180303 - ZOZ - Van Kampen, Kelten en oren

Wie mee wil doen met (of luisteren/kijken/lezen bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Trees.
Afleveringen t/m ZOZ260 vind je bij Marja.

Op de regionale zender RTV Drenthe vind je 's avonds tussen het nieuws en wetenswaardigheden de rubriek "Drente's Muziekmix". Daar vind je afwisselend muziek van regionale artiesten, soms in streektaal (niet persé Drents), soms Nederlands, soms "buitenlandstalig".
Onlangs zag en hoorde ik er een band waar ik een notitie over maakte, omdat de muziek me aansprak. Scrum? Nooit van gehoord, als band…
Het woord "scrum" kende ik wel als rugbyterm, en er is ook een softwareontwikkelmethode met die naam, maar er zit geen band met de naam Scrum in Wikipedia.
Ook niet in de Engelstalige versie, die wel verwijst naar een track op het album Diabolus in Musica van de Trash-Metal band Slayer; voor de liefhebbers: Slayer - Scrum.

Maar even verder zoeken dus, en zo kreeg ik het idee dat de band Scrum uit Nederland zou kunnen komen. De muziek die ik gehoord had stond op YouTube, en de video sprak me ook wel aan. Nee, niet direct oer-Nederlandse muziek, eerder Keltisch.

Scrum - Hold My Hand:


Toen vond ik hun eigen website, SCRUM, toch ook daar geen fysiek adres, wel e-mail adressen met .nl, maar tenslotte vond ik de oplossing in een wekelijks huis-aan-huis blad, De Swollenaer: de band komt uit Kampen en de later toegetreden zanger uit Zwolle.
Info op de eigen site leert me, dat de band bestaat sinds 2004, en dat met het aantreden van de nieuwe zanger in 2015 een nieuwe koers is ingeslagen.
Er staat meer werk van Scrum op YouTube, waarschijnlijk ook werk met de vorige zanger; dat lijkt me "ook niet verkeerd".

Deze week zag ik op dezelfde TV-zender mijn oor voorbijkomen in een nieuwsprogramma. Dat wil zeggen, een afgietsel van mijn oor, met een Bluetooth "oortje".
Er werd een tentoonstelling aangekondigd in museum Collectie Brands over het bedrijf waar ik 34 jaar heb gewerkt. Er zijn diverse producten te zien die in de periode van 1955 tot bijna nu gemaakt zijn. Industrieel erfgoed, kun je zeggen.

Het familiebedrijf is kort na WOII begonnen in de buurt van Rotterdam met het importeren van "radio artikelen", en is niet lang daarna overgegaan tot het zelf produceren daarvan. De naam veranderde mee van "Nederlandse Import van Radio Artikelen" tot "Nederlandse Industrie van Radio Apparaten". Omstreeks 1956 vond de verhuizing naar Emmen plaats, vanwege gunstiger uitbreidingsmogelijkheden en beschikbaarheid van productiepersoneel.

Een van de eerste producten was de "pieper", waarmee bijvoorbeeld in een ziekenhuis artsen en verpleegsters opgeroepen konden worden. Daar hoorde dan natuurlijk nog een installatie bij, om het oproepsignaal van het knopje bij het bed of de centrale, naar de "pieper" over te brengen. Dit is jarenlang een wereldwijd succes geweest, waaraan ik in verschillende technische functies heb mogen meedoen.
In de jaren '80 is het familiebedrijf ingelijfd in het Zweedse Ericsson (vooral bekend van de telefoon), de stand van de techniek veranderde en de (behoefte aan) producten veranderden.
Er kwamen nieuwe producten die het niet haalden. En toen kwam Bluetooth.

Bluetooth werd in 1994 in Zweden, in dienst van Ericsson, bedacht door de Nederlander Jaap Haartsen, die vanaf 1998 in Emmen verder werkte aan zijn uitvinding. Ik heb nog een paar van zijn patentaanvragen administratief verwerkt in mijn laatste functie.
De bedrijfsnaam veranderde nog een aantal malen. Ericsson sloot "Emmen" helemaal, de groep ging zelfstandig verder, werd overgenomen door een Amerikaans bedrijf, dat het op een onzalig moment ook weer botweg sloot, en de kern krabbelt nu weer op en begint opnieuw een zelfstandig bedrijf.

Die kennis heb ik verkregen bij de opening van de tentoonstelling: Expositie over in Emmen ontworpen piepers en bluetooth: 'Gelukkig is dit bewaard gebleven’ (Fragment uit de TV-uitzending).

Gesprekken met oud-collega's, alsof het niet bijna 20 jaar geleden is, maar gisteren, dat we elkaar de vorige keer spraken. Ook over mijn oor. Een van de laatste curieuze gebeurtenissen in mijn actieve loopbaan was, dat van een groot aantal collega's afgietsels gemaakt werden van hun rechteroor, ter bepaling van de juiste constructie voor veel verschillende oren van een Bluetooth oorsetje.
Na afloop van dat proces vertelde iemand mij, dat mijn oor het grootste was in de collectie. Ooit had een collega gezegd, dat mijn oren leken op openstaande taxideuren. Toen ik vertelde dat ik een onderzoeksresultaat had gelezen, waaruit bleek dat intelligente mensen grote oren hebben, had hij, bij wijze van uitzondering, geen weerwoord...