigheid uitblijft. Het enige dat mogelijk is, is herdenken, en dat gebeurt alom, op verschillende manieren.
In Emmen wordt zondag 17 juli een bijzondere expositie geopend ter nagedachtenis aan de 298 slachtoffers van de MH17. Voor elk slachtoffer zijn 1000 (duizend) kraanvogels gevouwen, door mensen van over de hele wereld. Dit is het item van RTV-Drenthe hierover.

Expositie in oude dierenpark voor MH17-slachtoffers:


Meer achtergondinformatie kun je hier lezen, en deze eerdere publicatie geeft nog meer inzicht in de symboliek van de kraanvogel.

De initiatiefneemster, kunstenares en docente Tjitske Dijkstra, werd overweldigd door de vele kraanvogels die ze toegestuurd kreeg.
Collega kunstenaar Ingo Leth heeft een galerie in het entreegebouw van de voormalige dierentuin, en ontplooit in Emmen veel mooie initiatieven. Ook schilderde hij om persoonlijke redenen onlangs 1000 kraanvogels. Hij hielp Tjitske om een tentoonstelling mogelijk te maken van al die kraanvogels. Ze worden niet zomaar neergelegd of opgehangen!

De actie trok ook landelijk aandacht, ontdekte Marijke. Ingo werd er over geïnterviewd door Tijd voor MAX op Radio 5. De aankondiging begint op 1:14:35 en het loopt ongeveer door tot 1:19:15.

Frenk van der Linden, die een documentaire Rouwen en leven na de MH17 heeft gemaakt die 16-7 wordt uitgezonden, noemt op dat moment, vanwege de plek waar de MH17 neerkwam, zonnebloemen als symbool.
Ik vond een song van Paul Weller, waarvan de tekst gaat over gemis en zonnebloemen.

Paul Weller – Sunflower:


Marijke vond de song die daarna kwam, van Courtney Marie Andrews, indrukwekkend en bijpassend. Ik pikte de tekst van haar site, haar album heet ook Honest Life. Tja, honest betekent zoveel als eerlijk en rechtschapen. Hoe rijm je dat met de MH17-daders, op alle niveau’s…?

Honest Life

All I’ve ever wanted was an honest life,
To be the person that I really am inside,

To tell you all the things that I did that night,
Sometimes it just ain’t easy to live an honest life.

All I’ve ever needed was a little time to grow,
A little time to understand all the things that I know,
So I can listen to you lovingly instead of getting up to go.
Some people take a little more time to grow.

Right when you have it all figured out,
Life comes to throw you another doubt,
But my head’s up high, and I ain’t got nothing but time,
To work at living an honest life.

All I’ve ever asked for was a way to understand,
All of life’s lessons the best that I can,
How to be honest, how to be wise, and how to be a good friend,
Some things take a lifetime to fully understand.

Right when you have it all figured out,
Life comes to throw you another doubt,
But my head’s up high, and I ain’t got nothing but time,
To work at living an honest life.

Ik vond veel clips, moeilijk kiezen. Er bleven twee over. In de eerste is ze solo, acoustisch.

Courtney Marie Andrews - Honest Life (live, acoustisch):


In de tweede speelt ze live met een band in de rumoerige omgeving van de Tractor Tavern in Seattle, en daar benadert ze clip van het album, waar je alleen de hoes ziet.

Courtney Marie Andrews - Honest Life (Live at Tractor Tavern, Seattle):


Toen ik dacht aan muziek over een vliegramp, kwam als eerste tevoorschijn Ebony Eyes, een hit van The Everly Brothers. Ik realiseerde me nu, dat het geschreven is door John D. Loudermilk, een andere bewoner van mijn geheugen...
Het is opgenomen tijdens de militaire dienst van de Everly Bros, en ze nog wel eens heen en weer vlogen en ook zo hun jonge relaties hadden. Toch blijft het een soort smartlap, of tearjerker. Soms helpen tranen een beetje.

Everly Brothers - Ebony Eyes:

zaterdag 8 juli 2017

170708 - ZOZ - Van Steelguitar en Melancholie

Wie mee wil doen met (of luisteren/kijken/lezen bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Marja.

