De laatste dagen galmt steeds in mijn hoofd Mississipi van Pussycat. Zou dat komen door mijn vorige ZOZ? Louisiana wordt in het oosten begrensd door de Mississippi, die uitmondt in de Golf van Mexico. Door de orkanen Katrina en Rita werd veel van de Mississippi-delta verwoest.
Het trof me, dat over de verre rivierdelta gezongen werd door een groep uit onze eigen rivierdelta, wat Nederland toch eigenlijk is. Trees plaatste Mississippi al eens in ZOZ 139, maar die clip is gefoetsieficeerd. Daarom een andere versie opgezocht.
Pussycat - Mississippi:
Gek als ik ben op de klank van de Steel Guitar (nl), in al zijn vormen, vroeg ik me af wie daar, al direct in het begin van de clip, zulke fraaie klanken ontlokte aan de Pedal-steel gitaar. Zoeken in de diverse bezettingen van Pussycat leverde alleen "gewone" gitaristen op, maar ik vond ergens dat een studiomuzikant het ingespeeld had op de plaat: Frans Doolaard (1931-2015).
Hij bouwde zijn eigen pedalsteelgitaren met het merk "Dooley", en als eerste speler op dit instrument in Nederland werd hij in de zeventiger jaren voor alle opnamen gevraagd waar de pedalsteel op voorkwam, zoals George Baker Selection, The Cats, Continental Uptight Band, Dimitri van Toren, Boudewijn de Groot, Don Rosenbaum (hit song “Swimming into deep water”).
Bij zijn overlijden werd hij geëerd op het internationale Steel Guitar Forum.
Foto: Jan Visser/Hans de Jong
Via Frans Doolaard kwam ik terecht bij de Kilima Hawaiians (vreemd dat de Nederlandse Wikipedia over de Kilima's Frans Doolaard niet vermeldt!), waarin hij vanaf 1960 of 1961 enkele jaren gespeeld heeft.
De Kilima Hawaiians zijn begonnen, afhankelijk van de bron die je raadpleegt, in 1934, in 1938 of in 1941. In 1977 werd gezegd dat de Kilima Hawaiians het langst actieve ensemble in hun genre was.
Zeker is, dat een hele reeks Steel- of Hawaii-gitaristen het geluid hebben bepaald. De meesten op Lapsteel (op schoot gespeeld), Frans Doolaard speelde pedalsteel.
Ik weet niet 100% zeker of hij op deze opname speelt, maar ik heb een sterk vermoeden, door de klank en de tijd waarin waarschijnlijk de plaat is opgenomen: 1963/1964. Luister naar de stijl van de steel!
Kilima Hawaiians - On The Beach At Waikiki:
De NRC biedt een boek aan: Onder wuivende palmen, waarover ze zeggen: "The Kilima Hawaiians wisten meer dan 50 jaar hun publiek in Nederland en zo'n twintig overige landen in de ban van hun Hawaii-muziek te houden." en "Het succes van de Kilima Hawaiians was niet in de laatste plaats te danken aan de reeks formidabele Hawaii-gitaristen; vrijwel allemaal van Indische afkomst, zoals Vic Spangenberg, Theo Ehrlicher, Rudy Wairata en Coy Pereira.".
Frans Doolaard was de opvolger van Coy Pereira. Hij speelde ook een tijd in De Chico's: De Chico's - koel helder water
Op een oudere versie van "The beach of Waikiki" werd de Hawaii-gitaar bespeeld door Vic Spangenberg, die in 1944 uit Nederland vluchtte omdat hij gezocht werd wegens verzetsactiviteiten (necrologie in NRC: De laatste ster van de Kilima Hawaiians). Hier een video uit Man Bijt Hond van 8 februari 2011.
