Voordat ik de "Zaterdagse Zwijmel-club" ontdekte in mei 2014, schreef ik op mijn blog ook wel eens over muziek. In april 2013 bijvoorbeeld over bijzondere instrumenten en manieren om muziek te maken, onder de titel: Muziek uit het ongerijmde.
Vandaag grijp ik terug op een fragment uit dat blog, dat me bijblijft:
Een instrument waar ik vaak helemaal van smelt, dat is de dobro. Als jongetje was ik al onder de indruk van de exotische klanken (uit de luidspreker van de draadomroep) van de Kilima Hawaïans met hun steelguitar, maar de dobro heeft een warmere klank.
De dobro is een soort gitaar met een heel eigen klank, door de geheel of gedeeltelijk metalen klankkast. De Dobro wordt gewoonlijk gespeeld als slide-guitar. Een voorbeeld: Oswald's Dobro Chimes, een melodie van Bashful Brother Oswald (bashful = verlegen, bescheiden).
Pete "Oswald" Kirby, zoals hij ook genoemd wordt, ken ik van het project "Will the circle be unbroken", van The Nitty Gritty Dirt Band. Hij was een deel van de ruggegraat achter de beroemde countrymuzikant Roy Acuff, die vaak optrad bij de Grand Ole Opry in Nashville, de langstlopende radioshow.
Op het podium van het Ryman Auditorium, vanwaar de Grand Ole Opry werd uitgezonden van 1943 tot 1974, heb ik ook ooit mogen staan. Weliswaar in een lege zaal, maar indrukwekkend!
Oswald's Dobro Chimes wordt hier gespeeld door Mary Ann op dobro, gewoon thuis, begeleid door haar partner Mark Vaccaro op fiddle, guitar, bass en mandolin, dus er is het een en ander overgedubd. Let ook even op de hond die na ca. 2:45 minuten in beeld komt:
Verder snuffelend op het kanaal van Mark Vaccaro vond ik nog een mooie, Evelina, met als begeleidende tekst: "Bekah is at school so we thought it would be fun to add a song of our own. All back up instruments are played by Mary Ann And Myself":
Als Bekah dan weer thuis is, spelen en zingen ze met vrienden "Live from the livin room" Wayfaring Stranger met Bekah in de vocale hoofdrol:
Mark doet blijkbaar ook professioneel iets aan muziek, want te eniger tijd heeft hij deel uitgemaakt van een Bluegrassband, Midnight Flight, hier spelen ze Draggin The Bow met Mark op fiddle:
Mark heeft op zijn kanaal ook een video geplaatst van Real Good Man – Bekah at Belmont University. Of het studiegenoten zijn van deze University in Nashville, die ook een muziekopleiding heeft, of een band waarmee ze werkt, wordt niet vermeld:
Tenslotte kom ik terug bij de naam waarmee ik begon: Bashful Brother Oswald, in een setting waarin ook een grote groep gelauwerde Country-sterren Will The Circle Be Unbroken speelt en zingt!
In de vorige ZOZ had Trees de Selvera's, met een nostalgische terugblik.
Ik had daar ook een nostalgische terugblik bij, van mijn stiefzussen die soms zo mooi zongen als ze samen afwasten.
Diezelfde nostalgie heb ik bij mijn laatste keus vandaag. Veel countrysterren zijn nogal gelovig, en ook als je hun inzichten niet (meer) deelt, maken vandaaruit prachtige muziek. In de gezinnen waarin ik ben opgegroeid gold ongeveer dezelfde overtuiging als bij veel countrysterren, denk ik, en ik beschouw dit als eerbetoon aan mijn moeder en al die andere gezinsleden, en als compensatie voor ZOZ-deelnemers die geschokt waren door de teksten van Bob Dylan en Motörhead in mijn ZOZ van 20 juni.
Brother Oswald - What A Friend We Have In Jesus:
9 opmerkingen:
Mooi om de toewijding en het plezier van de muzikanten te zien. Dankjewel voor deze aparte sound. Sterkte met de hitte en je buikgriep.
Die laatste kan ik zo meezingen, maar dan in het Nederlands. Op de zondagsschool geleerd. Heb nog steeds dat kleine hardkartonnen boekje met al die liedjes. Echt jeugdsentiment.
Al verstond ik niet veel van de teksten (letterlijk en figuurlijk) en vertaalde ik dingen geheel anders...
Scheepje onder Jezus hoede (ik begreep er niets van als kind) Kruisvlag hoog in top?? Heuh??
Nou ja...de mensen met een Christelijke achtergrond begrijpen het waarschijnlijk wel.
Mooie keuzes weer vandaag. Mijn muziekkennis is alweer verdiept.
Heerlijk zitten genieten . De laatste heb ik vaker gehoord.
Je heb weer een prachtige keuze.
Fijn weekend,
groetjes, Ria
Bijzondere geluiden uit het gebied van muziek, ja dat is gaaf! Zo kan ik nog steeds ontroerd raken als ik een theremin hoor.
Je hebt weer een mooie serie bij elkaar gevoegd, het ene onbekend het andere bekend, altijd weer verrassend waar jij mee komt. Aangenaam altijd, ook al is de muziek dan soms niet mijn smaak.
Fijn weekend
PS, gaat het alweer wat beter met je ?
Wat heb je er weer veel werk van gemaakt. Leuk om voor mij onbekende nummers te horen.
Maar de laatste is niet zo onbekend. Leuke muziekkeuze.
Liefs Frederique
Zo zeg, je bent weer goed bezig geweest. Leuk!
En zoals de hierboven ook al gezegd is, de laatste is mij ook bekend hor :)
fijn weekend!
The Nitty Gritty Dirt Band zegt mij wel wat. De rest helemaal niet, zeker niet als het om geloof gaat. Wel NH opgevoed, maar doe er niets meer aan.
ONVOORSTELBAAR dat er ZOZ-deelnemers waren die geschokt waren door de teksten van Bob Dylan en Motörhead in jouw ZOZ van 20 juni.
Gewoon iedereen in zijn waarde laten.
Dat eerbetoon aan je moeder en andere gezinsleden in deze log dat respecteer ik, helemaal bekeken vanuit jouw Christelijke levensovertuiging.
Salu2 Albert
Wat een apart instrument, de dobro, wel eens van gehoord maar nooit geweten hoe het eruit zag en zeker nog nooit gehoord. Gewoon van metaal dus... nou ja het geluid heeft wel iets.
The Nitty Gritty Dirt Band is mij echt onbekend. Midnight Flight trouwens ook, maar wel erg leuk!
En die nostalgische terugblik vind ik heel mooi!
Of je je nou moet verontschuldigen voor 20 juni is een ander ding... maar misschien ging dit nummer van Motorhead wel net even iets te ver. Hoewel, het is jouw blog, dus kun je plaatsen wat je wilt.
Ik heb weer genoten vandaag!
Voor de duidelijkheid, ik verontschuldig me niet voor de teksten van Bob Dylan en Motörhead, noch voor het plaatsen van die clips.
Wel heb ik begrip en respect voor mensen die zich geschokt tonen, want ik herken dat uit de tijd toen ik me nog christelijk of gereformeerd noemde. Die tijd ligt ver achter me.
Veel gezins-/familieleden zijn er niet meer, maar veel anderen nog wel, en daarvan zijn er een aantal op de weg gebleven die ik verlaten heb. Dat belet ons niet om elkaar te ontmoeten.
En verder: dank voor alle complimenten over mijn ZOZ-bijdragen!
Een reactie posten