@: Alle verhalen over mijn vader in mei 1940, als geniesoldaat bij een zoeklicht, wat ik daarover heb kunnen terugvinden of reconstrueren, stond op mijn dwarsbongel.web-log De verhalen en foto'd heb ik nog wel, maar veel waardevolle reacties zijn nu onbereikbaar...
@Waterjuffer: de meeste reacties heb ik gewist uit de mail, omdat ze immers onder de logs stonden...? @Marja: Tja, uitgerekend op de 52ste dag na het offline gaan, en al die tijd niets dan een volledig blanco scherm, kwam er een klein beetje van mijn dwarsbongel.web-log.nl terug online bij weblog.nl : één pagina. Blijkbaar nu dus meer? Dank voor het opzoeken, ik had de moed al helemaal opgegeven.
Alleen die over dat zoeklicht heeft te maken met mijn vader. De eerste slaat op figuren hier in de buurt die elk jaar met oud en nieuw zelf enorm zwaar vuurwerk maken (zie de krater). Een aantal jaren geleden is er zelfs een jongen mee omgekomen: zijn halve hoofd was weggeslagen. In de laatste zag ik gewoon een soort streekroman...
Je had er al eens over geschreven in je weblog bij weblog.nl, en nu is alles weg? Wat spijt me dat voor je want de verhalen die ik in deze woorden lees zijn zeer interessant.
Volgens de weblogdeskundigen komt het tzt weer terug, ik hoop het voor velen van ons!
Jullie maken elkaar gek met te zeggen dat alles weg is. Er is helemaal niets weg. Het is alleen al een veel te lange tijd niet bereikbaar. Dat is verdomd vervelend, maar het is niet anders. Je zult je teksten ook wel op de harde schijf hebben staan denk ik. Hoe dan ook: over een tijdje heb je al je teksten weer. Daar ben ik van overtuigd.
@Plato: Met als achtergrond een loopbaan van 40 jaar in de techniek, en de navenante ontwikkelingen, bezie ik dit hele gebeuren nogal kritisch. In dit geval neig ik tot, gezien de voortgang en de beloften en mededelingen daarover, een groeiend wantrouwen: misschien is alles er nog wel, maar is het ook bruikbaar / herstelbaar? Zo kan het best zijn dat het technisch wel herstelbaar is, maar dat dat niet te automatiseren is, en dan is het economisch onhaalbaar. Zoals ik al ergens heb gemeld, van mijn twee blogs waarvan iets zichtbaar is, heb ik (middels ruime steekproeven) NIETS kunnen terugvinden van vóór mei 2011, terwijl beide gestart zijn begin 2005... En dat na 2 maand (59 dagen) i.p.v. 2 dagen, ondanks de melding over ingevlogen Amerikaanse deskundigen. Ook is nog geen enkele keer een mededeling gekomen of de (48.000?) mediabestanden al of niet zijn binnengehaald.
Ja drie verhalen met inderdaad een groot verdriet. En dat een zinnetje van 6 woorden zo'n zware lading kan dragen. Noelle 52 http://blog.seniorennet.nl/noelle52/ Reageer even zo op een andere manier kan het voor mij niet.
17 opmerkingen:
Na al die jaren nog joh?
Je moet er bij geweest zijn en er van geweten hebben, denk ik.
@: Alle verhalen over mijn vader in mei 1940, als geniesoldaat bij een zoeklicht, wat ik daarover heb kunnen terugvinden of reconstrueren, stond op mijn dwarsbongel.web-log
De verhalen en foto'd heb ik nog wel, maar veel waardevolle reacties zijn nu onbereikbaar...
Droevige, maar ook prachtige verhalen...
Eigenlijk is het wegvallen van web-log dus ook verdrietig.Had je de reactie's niet nog in je mail staan?of was het lang terug.
Er zit veel verhaal die die drie maal zes woorden. Dank voor het meedoen.
Ontroerend.
Dit heb ik wel voor je kunnen opsporen:
http://dwarsbongel.weblog.nl/2010/05/09/vogelenzang-4-mei-2010/
@Waterjuffer: de meeste reacties heb ik gewist uit de mail, omdat ze immers onder de logs stonden...?
@Marja: Tja, uitgerekend op de 52ste dag na het offline gaan, en al die tijd niets dan een volledig blanco scherm, kwam er een klein beetje van mijn dwarsbongel.web-log.nl terug online bij weblog.nl : één pagina. Blijkbaar nu dus meer? Dank voor het opzoeken, ik had de moed al helemaal opgegeven.
@Marijke: Ik denk dat jij het meest weet over die verhalen.
Jeetje wederom zoveel in één, weer een paar hele mooie, en ik lees dat ze naar verhalen van je vader zijn... dus ze hebben nog meer betekenis...
Alleen die over dat zoeklicht heeft te maken met mijn vader.
De eerste slaat op figuren hier in de buurt die elk jaar met oud en nieuw zelf enorm zwaar vuurwerk maken (zie de krater). Een aantal jaren geleden is er zelfs een jongen mee omgekomen: zijn halve hoofd was weggeslagen.
In de laatste zag ik gewoon een soort streekroman...
Phoe, drie erg pakkende verhalen met erg veel verdriet erin!
Kan ik alleen maar stil van zijn ......
Je had er al eens over geschreven in je weblog bij weblog.nl, en nu is alles weg?
Wat spijt me dat voor je want de verhalen die ik in deze woorden lees zijn zeer interessant.
Volgens de weblogdeskundigen komt het tzt weer terug, ik hoop het voor velen van ons!
Jullie maken elkaar gek met te zeggen dat alles weg is. Er is helemaal niets weg. Het is alleen al een veel te lange tijd niet bereikbaar. Dat is verdomd vervelend, maar het is niet anders. Je zult je teksten ook wel op de harde schijf hebben staan denk ik. Hoe dan ook: over een tijdje heb je al je teksten weer. Daar ben ik van overtuigd.
@Plato: Met als achtergrond een loopbaan van 40 jaar in de techniek, en de navenante ontwikkelingen, bezie ik dit hele gebeuren nogal kritisch. In dit geval neig ik tot, gezien de voortgang en de beloften en mededelingen daarover, een groeiend wantrouwen: misschien is alles er nog wel, maar is het ook bruikbaar / herstelbaar?
Zo kan het best zijn dat het technisch wel herstelbaar is, maar dat dat niet te automatiseren is, en dan is het economisch onhaalbaar.
Zoals ik al ergens heb gemeld, van mijn twee blogs waarvan iets zichtbaar is, heb ik (middels ruime steekproeven) NIETS kunnen terugvinden van vóór mei 2011, terwijl beide gestart zijn begin 2005...
En dat na 2 maand (59 dagen) i.p.v. 2 dagen, ondanks de melding over ingevlogen Amerikaanse deskundigen.
Ook is nog geen enkele keer een mededeling gekomen of de (48.000?) mediabestanden al of niet zijn binnengehaald.
3 verhalen en allemaal anders!
Maar wel heel mooi!
Je hebt je ouders ook veel te jong verloren, zeker je vader maar wat is nou 71...? Ik zou dan nog maar 10 jaar hebben, moet je toch niet aan denken...
Ja drie verhalen met inderdaad een groot verdriet. En dat een zinnetje van 6 woorden zo'n zware lading kan dragen.
Noelle 52 http://blog.seniorennet.nl/noelle52/ Reageer even zo op een andere manier kan het voor mij niet.
Een reactie posten