Gedachtensprongen zijn soms onnavolgbaar. Pratend over het ZwartePieten-gekrakeel hadden we het ineens over de strip Sjors en Sjimmie, en hoe het uiterlijk van Sjimmie in de loop der tijd is aangepast aan veranderende opvattingen.
De dikke rode lippen werden dunner, het gebrekkige Nederlands werd beter, het 'onhandige' gedrag werd handiger, en, naar mijn idee vooral: geen enorme ringen meer in de oren, en andere 'primitieve' versieringen.
Door langer hier te zijn begon Sjimmie de taal beter te beheersen en de gewoonten beter te kennen, denk ik dan. Behalve zijn huidskleur integreert hij in onze cultuur. En die versierselen, zoals die oorringen, neusbotjes, en het vrijwel naakt lopen verdwenen ten faveure van een 'beschaafder' uiterlijk.
Dat hebben onze christelijke zendelingen toch maar mooi voor elkaar gekregen: geen peniskokers, rieten rokjes en blote borsten meer, maar nette pantalons en katoentjes.
Maar is niet de stelling te verdedigen, dat hij zijn eigen cultuur heeft moeten opgeven omdat 'wij' onze cultuur veruit superieur vinden en die aan hem opgedrongen hebben?
En dat terwijl menigeen in onze hedendaagse cultuur 'terug naar de natuur' roept, en in het echt in zo'n situatie volkomen hulpeloos zou zijn… Ach, dan zijn er altijd nog oorringen, hoe groter hoe mooier!
Zie ook: Andere tijden: Witte Sjors en zwarte Sjimmie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten