Er was dus ook weer de uitzending van "Het gevoel van de Vierdaagse"; die begon terwijl ik in de keuken stond te afwassen. Ik hoorde muziek die ik al heel lang niet meer gehoord had: "The Yellow Rose of Texas" (tekst in het artikel). Het is een liefdeslied, dat gerelateerd is aan de Amerikaanse Burgeroorlog, die in mijn vorige ZOZ ook nog ter sprake kwam.
Het is ook een van de eerste Amerikaanse melodieën die ik me herinner van de radio, omstreeks 1950, de Draadomroep toen nog. Marsmuziek was blijkbaar toen populair.
Ik denk dat het de versie geweest moet zijn van het orkest van Mitch Miller.
Een andere groot succes van zijn orkest was muziek uit de film "The Bridge on the River Kwai", een fictief verhaal, globaal gebaseerd op de aanleg van de Birma-spoorlijn. Onze eigen beroemdheid Wim Kan is die verschrikkingen nooit te boven gekomen.
Ik vond een aandoenlijk zwart/wit filmpje van Mitch Millers "The Yellow Rose Of Texas":
Al lezende vond ik een verrassende wetenswaardigheid: Hoyt's moeder, Mae Boren Axton, was co-auteur van de eerste grote hit van Elvis Presley, Heartbreak Hotel!
Veel van Hoyts eigen songs zijn ook uitgevoerd door anderen, zoals Elvis Presley, Kingston Trio, Three Dog Night, Ringo Starr, Joan Baez, John Denver, Waylon Jennings (ik heb ooit even op dit podium mogen staan, in een lege zaal), en Anne Murray.
Ik vond van Hoyt Axton een heel mooie versie van "The Yellow Rose of Texas":
En geloof het of niet, bij de info over Hoyt Axton las ik dat hij zeker twee songs heeft geschreven die op repertoire staan van de rockband Steppenwolf. Ze speelden twee nummers in de film Easy Rider, waarvan "Born to be Wild" het bekendst is.
Het andere nummer. "The Pusher", is geschreven door Hoyt Axton, die het zelf ook heeft opgenomen, maar de versie van Steppenwolf is denk ik bekender.
In de tekst wordt onderscheid gemaakt tussen soft- en harddrugs, en met name de verkopers daarvan; een thema dat zowel Hoyt Axton als Stepenwolf bezighield. Hoyt Axton heeft zelf een tijd geworsteld met cocaineverslaving, de waarschuwing voor harddrugs is gebaseerd op zijn eigen negatieve ervaringen, en laat aan duidelijkheid niets te wensen over.
Op de LP die ik had van Steppenwolf kwam een andere song voor, met een stukje text dat me steeds is bijgebleven. Ook dat nummer is geschreven door Hoyt Axton. Het heet "Snowblind Friend", waarbij "snow" in het circuit "slang" is voor cocaine, heroine of amphetamine.
Vooral deze zinnen zijn altijd me altijd bijgebleven:
He said he wanted heaven but prayin’ was too slow
So he bought a one-way ticket on an airline made of snow
En:
Did you say you saw your good friend flyin’ low
Dyin’ slow
Eigenlijk vind ik deze versie van Hoyt Axton zelf mooier, ingetogener, maar die is zonder video, en de versie van Steppenwolf is bekender en zeker ook mooi. Daarom sluit ik hier een versie in van Snowblind Friend door John Kay & Steppenwolf uit 1989, ruwweg 20 jaar na hun eerste versie:
Snowblind friend (Hoyt Axton)
Lyin’ on the sidewalk with the misery on his brain
Stoned on some new potion he found upon the wall
Of some unholy bathroom in some ungodly hall
He only had a dollar to live on ‘till next Monday
But he spent it all on comfort for his mind
Did you say you think he’s blind?
Someone should call his parents or a sister or a brother
And they’ll come and take him back home on a bus
But he’ll always be a problem to his poor and puzzled mother
And he’ll always be another one of us
He said he wanted heaven but prayin’ was too slow
So he bought a one-way ticket on an airline made of snow
Did you say you saw your good friend flyin’ low
You say it was this mornin’ when you last saw your good friend
Lyin’ on the sidewalk with the misery on his brain
Stoned on some new potion he found upon the wall
Of some unholy bathroom in some ungodly hall
Did you say you saw your good friend flyin’ low
Dyin’ slow
Blinded by snow
Lyin’ on the sidewalk with the misery on his brain
Stoned on some new potion he found upon the wall
Of some unholy bathroom in some ungodly hall
He only had a dollar to live on ‘till next Monday
But he spent it all on comfort for his mind
Did you say you think he’s blind?
Someone should call his parents or a sister or a brother
And they’ll come and take him back home on a bus
But he’ll always be a problem to his poor and puzzled mother
And he’ll always be another one of us
He said he wanted heaven but prayin’ was too slow
So he bought a one-way ticket on an airline made of snow
Did you say you saw your good friend flyin’ low
You say it was this mornin’ when you last saw your good friend
Lyin’ on the sidewalk with the misery on his brain
Stoned on some new potion he found upon the wall
Of some unholy bathroom in some ungodly hall
Did you say you saw your good friend flyin’ low
Dyin’ slow
Blinded by snow
14 opmerkingen:
Ik vind beide versies van Yellow Rose mooi, afhankelijk van de stemming waarin ik nu verkeer valt mijn voorkeur nu op de 2e maar in een andere bui dat dat ook zomaar nr 1 kunnen zijn.
Tja... dat witte goedje.... heb me er nooit mee bezig gehouden, lijfelijk bedoel ik, maar dat het tot bijzondere dingen kan leiden blijkt ook wel weer uit jouw verhaal.
Overigens... naar aanleiding van jouw reactie heb ik mijn bijdrage aangepast. Aan dat ene specifieke heb ik totaal niet gedacht toen ik het uitkoos en plaatste. Sorry daarvoor!
Mitch Miller gooit me meteen terug naar de jaren 50. Mijn vader had er elpees van. Hoyt brengt het ook heel mooi.
Geweldig hoeveel info je hebt verzameld.
Heel erg bedankt.
The Yellow Rose of Texas onlosmakelijk verbonden met onze jeugd dat wij mee mochten luisteren met onze ouders via de Draadomroep, je weet wel met die knop.
Altijd weer plezant t.a.v. de uitgebreide achtergrondinformatie die je geeft. Bedankt en een fijn zomer weekend toegewenst.
Wat een mooie, grondige blog weer. Het één brengt je op het ander. Het eerste kwam me bekend voor. Het laatste nummer kende ik niet, maar vond ik mooi om naar te luisteren.
Zo geweldig hoe je alles weer met alles verbindt! Daar heb jij echt patent op. Je bent een groot "associator"!
Het is weer een geweldig artikel geworden, Dwarsbongel. Jouw herinneringen aan "Yellow rose of Texas' en Mitch Miller zijn ook de mijne. Lang niet gehoord, dit nummer en leuk om het wel weer eens te horen. Over de draadomroep heb ik al eens geschreven: http://greetjedewit.blogspot.nl/2013/01/zwijmelen-op-zaterdag-9.html. Het nummer The Bridge on the River Kwai kan ik zo weer meefluiten.
De uitvoering van Hoyt Axton vind ik ook mooi, wel totaal anders.
Leuke nostalgische herinneringen heb ik aan "The Yellow Rose" mijn ouders hielden er erg van!
En de informatie erbij is erg leerzaam want tenslotte is een mens nooit te oud om te leren hè...
Beide versies vind ik erg mooi, juist omdat ze zo verschillend zijn. Bedankt!
Wij willen je een mail sturen om je vraag te beantwoorden. Hoe doen wij dat? Ons e-mail adres staat in de rechterkolom. BvD voor je reply.
Grtz Mara
Je hebt er weer een mooi blog van gemaakt met veel informatie en muziek waar ik van genoten heb !!
Geweldig weer! Ik heb genoten. Van de muziek en de informatie is heel leerzaam. Leuk om dat allemaal te weten.
Liefs Frederique
Dit lijkt heel erg op de dwergensong van sneeuwwitje roept dochter hier enthousiast :)
Wim Kan ergerde zich met name aan het hypocriete gedoe van de Nederlandse regering die de keizer van Japan voor een staatsbezoek uitnodigde. In een prachtig lied filosofeerde hij wat ze hem allemaal hadden kunnen toefluisteren terwijl men aanzat aan het banket. Als reacties gooiden beiden hun ridderorden in de Westeinderplas, zo schreef hij in zijn dagboeken. Maar ook dat is niet gebeurd. In de nalatenschap werden de medailles keurig teruggevonden. Maar het statement was gemaakt.
Een reactie posten