Onder het motto: "Dames gaan voor", eerst een ZOZ waarvoor het onderwerp is aangedragen door Marijke.
Hoe vertederend is het als een 4-jarig meisje een duet zingt met haar vader, die tevens, zeer verdienstelijk, de begeleiding doet op gitaar?
Bij nader zoeken blijkt, dat deze kleuter al op 3-jarige leeftijd veelvuldig te vinden was op Youtube, gestimuleerd door haar ouders. Vader is beroepsmusicus, die o.a. componeert en speelt voor commercials.
Het verhaal gaat, dat vader op het idee kwam video's met haar op te nemen, toen hij in een garage bij de kassa stond en zijn 3-jarige dochter achter hem door anderen in de wachtruimte gefilmd werd, hoe ze stond te zingen.
Ze zong vaker, en bleek goed de toon te kunnen houden en goed teksten te kunnen onthouden. Nou ja, ze moest wel een beetje geholpen worden. In een bepaald lied zong ze: “What’s a spider, and why does it — what's the word?", in plaats van: “What’s a fire, and why does it — what's the word?”
Zoiets is nieuws, en de Huffington Post verwees naar Deseret News, waarin een mooi artikel. Parents.com had een interview, en Mormon Music sprak over "de getuigenis van een kind", toen Claire Ryann Crosby op 3-jarige leeftijd, in een sprookjesachtige setting, afgewisseld met "Bijbelse" beelden, met het lied Gethsemané op Youtube verscheen.
Tja, in Utah is ca. 60% van de bevolking Mormoon.
Claire Ryann Crosby heeft een eigen Facebookpagina, als Tiny Mucisian.
Marijke vond Claire Ryann door een lied uit Toy Story, een Mediafranchise van Pixar en Disney. Het lied heet You've got a frend in me, geschreven door Randy Newman (nl): Randy Newman – You've Got A Friend In Me (JazzOpen Stuttgart 2006).
Hier "live" door de 4-jarige Claire Ryann Crosby en haar vader, maar ook als 3-Year-Old Claire Ryann and Dad - You've Got a Friend in Me (Toy Story Song) stond ze er al mee op Youtube.
Claire Ryann (4) and Dad - You've Got a Friend In Me:
Ontroerend en vertederend hoe prachtig dit kind zingt, maar of ze al beseft wát ze zingt...?
Nu mijn eigen ZOZ-invalshoek. Ik ben naar de afscheidsdienst van mijn collega Dirk geweest.
Bij binnenkomst in de zaal zag ik een geprojecteerde afbeelding, van Dirk op het strand. O, nostalgie! Een omgeving waar ik ook altijd zo graag ben!
Wij werden verzocht te gaan staan, toen de familie binnenkwam met Dirk. De muziek markeerde het begin van de dienst, vertelde de uitvaartbegeleider. Ik zat tussen een paar andere oud-collega's. Dat zegt denk ik iets over de sfeer in dat toenmalige bedrijf en de rol van Dirk daarin.
De muziek begon, en meteen, na een paar akkoorden, was ik gegrepen! Na de dienst, bij het condoleren en weggaan, sprak ik met Dirk's vrouw. Ze vertelde dat Dirk altijd emotioneel werd bij deze song, en ik begrijp dat want dat heb ik ook!
Janis Joplin - Me And Bobby McGee:
Me And Bobby McGee is geschreven door Kris Kristofferson (nl), en door veel artiesten uitgevoerd, ik wijdde daar eerder een ZOZ aan.
Janis Joplin (nl) nam de song op voor haar album Pearl, slechts een paar dagen voor ze overleed in oktober 1970. Het album werd postuum uitgebracht in januari 1971, en stond 9 weken op Nr. 1 in de Billboard 200. Kris Kristofferson hoorde haar opname een dag na haar overlijden.
Een verrassing voor mij was dat namens Dirk ook een country-song van The Rolling Stones ten gehore werd gebracht: Far Away Eyes. Ik vond een versie op Youtube waar de (ironische) tekst te vinden is onder "meer weergeven": Rolling Stones-Far Away Eyes, maar deze live-versie vind ik mooier om te zien.
Rolling Stones - Far Away Eyes:
7 opmerkingen:
Ik ben helemaal ingepakt door Claire. Wat een schatje. Je andere bijdragen mogen er ook zijn trouwens. Gossie, zo heb ik de Stones nog nooit gehoord. Gaaf. Dank je wel.
Het meiske met har vader zag ik al op Facebook voorbij komen. Wat een stem! En lief.
De andere twee heb ik niet helemaal geluisterd, maar m,ooi!
Prachtige bijdrage weer voor de zwijmelzaterdag
Wat zegt muziek veel. Vooral als je dit bij de afscheidsdienst hoort van je oud-collega. Dat maakt het extra bijzonder. Die Rolling Stones had ik niet bij hen gedacht qua muzieksoort. Maar ze doen het goed.
Wat een mooie zwijmels.
Dat kleine meisje... Heerlijk.
Een prachtige Janice...
En wat een leuk optreden van The Stones.
ik kende hem niet...
En dat dankzij Dirk...
met de brok in de keel door dat meisje.... naar de rest... ook ontroerend....
en ja deze week zat ik in een soortgelijke omgeving als jij.... dat raakt wel.
Mooie bijdrages Gauke! En bedank Marijke aub voor haar deel!!
Heel vertederend. Dan word je toch altijd nieuwsgierig hoe zo'n meisje zich zal ontwikkelen.
Een reactie posten