...en Niklas "logeert" hier ook. (v/h dwarsbongel.web-log.nl en niklas.web-log.nl)

zaterdag 10 augustus 2019

190810 - ZOZ - Van indianen en de rivier

De laatste weken heb ik weer de kans gehad langs onze grote rivieren te fietsen. Heerlijk over de dijken, waarbij je de ene kant uitkijkt over het land en aan de andere kant over het water, de schepen en de overkant.
Dan zie je ook de bochten in de rivieren, en uit mijn herinnering kwam een zin naar boven: "Begraaf mijn hart bij de bocht van de rivier". Dat inspireerde me tot een intensieve zoektocht waarvan ik veel leerde.

Melancholie, die te maken zal hebben met de actualiteit die ons toekomt waaien vanuit Amerika: de niet aflatende schietpartijen, waarbij haatgevoelens tegenover bevolkingsgroepen een rol spelen. Een president die die haat lijkt aan te wakkeren door immigranten weg te zetten als criminelen, drugsdealers en verkrachters.
Een president die, toegejuichd door zijn bijbelvaste aanhangers, roept dat hij zal bidden voor de slachtoffers van de schietpartijen, en dat de oorzaak ligt bij geesteszieke personen, maar één van de eerste dingen die hij deed als president, was het terugdraaien van een wet die het voor geesteszieke personen moeilijker maakte om wapens te kopen: Trump ended rule to block mentally ill from getting guns.

Die president is zelf een immigrantenkind, van zijn ouders en grootouders is zijn vader de enige die in Amerika geboren is. Twee van zijn drie echtgenotes zijn buiten Amerika geboren.

Afb. Trump en Sitting Bull: Wikipedia

"Begraaf mijn hart bij de bocht van de rivier" is de titel van een boek, vertaling van Bury My Heart at Wounded Knee van de historicus Dee Brown (nl), (niet te verwarren met thrillerschrijver Dan Brown)! Dat boek beschrijft de geschiedenis van de oorspronkelijke bevolking van Amerika, de indianen, of Native Americans, onderscheiden in 570 stammen, waarvan de helft in Indianenreservaten (nl) leeft.

Brown vertelt eerst de geschiedenis vanaf de ontdekking van Amerika in 1492 tot de Indiaanse onrust die begon in 1860. Hij benadrukt het aanvankelijk vreedzame gedrag van indianen ten opzichte van Europeanen, vooral gezien hun kennelijk gebrek aan weerstand tegen vroege koloniale inspanningen bij Europeanisering. Zo was bij de Indianen grondbezit een onbekend verschijnsel - de grond was gezamenlijk eigendom.
De bevolking werd steeds verder teruggedrongen in reservaten, meestal slechte grond en met te weinig ruimte voor hun eigen leefwijze. Ook waren de mensen niet bestand tegen geïmporteerde ziekten.
Het handelen van de regering wordt afgeschilderd als een voortdurende poging om de cultuur, religie en manier van leven van inheemse Amerikaanse volkeren te vernietigen. Zo kwam er een wet, de Indian Removal Act (nl), gedwongen verhuizingen van indianen en jarenlange oorlogvoering tegen de Indianen (nl) door de federale overheid van de Verenigde Staten.

In die sfeer kreeg een Indiaans spiritueel leider, Wovoka (nl), een hoopvol visioen. Hij was ook bekend als Jack Wilson, doordat hij vanaf zijn veertiende was opgevoed door een blank, christelijk gezin, nadat zijn vader was overleden.
Volgens dat profetische visioen, tijdens een zonsverduistering, zouden de geesten van de doden van zijn stam zich weer mengen met de levenden. De blanke heerschappij zou eindigen en die zouden verdwijnen van hun land. Daartoe moesten de Indianen een rechtschapen leven leiden, en moesten Indiaanse rituelen worden uitgevoerd, waaronder de traditionele Ghost Dance (nl).
De band Redbone (nl) met Indiaanse en Cajun achtergrond noemde een album Wovoka; dit is de titelsong.

Redbone - Wovoka:


De Ghost Dance verspreidde zich snel onder de indianenstammen, in diverse varianten.
Dit fenomeen werd door de autoriteiten opgevat als bedreigend. Waar Wovoka vooral vreedzaamheid voorstond, waren andere leiders gefrustreerd door de kolonisten en de overheid, die zich niet aan de verdragen hielden. Ook meenden ze onkwetsbaarheid te kunnen ontlenen aan de Ghost Dance.

The Ghost Dance of 1889–1891 by the Oglala Lakota at Pine Ridge.
Illustration by western artist Frederic Remington, 1890. (Wikipedia)

De Ghost Dance is terug te vinden in de muziek. De moeder van Robbie Robertson (nl), bekend van The Band (nl), was een Mohawk (nl). Hij schreef zijn eigen Ghost Dance song.

Ghost Dance
©Robbie Robertson

Crow has brought the message
to the children of the sun
for the return of the buffalo
and for a better day to come

You can kill my body
You can damn my soul
for not believing in your god
and some world down below

You don't stand a chance
against my prayers
You don't stand a chance
against my love
They outlawed the Ghost Dance
but we shall live again,
we shall live again

My sister above
She has red paint
She died at Wounded Knee
like a later day saint

You got the big drum in the distance
blackbird in the sky
That's the sound that you hear
when the buffalo cry

You don't stand a chance
against my prayers
You don't stand a chance
against my love
They outlawed the Ghost Dance
but we shall live again,
we shall live again

Crazy Horse was a mystic
He knew the secret of the trance
And Sitting Bull the great apostle
of the Ghost Dance

Come on Comanche
Come on Blackfoot
Come on Shoshone
Come on Cheyenne

We shall live again

Come on Arapaho
Come on Cherokee
Come on Paiute
Come on Sioux

We shall live again

Robbie Robertson - Ghost Dance:


Er zijn meer songs met verwijzingen, ik noem er twee: Jim Morrison (nl) met The Doors - The Ghost Song, en Patti Smith (nl) met haar Ghost Dance.

De ouderen onder ons kennen Redbone van de Europese hit We Were All Wounded at Wounded Knee. In Amerika wilden veel radiostations het niet draaien, omdat het een inktzwarte bladzij uit de Amerikaanse geschiedenis vertegenwoordigde: de massamoord bij Wounded Knee (nl). De doorlopende reeks confrontaties tussen kolonisten en het leger en de indianen mondde uit in een bloedbad toen de cavalerie de indianen wilde ontwapenen. De nauwelijks bewapende indianen werden beschoten met geweren en kanonnen. Er vielen enkele honderden slachtoffers onder de indianen, meest vrouwen en kinderen.

Redbone - We Were All Wounded at Wounded Knee:


Bury My Heart at Wounded Knee werd voor het eerst gepubliceerd in 1970, in een tijd van toenemend Amerikaans Indiaans activisme, en in 17 talen vertaald.
Kort daarvoor was de American Indian Movement (nl) opgericht.

De titel is ontleend aan de laatste zin van een gedicht uit 1927 getiteld American Names van Stephen Vincent Benét (nl). Het volledige citaat staat voorin Brown's boek:

I shall not be there. I shall rise and pass.
Bury my heart at Wounded Knee

Ik zal er niet zijn. Ik zal opstaan en voorbijgaan.
Begraaf mijn hart bij Wounded Knee.

Hoewel het gedicht van Benet niet over de benarde situatie van de indianen gaat, was Wounded Knee de locatie van de laatste grote confrontatie tussen het Amerikaanse leger en de indianen.
Het is ook de omgeving waar de ouders van opperhoofd Crazy Horse (nl) zijn hart en sommige van zijn beenderen begroeven nadat hij gedood werd in 1877.



Wie mee wil doen met (of luisteren/kijken/lezen bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Melody.
Afleveringen t/m ZOZ347 vind je bij Trees, en de afleveringen t/m ZOZ260 vind je bij de oorspronkelijke initiatiefneemster Marja.


3 opmerkingen:

AnneMarie Winter zei

Zeker ken ik de plaat Woundede Knee en Redbone nog. Het was toen aardig gewaagd voor de groep om over dit onderwerp te zingen. Ik vond het voor die tijd behoorlijk gedurfd. Maar er waren wel meer protestsongs in die tijd. Onrustig was het soms ook alleen niet iedereen wist ervan. Het was toen meer de ver van mijn bedshow voor velen.
Daar komen we nu niet meer bij weg. Het nieuws ontgaat je nu op geen enkele manier.

MelodyK zei

Weer een diverse collectie met mooie inleidingen.

En ja .. jij en fietsen... dat weet ik natuurlijk, ik heb vandaag meermalen aan je gedacht toen ik in de wind liep in mijn 2e thuis en blij ws dat mijn haar goed in mijn schedel vergroeid zit ;-)

Wat overwaaien komt uit daarginder mogen ze wat mij betreft houden. Ik kreeg toevallig zojuist een apje van mijn zoon met een afbeelding van nieuws 'backpacks' (schooltassen) die daar nu een hype aan het worden zijn... 'bulletfree backpack for keeping students safe'... het moet toch niet gekker worden was mijn 1e gedachte... en even later bedacht ik "triest dat dit uberhaupt bedacht en gemaakt moet worden" ... de één zijn dood is de ander zijn brood...

Je muziek is weer zeer toepasselijk zoals ik van je gewend ben, dank je wel weer voor je mooie en uitgebreide bijdrage én dat je zo trouw blijft deelnemen als staat er nu voor de 3e keer een andere schipper aan het roer.

Joanne zei

Ik vind het heerlijke muziek. Ik ken niet alle nummers, maar mooi om naar te luisteren. En te lezen. Want je logjes zijn altijd zo uitgebreid en leerzaam.
Over Trump zeg ik maar niets. Hoe die man ooit president is geworden. Ik mis Obama nog steeds.

Liefs Joanne