En ik heb gisteren weer eens een lekkere, zonnige fietstocht gemaakt. Ik had het 2½ week verslonsd, na een paar mooie tochten tijdens de vakantie. We zitten hier niet al te ver van de grens, met daarachter een gebied met onder andere mooie glooiende landschappen, rondom Uelsen en het Feriengebiet Wilsumer Berge.
Ik heb dus maar even in mijn notities gekeken. Daar had ik ooit het woord "Pachelbel" genoteerd, dat me nu niets meer zei; het gaf me een associatie met Pipi Langkous - vraag me niet waarom. Misschien via een onbewust achterdeurtje met Pietje Bel?
Het blijkt te gaan om een klassieke compositie, Kanon und Gigue in D-Dur für drei Violinen und Basso Continuo van Johann Pachelbel (1653-1706), zijn bekendste werk.
Dat heb ik op de een of andere manier gevonden, en de link naar dit Wikipedia-item bewaard vanwege de lange lijst met nummers die van deze compositie zijn afgeleid: ongelooflijk! De Engelse versie geeft deze lijst niet, maar wel meer muziektheoretische uitleg.
Ik koos deze uitvoering, omdat die mij het puurst lijkt qua instrumentarium - er zijn er veel meer op Youtube.
Hochzeit Streichquartett - Pachelbel: Kanon und Gigue in D-Dur:
Eén titel uit die lange lijst met afgeleide melodiën sprak me vandaag aan: Ride Into The Sun van Velvet Underground, geschreven en ook wel solo uitgevoerd door Lou Reed. Hij schreef het in 1972 - het verscheen o.a. in een instrumentale versie op het verzamelalbum Another View uit 1986. Ik vond een site waar een overzicht van de ontwikkeling van deze song werd gegeven, waarvan helaas een versie die ik graag had willen beluisteren niet meer beschikbaar was. Ik koos deze.
Velvet Underground - Ride into the sun (demo with vocal, 1970):
Toen ik op de terugweg was, kreeg ik pech. Ik had, ver van bewoond gebied, al een paar keer gezocht naar de oorzaak van een tikkend geluid, maar kon niets vinden. Midden in Emlichheim voelde ik dat het helemaal mis was. Ik vroeg me af of de ketting stuk was, maar het bleek de derailleur: het boutje waarmee een tandwieltje vast moest zitten, was losgedraaid. Het tandwieltje was er uitgevallen: gelukkig lag het vlakbij.
Oeps, wat nu? Ik kan veel zelf repareren onderweg, maar hiervoor had ik het gereedschap niet bij me.
Men zegt wel eens: "Het geluk is met…" (kies de gewenste variant). Ik had mijn fiets tegen een lantaarnpaal gezet. Ik bleek voor het terrein van een mechanisatiebedrijf te staan, en een medewerker kwam informeren wat er aan de hand was. Een collega van hem, een monteur, heeft me fantastisch geholpen, zodat ik naar huis kon fietsen, want er bleek toch een onderdeeltje kwijtgeraakt! Hoefde ik dus niet naar huis te bellen om me op te halen.
Ik vond een video met dezelfde titel. Het blijkt niet dezelfde song te zijn - het is een heel ander genre en een andere tekst. Dat ik 'm plaats is omdat de naam van de groep, Def Leppard, me is bijgebleven, omdat de drummer, Rick Allen, zijn linkerarm mist. Ja, je leest het goed!
Bij een auto-ongeluk is zijn arm afgerukt toen hij uit de auto werd geslingerd. De arm is in eerste instantie nog weer aangezet, maar moest door een ontsteking alsnog weer geamputeerd. Twintig maanden na het ongeluk drumde hij weer bij de groep, en nu nog steeds.
Lees hier meer over de toedracht van het ongeluk.
Het nummer met de titel "Ride Into The Sun" stond op hun debuut EP: The Def Leppard E.P. uit 1978, dus vóór het ongeluk.
Def Leppard - Ride Into The Sun (1978):
Op mijn weg door de Duitse dreven zag ik een weg, die mij hoop gaf op hoger stijgen op de maatschappelijke ladder, maar het bleek gewoon een landweggetje van het ene eind naar het andere.
Daarom dacht ik, net over de grens en weer in Nederland: als ik nu al die Ja-knikkers achter me kan scharen, zou dat voldoende zijn om een nieuwe politieke partij te beginnen? Iedereen doet dat toch tegenwoordig?
Wie mee wil doen met (of luisteren/kijken/lezen bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Melody.
Afleveringen t/m ZOZ347 vind je bij Trees, en de afleveringen t/m ZOZ260 vind je bij de oorspronkelijke initiatiefneemster Marja.
4 opmerkingen:
Weer een heel mooi verhaal, zoals elke week weer, laten we het houden het geluk is bij de mooie vertelster van dit verhaal......
Heb echt genoten van het strijkkwartet, mooi strak uitgevoerd en kon nadat het was afgelopen nog even genieten van Bruce.....
Lou Reed en zijn groep is heerlijk, verhaal van Def leppard kende ik niet, ongelooflijk dat hij met 1 arm door drumt, natuurlijk ook beide voeten nog...
Fijn weekend.
Pachabel is een hele bekende. Hoor je niet vaak op de radio maar zo af en toe is hij er.
De tweede kende ik ook maar door de liver versie moest ik wel even denken.
Wat weer een prachtig verhaal... en 2 totaal verschillende bijdrages... welke mij het meest aanspreekt hoef ik je neit te vertellen ;-)
Fijn weekend.
Ik geniet altijd van je logjes en de muziek. Nieuwe deuren gaan open en muziek die ik niet ken komt voorbij. Dat is genieten.
Je hebt er weer iets bijzonders van gemaakt!
Liefs Joanne
Een reactie posten