Als je aan het grasduinen bent op internet, en dus ook op Youtube, kom je dingen tegen die je aandacht trekken. Deze keer zag ik een man op een openlucht-podium zitten met een pedal steel gitaar. Omdat ik het geluid van dat instrument zo prachtig vind (bijna net zo mooi als de dobro), moest ik wel even luisteren. Ik vond de titel ook wel een mooie vondst: Don't You Ever Get Tired Of Hurting Me (Jannes zou zeggen: Ga maar weg!...), maar deze uitvoering is instrumentaal.

Robby Turner (Steel Guitar) - Don't You Ever Get Tired Of Hurting Me:


Ik schreef "Robby" terwijl hij bij de clip "Robbie" wordt genoemd. Bij het zoeken naar info zag ik dat de naam Turner veelvuldig met beide voorkomt, maar van geen van deze twee vond ik iets op Wikipedia. Bij "Robbie" zie ik steeds een Drag Queen, waarover meer in de Huffington Post.

Ik vond een biografie over gitarist Robby Turner. Hij kwam uit een muzikaal gezin: zijn ouders Doyle Turner (steel gitaar) en Bernice Hilburn Turner (ritmegitaar en zang) speelden in een vroege versie van de begeleidingsband van de legendarische Hank Williams (nl) (niet te verwarren met zijn zoon jr. en kleinzoon III e.a.).


Doyle Turner werd geboren in 1922, Bernice Hilburn in 1927. In 1944 trouwden ze, nadat ze elkaar ontmoet hadden bij een band. Begin 1945 sluiten ze zich aan bij Hank Williams en The Drifting Cowboys, nadat anderen de band hadden verlaten. Veel muzikanten werden opgeroepen voor militaire dienst, daaardoor was er veel verloop. Eind 1946 verlaten ze de Cowboys. Dat was voordat Hank Williams echt doorbrak.
Ik heb uit die tijd geen clips gevonden, maar deze past wel bij de vorige titel, en lijkt me muzikaal vergelijkbaar. Ht is een zeldzame live opname uit 1952.

Hank Williams - Cold Cold Heart (live 1952):


Terug naar de zoon van Doyle en Bernice en zijn steel guitar, maar eerst nog even die song.
Die is geschreven door Hank Cochran (nl). Ik kende wel de naam Eddie Cochran (nl). Ze blijken samen te hebben opgetreden als The Cochran Brothers, maar ze waren geen familie. En ze zijn te vinden op JoetJoep: twee songs voor de prijs van één…!

The Cochran Brothers - Two Blue Singin Stars & Mister Fiddle (1955):


Eddie Cochran had hits als Summertime Blues, C'mon Everybody, en Three Steps to Heaven, die nog naklinken in mijn geheugen. Eddie is in 1960 verongelukt.

Hank Cochran is een productieve songwriter geworden, die achter veel heel grote hits van grote sterren (zoals Patsy Cline - I Fall To Pieces en Burl Ives - A Little Bitty Tear) verborgen is gebleven. "Don't you ever get tired" werd in 1965 als eerste tot hit gemaakt door Ray Price (nl). Wie een vocale uitvoering zoekt, er zijn er vele op JoetJoep...

Robby Turner heeft ook al zo'n enorme reputatie opgebouwd: hij heeft allerlei genres gespeeld, uiteraard country, maar ook rock, jazz, blues en pop. Ik vond een lijst met credits, met welke artiesten hij heeft gespeeld en getourd. En toch bleef hij buiten de spotlights...
Op zijn zesde drumde hij in de band van zijn vader, en op zijn twaalfde speelde hij steel-guitar, net als zijn vader!

Hij werd (veel later) gevraagd voor "The Highwaymen" (nl) - (Waylon Jennings, Willie Nelson, Johnny Cash & Kris Kristofferson). Dat was het begin van zijn grote vriendschap met Waylon Jennings (nl).
Ik vond deze van hen samen: de song 'Til I Gain Control Again (nl). De eerste die er een hit mee scoorde was Emmylou Harris (nl).
Aan het eind van de video vertelt Waylon nog even door, o.a. dat hij een verjaardagskaart gekregen heeft van Bernice, de moeder van Robby.

Waylon Jennings Featuring Robby Turner-Til I Gain Control Again (1993):


Terug naar Hank Cochran. Hij legt hier de vinger op een vaak voorkomende zere plek. Bij een scheiding gaan sommige ouders over tot het, tegenover de kinderen, verguizen van de andere ouder. Er blijkt dan van de ex-partner nooit iets gedeugd te hebben, en de kinderen worden opgezadeld met een loyaliteitsconflict...

