Donderdag waren we voor fase 2 van een allergietest naar Groningen, en hadden we een tegenbezoek afgesproken bij Marijke's jeugdvriend Gjalt uit Nijmegen, hun beider geboorteplaats. Beider gezinnen hadden veel contact, en ook nadat zijn gezin verhuisd was naar deze noordelijke streken, duurde het contact tussen beide gezinnen nog een tijd voort.
Een tijd geleden kwamen ze via Facebook weer met elkaar in contact, en Gjalt was dit voorjaar al eens bij ons geweest: dat was smullen van herinneringen en bijpraten!
Die verhalen werden voortgezet, nu in hun karaktervolle, heerlijke huis. We ontmoeten voor het eerst Gjalt's vrouw Tobi, zodat het verhalenscala nog breder werd. Raakpunten genoeg, en zo werd het een aangenaam samenzijn.
Ook de gezamenlijke interesse voor kunst en cultuur was een pluspunt: Tobi is kunstenares, en Gjalt is een veelzijdig mens, met o.a. twee boeken op zijn naam: De overtuiging en Tien eigenaardige verhalen, en wij worden wel eens een dichtersechtpaar genoemd.
Als vanzelfsprekend passeren kinderen dan de revue, en zo vond ik een onderwerp voor mijn ZOZ van deze keer: hun zoon Jos zit op het conservatorium en leeft voor de muziek. Hij is al een flink eind op weg, maar het schijnt weinig gescheeld te hebben. Ik vertel het verhaal als anekdote, omdat ik niet alles weet.
Ook voor het conservatorium geldt dat je een propedeuse moet halen, op basis van een aantal studiepunten, verdeeld over een aantal vakken.
Nu was er één vak, waarin administratieve methoden een belangrijk deel van de lesstof vormden. Als je daar het nut niet van inziet, is het erg moeilijk om dat in je kop te stampen, dat weet ik nog heel goed uit eigen ervaring.
In dit geval had het te maken met lesgeven. Bij de uitleg had ik een associatie met de stelling van Jesse Klaver (GroenLinks), dat al die toetsen in het onderwijs niet dienen om te kijken naar het belang van de leerling, maar om de school af te rekenen op prestaties, en dus hun doel voorbij schieten.
Gjalt had gezien hoe Jos, ondanks zijn afkeer van de hem onderwezen methoden, op zijn geheel eigen manier prima les gaf. Gjalt is zelf docent geweest, dus heeft recht van spreken.
Jos had wel zijn werk gedaan, maar moest zijn studiepunt laten registreren, en maakte daar geen haast mee, terwijl de docent met vakantie ging, en dat éne punt zou cruciaal zijn of hij mocht doorgaan met de opleiding.
Op echt het allerlaatste moment kreeg hij alsnog dat punt geregistreerd, één dag voor de uitslag.
In de toespraak bij de uitslagen werd vermeld, dat bijna de meest virtuoze instrumentalist niet was toegelaten, vanwege één administratief puntje...
Om de virtuositeit van Jos te laten beoordelen door U, geacht publiek, heb ik een clip uit een bijzonder project gevonden: De Buitenpianist van Cultuurschip Thor. Even de introductie van het project kopiëren:
"Op 24 augustus 2014 vond een oude, gehavende, ten dode opgeschreven vleugel op miraculeuze wijze zijn eindbestemming op het grindpad van Cultuurschip Thor te Zwolle. Op hetzelfde moment kwam de Buitenpianist in Rik Elings tot leven: hij zag iets heel moois in deze vleugel en besloot hem een waardige allerlaatste levensfase te bezorgen: hij blijft weliswaar buiten, ook als het straks herfst en winter wordt, en hij wordt niet kunstmatig in leven gehouden, maar de Buitenpianist zal hem elke dag respectvol bespelen, net zo lang tot het echt niet meer gaat… Deze kleine concertjes worden dagelijks gefilmd en chronologisch vastgelegd. Volg dit unieke creatieve experiment waarvan niemand weet hoe lang het zal gaan duren…"
Meestal nodigde Rik andere musici uit om mee te doen aan deze concerten.
Op 24 augustus 2015 is het heugelijke feit gevierd dat er een heel jaar lang elke dag een miniconcert is geweest, en de vleugel doet het nog steeds - zonder te stemmen begreep ik. De opnamen vinden nu niet meer dagelijks plaats, maar er zijn wel updates beloofd.
Rik Elings heeft een behoorlijke staat van dienst in de muziek, zie zijn "bio", zowel Herman Brood als big bands staan er in, en hij is als docent verbonden aan de conservatoria van Amsterdam en Zwolle.
Op "Dag 200" had Rik Jos van Ringen uitgenodigd om zijn gitaarspel te laten horen. Jos heeft al flink van een heel scala aan muziekstijlen geproefd, vandaar de introductie. Behalve Buitenpianist Rik Elings (piano) en Jos van Ringen (gitaar) zien en horen we Niels Verhart (drums) en Jonathan Spruyt (bas), in de clip:
Dag 200 - De Buitenpianist van Cultuurschip Thor, Jos van Ringen goes COUNTRY!
Ter afwisseling laat ik het deze keer bij deze ene clip. Nee, het is geen zwijmelmuziek in de strikte zin des woords (dat is vaker zo bij mijn bijdragen), maar ik zwijmel wel weg bij deze virtuositeit!
Mij drong zich spontaan de uitdrukking "Country-Jazz" op.
Wie meer clips wil zien van het project De Buitenpianist kan terecht op het YouTubekanaal
9 opmerkingen:
Een heerlijk swingend nummer. De achtergrondinformatie is natuurlijk weer de kers op de taart. Dankjewel.
Dit is een echte countryzwijmel daarvoor van mij een vette 10
geniet van een prachtig weekend,
groetjes, Ria
heel vrolijk en ze hebben er duidelijk veel plezier bij.
Wat leuk zeg!
Een heerlijk nummer, ik hou er van. Hubbie ook, een echte countryfan.
Mooie keuze en je informatie is zoals altijd weergaloos!
Liefs Frederique
Een heerlijk muziekstuk! Heb mee zitten swingen, het hoeft niet altijd te zwijmelen hè.
Dank weer voor de interessante weetjes!
Groetjesss
Swingend op zondagavond met een kopje koffie en een likeurtje luisterend naar jouw ZOZ bijdrage van deze week. Geeft een vreugdevol gevoel. Bedankt Gauke. En wat betreft dat propedeuse, daar heeft menige student problemen mee als er een vak tussen zit wat hem niet ligt.
Dit is wat je noemt 'lekkere' muziek. En die gitarist is zondermeer een virtuoos. Kan zo bij het Rosenberg Trio!
Lekker muziekje hoor! Geweldig leuk om te zien spelen.
Ik denk nog steeds over pianoles of toch weer gitaarles...
Moet mezelf dwingen geen impulsieve stappen te zetten..
En die info is weer heel interessant! TOP zelfs!
Een reactie posten