190713 - ZOZ - Van QR-codes en wandelen

Deze keer een lied dat zich op een bijzondere manier aan mij presenteerde, en zelf zorgde dat ik het niet vergat. Het gaat wel gepaard met wat context.
Ik was uitgenodigd voor de presentatie / opening van het tweede deel van het project Ontmoetingsverhalen. Daarbij worden wandelroute's uitgezet door een dorp of woonwijk in de Gemeente Emmen, aan de hand van verhalen van de bewoners.
De wijk Emmerhout heeft twee routes: het zou te lang worden, en een deel gaat over (bos)paden. De wijk is als het ware deels in het bos gebouwd. Er is een boekje met de verhalen en de routekaart, maar je kunt de route ook volgen en de verhalen beluisteren middels je smartphone en QR-codes op bordjes langs de route.

Ik woon helemaal diagonaal aan de andere kant van Emmen, waarom ik was uitgenodigd? In het boekje is een foto geplaatst die ik gemaakt heb van de verwoestingen die de novemberstorm van 1972 had aangericht; ik woonde toen in de wijk naast Emmerhout. Ik had destijds een reeks foto's gemaakt en heb er later een aantal van geplaatst op sites over Emmen, en ook op mijn blog.
Je ziet daar nu niets meer van - na bijna 50 jaar is het aardig bijgekomen, en de wijk is verder ontwikkeld. Zoals Emmen zich "na de oorlog" in rap tempo heeft ontwikkeld van klein dorp tot stad, zie ook "Andere Tijden": Het wonder van Emmen.

Ik werd gebeld door een van de organisatoren van het project, kunstenares Ellen Kroeze, die getipt was door de beheerder van Historisch Emmen over mijn foto's. In 2009 hebben Marijke en ik gedichten gemaakt voor de opening van een samenwerking van vier ateliers, Kunstkwartier Waanderveld, vandaar dat Ellen ons kende. Bij twee bijzonder fraaie schilderijen van Ellen maakte Marijke dit en ik dit gedicht

De offciële opening werd gedaan door Gemeenteraadslid Ugbaad Hassen Kilinçci, met een korte toespraak en de onthulling van het paneel bij het startpunt van de route's.

Na de onthulling van het paneel liepen de aanwezigen een deel van de route. Ik liep een poosje samen op met Henk Jeurink. Ik ken hem vooral omdat zijn vrouw, de vorig jaar overleden schrijfster Minie Hofsteenge mij eens een uitgebreid interview heeft afgenomen voor de krant. Ze schreef veel in het Drents, en in ons enthousiaste gesprek over muziek in streektaal liet Henk me via zijn telefoon een lied horen van Gerard van Maasakkers. Het lied kende ik niet, maar een paar regels die ik zo opving vond ik prachtig!

Dat was vrijdagmiddag. Zondag aan het eind van de avond zat ik nog even te zappen en klikte meteen verder toen ik zag dat het programma "De Nachtzoen" op die zender was. In een flits dacht ik een bekend gezicht te hebben gezien: inderdaad, Gerard van Maasakkers. Dus de rest van dat programma blijven kijken. En wat dacht je waarmee hij die uitzending afsloot? Dat liedje, dat Henk me had laten horen!
Ik geef geen vertaling van de Brabantse tekst, ik denk dat iedereen met een beetje taalgevoel de strekking kan volgen.

'Is Aovond - Gerard van Maasakkers

't Is aovond en efkes nog denk ik terug
An hoe da den dag van vandaog is verlopen
En wa da 'k gedaon heb, wa 'k heb lopen hopen
't Is aovand en efkes nog denk ik terug

Misschien da ik vandoag wel te lui ben gewes
Misschien ha 'k wa mer kunnen werken vanmiddeg
Ma de zon scheen en 't leven da leek me zo handeg
Misschien da ik vandaog wel te lui ben gewest

Mar ik heb vanmergen den dauw al gezien
Ik ben me den hond in het veld wezen kerren
Ik ben in de bossen di lieke gaon heuren
En ik heb vanmergen den dauw al gezien

En gij as ge 't aovond an men nog es denkt
Dan moete nie kwaod of verdrietig of stil zijn
Ik hoop da ge wet da ik al te gèr bij jou ben
Bij jou as ge te aovond an men nog es denkt

En mergen dan ga ik 't gelijk anders doen
Dan zal ik proberen de schaai in te halen
Dan kom ik nar jou, ja dan kom ik oe halen
Ja, mergen dan ga ik 't gelijk anders doen

't Is aovond en efkes nog denk ik terug
An hoe da den dag van vandaog is verlopen
En wa da 'k gedaon heb, wa 'k heb lopen hopen
't Is aovand en efkes nog denk ik terug.

Gerard van Maasakkers - 't Is Aovond (live):


De uitzending zag ik op zondag 7 jul 00:15: De nachtzoen: Gerard van Maasakkers.

In de bijeenkomst werd mijn aardrijkskunde nog even opgefrist, want vaak wordt gezegd dat Ugbaad afkomstig is uit Somalië, maar ze komt uit Somaliland; "de facto een onafhankelijk land op het territorium van Somalië en volgt de grenzen van het vroegere protectoraat Brits-Somaliland". Daarin speelt de vroegere Britse en Italiaanse koloniale bemoeienis mee.

---

Ter info: Ugbaad Kilinçci kreeg enige landelijke bekendheid doordat ze tijdens het campagnevoeren werd uitgescholden op straat waarbij het vocabulaire onvermijdelijk doet denken aan Geert Wilders.
De toenmalige fractievoorzitter van de plaatselijke PVV wou een hoofddoekverbod tijdens raadsvergaderingen, terwijl Ugbaad de enige is die een hoofddoek draagt. Op zijn eigen eerste pr-foto had hij een Hitler-achtig kapsel. Inmiddels is hij een eigen partij begonnen.
Een ander lokaal PVV-fractielid is vorige week veroordeeld wegens valse aangifte van bedreiging.

In tegenstelling tot deze types zet Ugbaad Kilinçci zich op meerdere manieren in voor de samenleving; daaraan kunnen zij een voorbeeld nemen.

---

Wie mee wil doen met (of luisteren/kijken/lezen bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Melody.
Afleveringen t/m ZOZ347 vind je bij Trees, en de afleveringen t/m ZOZ260 vind je bij de oorspronkelijke initiatiefneemster Marja.