Hank Cochran - Speak Well Of Me To The Kids:


zaterdag 1 juli 2017

170701 - ZOZ - Van Marja, Koffie en Piep'n

Wie mee wil doen met (of luisteren/kijken/lezen bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Marja.

De hele week had ik al "Juffrouw Nifterink" in gedachten, die geniaal opgebouwde tekst van Simon Carmiggelt, gezongen door Robert Long, maar in mijn ZOZ 193 had ik 'm al geplaatst, samen met andere songs uit het project "Zing je moerstaal", zo constateerde ik.
Tegelijk vond ik tussen mijn bestanden een foto, die ik een tijd geleden bij een bouwmarkt had genomen, omdat ik een bekende naam zag. Dat gaf me dus het onderwerp voor Plan B.


Nederlandstalig kom je dan uit bij Rita Corita of VOF De Kunst.

VOF De Kunst - Eén kopje koffie (Op Volle Toeren):


Voor een rondje langs de horeca "in Stad", Groningen dus, sluiten we ons aan bij Rooie Rinus en Pé Daalemmer.

Rooie Rinus en Pé Daalemmer - Koffie in de wind:


In dit "laid" wordt gezongen over de geur van de suikerfabriek (als ik er aan denk ruik ik het!), Ouwerkerk (toen burgemeester) en de 5 schoorstenen (vief piep'n) van de Hunzecentrale, die vele jaren beeldbepalend waren als je de stad naderde. Op 25 april 1998 werden onder grote belangstelling de vijf pijpen opgeblazen, wat veel losmaaakte.

Hunzecentrale - Vallende pijpen:


Onder andere RTV-Noord besteedde ruim aandacht aan deze gebeurtenis. Zo kreeg de Groningse band Ouwerkerk, genoemd naar de studio van groepslid Bert Hadders, het verzoek er een Groningstalig lied over te maken. Dat werd: "Piep'n liggen plat". Bert Hadders schreef de muziek, de tekst werd geschreven door Cobi de Jonge (vaak onjuist geschreven als Coby), toen lid van dezelfde dichtersgroep als ik en later ook Marijke. Het lied verscheen op een CD met 5 nummers van verschillende schrijvers en uitvoerenden.
Cobi was later ook onze trouwambtenaar, met fragmenten uit onze gedichten in haar toespraak.

Ouwerkerk - De Vief Piep'n (Piep'n liggen plat):


Terug naar de koffie. Misschien wel het bekendst is het satirische nummer The Coffee Song, dat doet alsof er in Brazilië niets anders te drinken is dan koffie, en dat de dochter van een politicus beboet werd omdat ze water dronk. De eerste uitvoering was Frank Sinatra - The Coffee Song, maar ook de covers Osibisa - The Coffee Song (1976) en The Muppets - The Coffee Song (altijd tumultueuze humor) staan al in Marja's Zwijmeloverzicht.

Dat humor ook in klassieke muziek kan, zelfs bij J.S. Bach, ontdekte ik door deze zoektocht naar muziek over koffie.
Wikipedia.nl geeft over deze cantate, Schweigt stille, plaudert nicht, (vrij vertaald: wees stil, babbel niet) beter bekend onder de naam Koffiecantate, o.a. deze samenvatting van het verhaal: De cantate gaat over een man, Herr Schlendrian (Mijnheer Luiwammes), die zich erover beklaagt dat zijn dochter Lieschen verslaafd is aan koffie. Wat Herr Schlendrian ook probeert, het lukt hem niet om zijn dochter van de koffie af te krijgen. Pas wanneer dochter een echtgenoot wordt beloofd in ruil voor de belofte geen koffie meer te drinken, stemt de dochter toe geen koffie meer te drinken. Maar in het huwelijkscontract laat ze een clausule opnemen, die haar toestaat net zoveel koffie te drinken als zij wil.
De Engelse Wikipedia geeft meer info over de opbouw van deze cantate.

Ik koos een uitvoering door het Amsterdam Baroque Orchestra & Choir o.l.v. Ton Koopman.
Opmerking vooraf: dit stuk duurt 25½ minuten.

Ton Koopman - Schweigt stille, plaudert nicht; J S Bach, BWV 211 (Kaffeekantate):


Voor wie meer van Jazz houdt vond ik de song Black Coffee, in 1949 een hit voor Sarah Vaughan; met een link naar de tekst.

Sarah Vaughan - Black Coffee: