...en Niklas "logeert" hier ook. (v/h dwarsbongel.web-log.nl en niklas.web-log.nl)

zondag 30 september 2012

De zwakke plek van een sterk slot

Mijn kleinzoon heeft een fiets, waarmee hij dagelijks naar het voortgezet onderwijs gaat. Zo'n fiets wordt niet in de watten gelegd. Als de eigenaar er al beschaafd mee omgaat, dan zijn de andere leerlingen er nog, en volle fietsenhokken en zware tassen.
Voor het begin van het nieuwe schooljaar heb ik zijn fiets helemaal opgeknapt. Er is onder andere een nieuw slot op gekomen van een gerenommeerd merk. Het slot is oerdegelijk.

Probleem is, dat binnen een maand twee keer een sleuteltje afbrak bij het op slot zetten. Dan staat de fiets nog niet op slot en de eigenaar staat met een afgebroken sleutel in de ene hand, en met de andere hand in het haar: wat nu?

De eerste keer was de eigenaar met een groep vrienden gearriveerd bij een festiviteit in het centrum van deze uitgestrekte woonplaats. "Ik zet mijn fiets achteraan, als jullie je fietsen op slot er voor zetten, gaat het vast wel goed." Niet dus, gestolen! Waarschijnlijk zat er een rotte appel in de groep "vrienden", die iemand anders heeft ingeseind.
Hoe ik daarbij kom? Om kort te gaan: na enig "roeren" in die nogal grote, wisselende groep, leek bekend te zijn wie de diefstal zou hebben gepleegd. Op een avond, na het invallen van de duisternis, stond plotseling de fiets weer bij het huis van de eigenaar. De dader werd de grond blijkbaar te heet onder de voeten, toen hij vernam dat zijn naam was genoemd bij de politie.

De eerste keer dat de sleutel afbrak werd nog gedacht aan een te ruwe behandeling door de jonge eigenaar. Zeker door de geraadpleegde fietsenmaker, die het slot had geleverd: "Die sleutels zijn heel sterk, die zijn sinds kort gemaakt van een nieuw materiaal dat oersterk is, maar die kwajongens krijgen alles kapot."
Hij gaf het uitgepulkte stuk sleutel tussen twee tangen aan mijn dochter. "Probeer maar, dat krijg jij niet doormidden!" Krak, zei het sleutelrestant, maar zijn vooroordeel wist van geen wijken. En: "Laat maar een nieuwe sleutel maken bij de plaatselijke sleutelslijper."

Toen de tweede keer de sleutel afbrak, wéér bij het op slot zetten, was de grootmoeder getuige dat de jongeman zeker geen ruw gedrag had vertoond. En deze oma is echt niet a-technisch.

De Nederlandse importeur van deze sloten meldde dat op sleuteltjes geen garantie wordt gegeven, omdat die "altijd kunnen afbreken". En dat het materiaal van de sleuteltjes al heel lang niet gewijzigd is. En sleutels mogen alleen worden bijgeleverd door de sleutelservice van de importeur! Fietsenmaker, word eens wakker! Wil je je klanten houden?
Omdat het wel erg vervelend was dat bij een nieuw slot in zo korte tijd twee keer een sleutel afbrak, krijgen we gratis een nieuwe toegestuurd door de importeur.

Op internet las ik, dat het afbreken van deze sleutels vaker voorkomt. Dat zette me aan het denken:
De sleutel (A) heeft een fors "handvat" waar een breed stuk metaal uit komt. Dat brede handvat werkt als een hefboom, waar je relatief veel kracht mee kunt zetten.
Leg het afgebroken stuk sleutel (B), dat uit het slot gepeuterd is, er naast, en zie: de sleutel is afgebroken precies waar het brede metaal overgaat in de "baard" van de sleutel.
Niet alleen wordt het materiaal daar ineens veel smaller, maar ook veel dunner door het uitgefraisde sleutelprofiel (C).
Heel logisch dus dat de sleutel dáár afbreekt - daar is helemaal niet zoveel kracht voor nodig. Dat heb ik ruim 50 jaar geleden al geleerd bij Materialenleer en Technische Beginselen op de LTS, en het lijkt me zo dat die natuurwetten nog niet geamendeerd zijn.

