In mijn vorige ZOZ plaatste ik een song, die ik eindelijk op Youtube vond, "Daisy Hill" van Dick Feller. Deze keer heb ik daar een vervolg op, waarbij ik nòg eens teruggrijp op mijn ZOZ 093, omdat ik Dick Feller een fantastische singer/songwriter vind.
Ik schreef destijds al, dat ik overwerk deed in de barak achter de fabriek. Het bedrijf heette in 1974 nog NIRA, en de CV was een keer kapotgevroren omdat de waakvlam was uitgewaaid: vandaar NIRA ZEMBLA. Ik had de radio aan, het programma heette Nashville, waarin Wim Bloemendaal Country muziek liet horen. Hij stond / staat bekend als iemand die altijd iets bijzonders weet te vinden. Zo ook deze keer. Mijn aandacht werd getrokken door de eerste song die ik ooit hoorde van Dick Feller, maar ik had de aankondiging niet onthouden. Een brief geschreven naar Wim Bloemendaal (ja ja, met pen en papier, via de PTT!), en ik kreeg per omgaande antwoord. Ik bestelde de LP, maar die was hier (nog) niet uitgebracht, moest uit Amerika komen.
Op Youtube was ook deze song nu nog steeds niet te vinden. Via de Noorse fan die lang de (inmiddels opgeheven) officiële website van Dick Feller onderhield kreeg ik MP3's van beide versies. Daar heb ik samen met foto's van het web videoclips van gemaakt.
Naast een "album versie", die op de LP "Dick Feller Wrote..." staat, is er een op single uitgebrachte versie. Eerst de tekst:
Just Short Of The Line
Sometimes I'm love
Sometimes I'm hate
Sometimes I go just in time to be late
Sometimes I get
Sometimes I'm got
Sometimes I swear I must be what I'm not
Chorus:
And it's a small thin line
Guarding my peace of mind
Sometimes my sanity lies on the edge, suspended in time
Just short of the line
Sometimes I feel
Sometimes I'm numb
I swear I know just enough to be dumb
Sometimes I huff
Sometimes I puff
And lately too much is never enough
Chorus
Sometimes I'm cold
Sometimes I burn
Sometimes I have to be taught what I've learned
Sometimes I'm good
Mostly I'm bad
And just when I think I have I get had
Chorus
Sometimes I'm love
Sometimes I'm hate
Sometimes I go just in time to be late
Sometimes I get
Sometimes I'm got
Sometimes I swear I must be what I'm not
Sometimes I'm love
Sometimes I'm hate
Sometimes I go just in time to be late
Sometimes I get
Sometimes I'm got
Sometimes I swear I must be what I'm not
Chorus:
And it's a small thin line
Guarding my peace of mind
Sometimes my sanity lies on the edge, suspended in time
Just short of the line
Sometimes I feel
Sometimes I'm numb
I swear I know just enough to be dumb
Sometimes I huff
Sometimes I puff
And lately too much is never enough
Chorus
Sometimes I'm cold
Sometimes I burn
Sometimes I have to be taught what I've learned
Sometimes I'm good
Mostly I'm bad
And just when I think I have I get had
Chorus
Sometimes I'm love
Sometimes I'm hate
Sometimes I go just in time to be late
Sometimes I get
Sometimes I'm got
Sometimes I swear I must be what I'm not
Dick Feller - Just Short Of The Line (Album version):
Dan nu over de twee versies van deze song. Ik vertaal even de toelichting van de website (die ik grotendeels opgeslagen had en terugvond in een back-up).
Just Short Of The Line
Er zijn twee versies van deze song uitgebracht. De originele versie stond op Feller's eerste album uit 1973 en op de "re-release" van 1974.
In 1974 werd "Just Short Of The Line" ook uitgebracht als B-kant van een single, met op de A-kant "The Credit Card Song". De platenmaatschappij liet een single maken met twee songs, maar de producer wou geen "split record": hij wou er zeker van zijn dat radio-DJ's alleen "The Credit Card Song" draaiden. Daarom werd het geluid van onweer toegevoegd, en de song werd zelfs langer gemaakt door coupletten te herhalen.
