170722 – ZOZ – Room of Hope

Wie mee wil doen met (of luisteren/kijken/lezen bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Marja.

Deze keer één videoclip, waarvan ik eigenlijk maar een klein deel wil delen als ZOZ-bijdrage. Het gaat over de officiële opening van de tentoonstelling met de 298.000 kraanvogels ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de MH17, 1000 voor ieder van de 298 inzittenden.
De titel van de tentoonstelling is "Room Of Hope". Zoals in mijn vorige ZOZ-bijdrage vermeld, begon de initiatiefneemster Tjitske Dijkstra met het vouwen van 1000 kraanvogels voor haar bij die ramp omgekomen vriendin en collega Hieke Raap, en nam die actie een grote, wereldwijde vlucht.

Deze symboliek van de kraanvogel komt voort uit een Japanse legende en een Japans meisje, dat in eerste instantie de atoombom op Hirosjima overleefde, maar later overleed aan leukemie. Ze heette Sadako Sasaki (nl). De legende zegt, dat iedereen die 1000 kraanvogels vouwt een wens mag doen.

De video toont eerst (geïntroduceerd door medeorganisator Ingo Leth) de toespraak van burgemeester Eric van Oosterhout, abrupt afgebroken op ca. 8:50, dan, wat ik wil laten horen als muzikale zaterdagse bijdrage, een lied van Martin Korthuis en Eddo Pol, en vanaf 12:20 een toespraak van Siep Raap, broer van de omgekomen Hieke Raap. De video is gemaakt door Rene Posthuma, die journalistiek bezig blijkt te zijn in Emmen, en het "Mensenpark", zoals de oude dierentuin nu wordt aangeduid, regelmatig als onderwerp kiest.

De titel van de gehele video is: "Room of hope 298000 origani kraanvogels ter nagedachtenis aan de MH17 Mensenpark Emmen 2017".
Het lied is getiteld Sadako Sasaki, de Groningse tekst is van Martin Korthuis. Hij kende Hieke Raap, vriendin van zijn vrouw Tjitske Dijkstra, en legde hiermee de verbinding tussen de symboliek van de kraanvogels en de emoties na de ramp met de MH17.
Ik heb geprobeerd een vertaling te maken voor wie de prachtige Grunniger toal niet verstaat.

sadako sasaki	sadako sasaki
sums dink ik dat soldoaten	soms denk ik dat soldaten
dei ien n oorlog binnen vaalen	die sneuvelden in een oorlog
nait onder widde kruzen	niet onder witte kruisen
mor kroanvogels binnen	maar kraanvogels zijn
zai roupen aal tieden	ze roepen steeds berichten
hur haise stemmen ien hur vlugt	hun hese stemmen in hun vlucht
doarom kieken wie	daarom kijken wij
noar de blaauwe lugt	naar de blauwe lucht
doar, t ligt van de schemer	daar, in het schemerlicht
vlaigen de vogels veurbie	vliegen de vogels voorbij
n lege ploats in heur midden	een lege plaats in hun midden
is dat de plek veur mie	is dat de plek voor mij
ik wait dat soldoaten	ik weet dat soldaten
dai ien n oorlog binnen vaalen	die sneuvelden in een oorlog
nait onder witte kruzen	niet onder witte kruisen
mor kroanvogels binnen	maar kraanvogels zijn
zai roupen aal van vèr	ze roepen al van verre
hur laive stemmen ien hur vlugt	hun lieve stemmen in hun vlucht
en doarom kieken wie	en daarom kijken wij
ien de blaauwe lugt	in de blauwe lucht
doar, t ligt van de schemer	daar, in het schemerlicht
vlaigen de vogels veurbie	vliegen de vogels voorbij
n lege ploats in hur midden	een lege plaats in hun midden
is dat de plek, bestemd veur mie	is dat de plek, bestemd voor mij
en as ik de hemel zol bevolken	en als ik de hemel zou bevolken
veurbietrek ien de schemerhaid	voorbijtrek in de schemering
joa, din zal ik oet de verre wolken	ja, dan zal ik uit verre wolken
din roup ik, (dei ik aagterlait)	dan roep ik, (die ik achterliet)

Martin Korthuis en Eddo Pol – Sadako Sasaki:


Dit lied en "stil (17 juli 2014)", ook over het verlies door de MH17-ramp, staan op de CD "nij" (nieuw) van Martin en Eddo, die ik van Martin kreeg toen we elkaar spraken in de tentoonstelling.

"stil (17 juli 2014)" eindigt met de regels:

daank tie, dastoe hier wast	dank je, dat jij hier was
daank tie, dastoe bie ons waast	dank je, dat je bij ons was
daank tie, dizze daag	dank je, deze dag