10 opmerkingen:

Gelkinghe zei

Heb je dit nog aan de fabrikant geschreven?

Gelkinghe zei

Zit nu even mijn fietssleuteltje (Axa) te bekijken. Die lijdt niet alleen aan hetzelfde euivel, maar buigt ook af op de door jou aangegeven plek.

Dwarsbongel zei

@Gelkinghe: Ik heb dit in het telefonisch contact met de Nederlandse vertegenwoordiging wel aangegeven, maar de allervriendelijkste mevrouw daar meldde, dat zij daar niet zoveel mee kunnen: zij maken c.q. ontwerpen de sloten zelf niet.
En achteraf is er weinig aan te doen, zoals iedereen zal beseffen.
Ik overweeg om mijn zeer afgesleten buitenlands, en dan met name Duits, eens proberen een beetje op te poetsen, en te kijken of ik er dan een brief aan zal wagen. Of een e-mail natuurlijk.

Leidse Glibber zei

Sorry even een plakkertje, maar ik zit sinds vrijdagavond in de spiraal van een en al 3 Oktoberfeesten (voor) feesten.
Plaats nog wel blogs op wisselende tijden maar red het even niet meer om reacties te sturen.
Na 4 oktober reageer ik weer bij iedereen.
Ergens belachelijk he , het hele echte feest duurt maar 36 uur maar nu al is iedereen en alles in de ban.

J@n. zei

Geen garantie op het sleuteltje???
Altijd gedacht dat men wettelijk verplicht is om op een geleverd product garantie te geven......
Trouwens, je hebt wel te maken met de leverancier en niet met de producent van het slot, die moet de garantie leveren en wat de fabrikant doet, daar heb jij geen nieuws aan.

Dwarsbongel zei

@J@n: Ben je niet in de war met Productaansprakelijkheid? Dat houdt in dat de fabrikant of leverancier verantwoordelijk gesteld kan worden voor schade aan derden veroorzaakt door gebreken in/aan het product. Dat is iets anders dan garantie op het product, want dat is (deel van) een overeenkomst tussen leverancier en afnemer.

tagrijn zei

Even een kopie laten maken in de stad, Is ander materiaal,en de originele houd je als reserve en als bewijs voor de politie dat ie wel degelijk op slot stond. Dat is toch de gebruikelijke procedure?

Dwarsbongel zei

@Tagrijn: Het bijgemaakte sleuteltje (op advies van de fietsenmaker, wat hij helemaal niet mag adviseren) nadat het eerste was afgebroken, brak ook af. Nadere beschouwing leert, dat het bijgemaakte sleuteltje zwakker is dan de originele sleutels.
Een niet onaanzienlijk probleem is het uitpulken van het restant van de afgebroken sleutel...

Plato zei

Je zou toch zeggen dat ze dat bij die fabriek ook over jouw kennis zouden moeten beschikken. Vreemd dat er over zo'n relatief eenvoudige zaak zoveel gezegd moet worden voor er iets gebeurt. Merkwaardig soort beroepstrots?

Anoniem zei

@ reactie: "Ik weet niet waarheen deze weg ons leidt."

Wat kunnen die kleintjes bijdehand zijn hé? Mijn kleinzoon en mijn dochter waren via facetime (ipad) met mij aan het bellen (tja ik ben een moderne oma schijnbaar) Mijn kleinzoon maakte nogal wat lawaai en mijn dochter riep naar hem: "Hé kan het wat zachter" waarop mijn kleinzoon antwoordde: "ga jij maar met oma praten"

:-\