...en Niklas "logeert" hier ook. (v/h dwarsbongel.web-log.nl en niklas.web-log.nl)

zaterdag 10 februari 2018

180210 - ZOZ - Van zwarte magie en groene boom

Wie mee wil doen met (of luisteren/kijken/lezen bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Trees.
Afleveringen t/m ZOZ260 vind je bij Marja.


Mijn rondje begint deze keer met de titel: "Black Magic Woman". Veel mensen kennen dit nummer van Santana ( nl), de band die genoemd is naar Carlos Santana (nl). Santana heeft een eigen stijl ontwikkeld, die een mengsel is van rock, jazz, blues, Latijns-Amerikaanse en Afrikaanse invloeden.
De zang op de hitversie van Santana is van Gregg Rolie, die o.a. ook bekend is als (mede-)oprichter van de band Journey (nl).

Santana - Black Magic Woman, 1970, Tanglewood:


De song Black Magic Woman is niet geschreven door Santana, maar door Peter Green (nl). Peter Green is de oprichter van Fleetwood Mac (nl).


Peter Green was de opvolger van Eric Clapton (nl) als gitarist bij John Mayall & the Bluesbreakers (nl), de bakermat van heel veel Britse muzikale talenten, maar besloot zijn eigen band op te richten, die hij noemde naar de drummer en de bassist van Mayal, die met hem meegingen: Mick Fleetwood (nl), drums, en John Mc Vie (nl), bass.

Fleetwood Mac had in de beginperiode als bijzonderheid, dat er drie gitaristen waren, die hun rol afwisselden: Peter Green, Jeremy Spencer (nl), en Danny Kirwan (nl).

Met alledrie ging er later iets mis, waarbij misschien weer geldt dat genialiteit en gekte dicht bijelkaar liggen: Peter Green, geboren als Peter Allen Greenbaum, kreeg psychische problemen. Jeremy Spencer ging tijdens aan Amerikaanse tournee "even een tijdschrift kopen", maar kwam niet terug: hij bleek zich aangesloten te hebben bij de sekte Children of God (nl). Danny Kirwan vervreemde zich van de andere bandleden, en flipte volledig tijdens een ruzie vlak voor een optreden en werd uiteindelijk ontslagen.

Ik vond een lange versie van Black Magic Woman door Peter Green met Fleetwood Mac, Peter Green`s Fleetwood Mac - Black magic woman 1968, maar ik plaats hier de (veel kortere) "radio-versie".

Fleetwood Mac - Black Magic Woman:


Als ik één nummer zou moeten kiezen uit de beginperiode van Fleetwood Mac, dan werd dat het instrumentale Albatross (nl), maar dat is al twee keer "gezwijmeld", door Robbert (ZOZ 053) en Ria (ZOZ 267).
Zoals gezegd, stapte Peter Green uit Fleetwood Mac vanwege psychische problemen. Jammer, want hij werd alom geprezen door collega's, zoals Eric Clapton, als een van de beste gitaristen, en B.B.King (nl) zei: "He has the sweetest tone I ever heard; he was the only one who gave me the cold sweats."

Peter Green is jaren uit beeld geweest, maar werd door vrienden weer op de been geholpen, en midden jaren '90 begon hij, met die vrienden de Peter Green Splinter Group, waarvan in 1997 een album met die naam uitkwam. Hij was het spelen niet verleerd, en ik vond een acoustische versie van dat prachtige Albatross.

Peter Green Splinter Group - Albatross (Acoustic Set):


Nadat de drie genoemde gitaristen waren vertrokken, zochten "Fleetwood & Mac" vervangers, en na een paar wisselingen ging de "sound" een heel andere kant op. Er volgde een succesvolle periode, er werden hits gescoord en albums uitgebracht. Maar omdat binnen de band een paar stelletjes waren die uiteindelijk uit elkaar gingen, ontstonden er ook grote spanningen. Dat leidde dan wel weer tot het succesvolste Fleetwood Mac album: Rumours (nl), waarvoor ze een Grammy Award kregen!
Ondanks allerlei verwikkelingen en een onderbreking, bestaat Fleetwood Mac nog steeds, met vanaf het begin als fundament John McVie en Mick Fleetwood, en met ongeveer de bezetting uit de "Rumours"-periode.