Vic Spangenberg - de laatste Der Kilima Hawaiians (The Beach of Waikiki, vocaal):
Er is een Facebook-pagina over de Kilima Hawaiians
Wat ik zo bijzonder vind, is dat de "roots" van veel leden van de Kilima Hawaiians op de Molukse eilanden lagen, met name Ambon, en dat ze muziek van die verre eilandengroep Hawaii speelden, waar ze nog nooit geweest waren.
Een overeenkomst is misschien de "Traumen von der Südsee", zoals de LP van Rudi Wairata met een van zijn latere bands heette, toen hij in Duitsland was gebleven, na een tournee met de Kilima Hawaiians. Let op zijn levendige stijl op de Hawaii-gitaar!
Rudi Wairata, Das Moana-Quartett - Kaiwahu-Marsch:
Ik sluit af met een ode aan andere grootheid uit het genre, George de Fretes, vergezeld met tropische beelden van de Molukken. Ook als ode aan wijlen mijn twee zwagers die geboren zijn in die omgeving.
George de Fretes Royal Hawaiian Minstrels - Pulau Ambon:
9 opmerkingen:
Niet dat ik dit genre zelf in de kast heb staan maar het weer eens horen is niet verkeerd.
Het heeft wel iets al kan ik het niet benoemen.
En ja Pussycat.... 1 van manliefs favo's, de auto in onze verkeringstijd lag 'vol' met cassettes van hen.... mooie muziek, die ik nog steeds wel kan waarderen bij het horen maar zien hoef ik t niet ....
fijn weekend.
Een zalig instrument waar jij weer heel veel info over hebt verzameld. Inderdaad bijzonder dat de muziek op de Molukken werd gespeeld. Zo zie je maar weer hoe grenzeloos smaak is.
Ik heb hiervan genoten. Dank je wel.
Het nummer van Pussycat zit verankerd in mijn hoofd. Vroeger zo vaak gehoord. Wat heb je er weer een mooi logje van gemaakt. Indrukwekkend. Ik heb genoten.
Liefs Frederique
In de muziek van de Molukkers proef je heimwee Mooi om weer eens te horen.
Pussycat wie kent haar niet.
En weer wat geleerd. Wat een bijzonder instrument!
Snap helemaal dat deze muziek mensen weg doet dromen naar tropische eilanden, warmte en gelukkige herinneringen.
Ik vind deze muziek heel erg fijn; echte heimwee muziek. En leuk dat dit snareninstrument een link heeft met die jongen die zichzelf gitaar leerde spelen, de gitaar liggend, net zoals dit instrument.
Wederom een schot in de roos, zelfs Pussycat :)
Plezante log Gauke. We kwamen even bij je langs en je maakt er nog steeds iets mooi van elke zaterdag. Dromen naar een Tropisch eiland, dat hoeven wij niet want het is nog steeds volop nazomer in Los Boliches/Fuengirola aan de Costa del Sol met gemiddeld 22 graden voor de komende week en een gemiddelde MINIMUM temperatuur van 17 graden. Nog hoger dan het maximum bij jou in Emmen (slechts 12 graden). Onze blog staat nog steeds deels in de (na)zomerstand en dat bevalt ons uitstekend. Bloggen is geen must, af en toe rust!
En wij altijd maar denken dat die groepjes allemaal zulke goede muzikanten hadden! Eén goede gitarist voor allemaal! Ja, zo kan ik het ook! Verder weer een interessant verhaal natuurlijk.
Je waant je zo weer op een tropisch eiland met die heerlijke muziek!
Mooie weetjes Gauke, bedankt weer! Die gitaar van mij staat hier maar te staan terwijl ik er zo graag op wil spelen.
Had een leraar gevonden hier in de buurt. Dus info gevraagd. Maar ik had toen zoveel last van mijn beide armen dat ik dat ding amper vast kon houden. Nu gaat het inmiddels een stuk beter. Ga het toch maar oppakken voor de winter..
Straks bellen! :-)
Dank voor het duwtje!
Een reactie posten