250924 - Verre Uitvaart

Dan krijg je een link toegestuurd om "live" getuige te kunnen zijn van de begrafenisceremonie in een land met een tijdsverschil van acht uur.
Het gaat om je oudere broer, die 65 jaar geleden geëmigreerd is. Om precies te zijn: de derde van de 10 kinderen van het gezin waarvan jij de achtste bent. Nou ja, jij bent er bij gekomen aan het begin van je puberteit.

Je was enig kind, je vader heb je niet bewust gekend; er is één fotootje waar hij je als baby trots op de arm heeft, in de tuin. Hij heeft jou zijn pet opgezet.
Hij was timmerman, je kent de geur van zijn gereedschapskist als je die later wel eens open mocht doen toen jij en je moeder bij opa en oma woonden.

Toen oma overleden was en het opa teveel werd om zo'n druktemaker om zich heen te hebben, zocht je moeder een andere plek.
Dit nieuwe gezin kwam op haar weg. Ze kwam zelf uit een groot gezin, het zou ook voor mij goed zijn, dacht ze. En de dorpsdominee had het gezin aanbevolen. Dus trouwde ze met de weduwnaar met 9 kinderen.

Van je eigen kamer ga je naar een huis waar je met 4 jongens een slaapkamer deelt en geen eigen plek hebt, ook niet om je huiswerk te doen. Je spullen vind je terug waar anderen het hebben achtergelaten. Maar je past je aan, je doet je best; heb je een andere keus dan één van de 10 te zijn?

Broer 3 is 9 jaar ouder, jij begint net aan de LTS. Hij gaat naar de Vakopleiding voor Volwassenen. Beide ga je naar school in een grotere plaats, op fiets, elk een andere kant op. En 's avonds aan tafel is het bunkeren tegen elkaar op. Na een paar jaar gaat hij emigreren, nadat hij zijn vakopleiding tot timmerman voltooid heeft.

Je moeder vraagt je instemming om het gereedschap van je vader uit de gereedschapskist, die zo ongeveer de status van tabernakel heeft gekregen, aan broer mee te geven om daar zijn avontuur op gang te helpen. Je stemt toe voor het hogere doel, je kiest zelf een andere vakrichting.

Intussen blijkt de nieuwe vader zijn rol anders in te vullen dan verwacht. Ook is zijn culturele bagage veel minder intellectueel dan je bij opa en oma gewend was. Dat loopt spaak en zodra je de middelbare school afgerond hebt zoek je je eigen weg. Je band met dat gezin blijft: je moeder is wel een gewaardeerde moeder voor je nieuwe broers en zussen. Met hen heb je geen problemen.

Dan klik je op de link naar de uitaartdienst. De zalvende woorden van de dominee zijn in een andere taal en cultuur die je verstaat en begrijpt, maar niet (meer) de jouwe is. Een gezang waarvan je de melodie nog kunt dromen.

Dan broer′s kinderen, die je nog nooit gezien hebt. Ze vertellen over het leven van hun vader. Hoe hij, vanuit een gezin met 9 kinderen, waarvan de moeder overleden was, als alleenstaande jonge man was geëmigreerd en een mooie toekomst had opgebouwd, tot aan een eigen bouwbedrijf.

Wacht even! Een gezin met 9 kinderen? We waren toch met 10 kinderen? Of hoorde jij er eigenlijk toch niet echt bij, ondanks dat je zo je best hebt gedaan?
En jouw moeder, die ook voor hem moeder geweest is, en zelfs op haar oude dag nog in dat verre land bij hem en zijn gezin geweest is, met zijn vader, die te onbeholpen was om zelf zo'n reis tot een goed einde te brengen?

Zullen ze ooit begrijpen hoe het verschil voelt tussen met 9 zijn en er komt er 1 bij, of je komt als eenling een op elkaar ingespeeld gezin binnen in een omgeving die sterk contrasteert met wat je gewend bent?
Zijn er nu nog 4 van de 10 over, of toch maar 3 van de 9?

Het beeld van die tabernakel duikt op, je ruikt weer de bijzondere geur van het door je vader zorgvuldig opgeborgen gereedschap.