Het onweer heeft volstrekt niets te maken met de inhoud van de songtekst! Een studiotechnicus had net buiten de studio zo'n 45 minuten opnamen gemaakt van onweer...
Dick Feller noemde de single release "een soort grap van $ 6000,-".
Er zijn twee versies van deze song uitgebracht. De originele versie stond op Feller's eerste album uit 1973 en op de "re-release" van 1974.
In 1974 werd "Just Short Of The Line" ook uitgebracht als B-kant van een single, met op de A-kant "The Credit Card Song". De platenmaatschappij liet een single maken met twee songs, maar de producer wou geen "split record": hij wou er zeker van zijn dat radio-DJ's alleen "The Credit Card Song" draaiden. Daarom werd het geluid van onweer toegevoegd, en de song werd zelfs langer gemaakt door coupletten te herhalen.
Het onweer heeft volstrekt niets te maken met de inhoud van de songtekst! Een studiotechnicus had net buiten de studio zo'n 45 minuten opnamen gemaakt van onweer...
Dick Feller noemde de single release "een soort grap van $ 6000,-".
Dick Feller - Just Short Of The Line (Single version):
De A-kant van de single kwam ook van de LP "Dick Feller Wrote...", d.w.z. ontbrak op de eerste release, maar kwam door het succes als single wel op de re-release. Heeft die producer op een bepaalde manier toch gelijk gehad?
Omdat 'ie zo lang is, hier een link naar de tekst van The Credit Card Song. Het is weer een prachtig voorbeeld van hoe Dick Feller zijn kijk op de wereld op een humoristische manier onder woorden bracht.
Dick Feller -- The Credit Card Song:
En ja, hoe ga je er mee om als iemand van geslacht en naam verandert? Ach, ik hoop dat de tijden dat er bij elke afwijking van de gemiddelde sexuele moraal onverbiddelijk wordt verwezen naar Sodom en Gomorra toch wel voorbij zijn, behalve bijvoorbeeld in de Bible Belt.
En ik hoor weer de zin: Sometimes I swear I must be what I'm not...
Op haar nieuwe website Deena Kaye Rose lees ik dat ze lesgeeft op universiteiten, nog steeds optreed met haar klassieke Country hits, en dat ik hem/haar in mijn vorige ZOZ tekort heb gedaan: meer dan 400 songs gepubliceerd waarvan er ca. 200 wereldwijd zijn opgenomen en uitgebracht. Ik noemde 5 BMI Music Awards, maar dat zijn er inmiddels 10, waarvan twee "Million-air" awards voor songs die meer dan een miljoen keer op de radio zijn geweest in Noord Amerika alleen.
WOW!
6 opmerkingen:
Wat moet hij/zij veel hebben doorgemaakt. Geweldige teksten en wat een leuke stunt met die creditcard. Ik heb met plezier gelezen en geluisterd. Dank je wel.
Wat een verhaal over dat onweer dat er 'even' bij werd geplakt. Het slaat inderdaad nergens op maar geeft wel een mooi verhaal.
Ik vind het prachtig. Wat een verhaal maar ook wat een moed
Wat een prachtig blog ondanks de verdrietige ondertoon.
En ja het transgender zijn krijgt dan tegenwoordig wel meer aandacht maar helaas is de afwijzing ook nog steeds erg groot en hoe sommige 'tegenstanders' daar dan over denken en dat ook verbaal uit is tenenkrommend. Wat is er toch veel leed dat mensen elkaar aan doen, onwetend en onbegrijpend als het tegenovergestelde.
Ik ken een transgender, die is vorig jaar geopereerd en net als velen voor haar is die dag de nieuwe verjaardag, de dag dat ze geboren werd zoals ze altijd al was van binnen .... dubbele emoties dus.
Wat een mooi blog weer. En wat een verhaal. Ik ben het met Melody eens. Mensen hebben zo snel hun mening klaar. Jammer.
Liefs Frederique
Had nog nooit van deze zanger(es) gehoord, maar dankzij jou heb ik met veel plezier geluisterd. En geglimlacht om het credit-card verhaal. Klasse!
Een reactie posten