Tenslotte een song met twee heel verschillende delen: Oh Well, Part 1 en Part 2.
Peter Green onthulde later in een interview, dat hij eerst Part 2 geschreven had. Geïnspireerd door Spaans gitaarspel dat hij op de radio had gehoord, kocht hij speciaal voor Oh Well Part 2 een Ramirez Spaanse gitaar. Kort daarna schreef hij een pittige blues-rock "wegwerp-gitaarriff" voor de B-kant van de single. Tegen zijn zin maakte de platenmaatschappij Part 1 de A-kant en dat werd een wereldwijde hit, die veelvuldig gecovered is. Ik plaats ze in de door Peter Green bedoelde / geschreven volgorde.

Fleetwood Mac - Oh Well Part 2:


De tekst van Part 1 ontlokte me een glimlach...

Oh Well, Part 1

I can't help about the shape I'm in
I can't sing, I ain't pretty and my legs are thin
But don't ask me what I think of you
I might not give the answer that you want me to

Oh well

Now, when I talked to God I knew he'd understand
He said, "Stick by my side and I'll be your guiding hand
But don't ask me what I think of you
I might not give the answer that you want me to"

Oh well

Fleetwood Mac - Oh Well, Part 1:


Deze keer dus allemaal composities van Peter Green, geboren als Peter Allen Greenbaum!

9 opmerkingen:

MelodyK zei

Alhoewel het dan niet allemaal binnen mijn smaak valt kan ik het vakmanschap van die mensen wel waarderen... maar als ik eerlijk ben vind ik jouw vakmanschap verreweg het grootst want ik blijf me elke week weer afvragen 'waar komt hij mee?' (wat ik dus alleen maar bij jou heb. Eveneens elke week vind ik het weer verbijsterend hoeveel info je weet (te vinden) en het samenvoegt!

(best wel jammer dat je delen van je geheugen niet kunt overerven na iemans overlijden want anders zou ik in de rij gaan staan voor jouw muziekennis *grijnsssss*)

Fijn weekend.

Anoniem zei

Je hebt prachtige fragmenten samengebracht. Ik heb genoten. Dank je wel.

Marijke van der Scheer zei

En dan heb ik nog het genoegen om elke week van de enthousiaste wijze van zijn bijdrage voorbereiden, en uiteindelijk te schrijven, te mogen meegenieten. Altijd weer een klein feestje. Jouw compliment aan hem heeft hij echt verdiend!

Ria zei

Het meest geniet ik van Albatros, daar zwijmel ik helemaal bij weg
Heerlijk
Fijn weekend

CorryR zei

Raar, ik heb hetzelfde als Melody: altijd benieuwd wat je deze week weer bij elkaar gezocht en gevonden hebt. 't Is weer prachtig!

Nietzomaarzooo zei

Sluit me aan bij Melody en Corry en verwonder me en ben blij met je vrije geluiden en gedachtensprongen. Net als vandaag weer mooi.
Fijn weekend.

AnneMarie Winter zei

Oh well, part 1 en Albatrose ken ik maar al te goed. Santana vond ik ook fantastisch maar dit nummer ken ik niet. Zijn gitaar spel weer wel. Je verhalen rondom de zwijmels zijn prachtig. Veel achtergrond informatie waarvan ik denk waar haal Je het vandaan. Ik lees het iedere keer met plezier.

Platoonline zei

Ik kan me alleen maar bij Melody aansluiten. Fleetwood Mac vond ik altijd goed. Maar dat was niet gebaseerd op enige kennis omtrent de groep. Zo midden jaren zeventig kreeg mijn vrouw de LP Rumours cadeau. Eerst vond ik het helemaal niets. Toch heb ik, na haar dood, de LP behouden. Jaren later draaide ik hem en toen vond ik hem wel degelijk mooi. Zo gaat dat kennelijk met de liefde voor bepaalde muziek. Er spelen allerlei kleine dingen doorheen waarvan je je nauwelijks bewust bent maar toch mede je gevoel bepalen. Denk ik.... want het is zo lang geleden.

natasja zei

Wat een heerlijk blog weer.
Laatst kwam mijn zoon van 18 met Fleetwood Mac aanzetten...
Nu weet ik waarom... dat gitaarspel!
En wat een mooie tekst bij Part 1.
Ik moet er ook van glimlachen.