180310 - ZOZ - Van Eurovisie en noodsignalen

Wie mee wil doen met (of luisteren/kijken/lezen bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Trees.
Afleveringen t/m ZOZ260 vind je bij Marja.

Er zijn mensen die op de vlucht slaan als er sport op de televisie is, anderen doen dat bij soaps, of bijvoorbeeld bij talentenjachten en songfestivals. In mei staat ons weer het Eurovisiesongfestival 2018 te wachten. De Nederlandse inzending werd op de vorige Zwijmeldag bekendgemaakt.

Mijn Facebook-vriend Bertus ten Caat, die decennialang muziek gemaakt heeft met zijn band No Name, reageerde daarop op zijn FB-pagina. Daarover straks meer. Ik ben namelijk even heerlijk in de historie van No Name aan het grasduinen geweest, o.a. via de FB-pagina No Name Historie.
Daar lees ik dat de band voor het eerst onder die naam optrad op 19 juli 1969, en op 12 maart 2014 las ik: Drentse band No Name stopt na 45 jaar.
Behalve op bruiloften en partijen heeft No Name opgetreden voor diverse Nederlandse omroepen, meegedaan aan een hoorspel, en op meerdere festivals gestaan. Ze traden b.v. op bij dezelfde gelegenheden als Nick en Simon, die ooit een gitaar kapot hadden - ze kregen er een te leen van No Name, en waren gered!

No Name, van oefenen in 1970 tot groots 35-jarig jubileumfeest in 2005

In die periode zijn er uiteraard bezettingswisselingen geweest, en in de laatste bezetting vonden we vier leden uit het gezin ten Caat: vader Bertus (mede-oprichter), zoon Faeke en dochters Esther en Tamara ten Caat. Ze stopten omdat ze zagen dat feestmuziek nogal veranderd was en jongeren niet meer aansprak.

OPMERKING: her en der verschijnt "www.noname.nl", maar dat adres is nu van een bedrijf dat niets met de band te maken heeft.

De eerste beelden werden in 1969 gefilmd door een opbouwwerker. In 2005 werd, bij het 35-jarig jubileum, met de originele bezetting, dezelfde song gebracht van The Rolling Stones - Long Long While. Beide clips werden samengevoegd tot een historisch en nostalgisch document: No Name 1969/2005 - Long Long While.
Overigens is No Name niet pardoes helemaal gestopt met muziek maken; ze doen nu alleen nog wat zelf graag willen doen. Ze doen dat onder de naam The Emanon Project - zet de beide namen maar naast elkaar, en je ziet…?
Onder die naam, Faeke & The Emanon Project, had ik ze in mijn Kerst-ZOZ van 2016.

Zoals beloofd, Bertus reageerde als volgt op Waylon's bekendmaking:

Waylon maakte vrijdagavond bekend met welk liedje hij mee gaat doen aan het EurovisieSongfestival. Zijn eigen keuze en niet door een of andere jury of zogenaamde deskundigen bepaald. Dat leidde jaar na jaar tot niks...
Ooit kon iedereen liedjes inzenden die vervolgens door een jury van deskundigen (...) werden beoordeeld en een aantal daarvan werden dan uitgevoerd en daaruit werd dan het liedje gekozen dat mee zou doen. Wij stuurden ook een liedje in. Was het 2003, 2004 ? Ergens daaromtrent.
Fake had het liedje in de basis gecomponeerd, met elkaar maakten we er een arrangement van en namen dat op. Eén van de voorwaarden was dat het precies 3 minuten mocht duren. Daar hielden wij ons perfect aan. We maakten er met veel plezier een leuke opname van, noemden het met een knipoog naar ABBA: S.O.S. en eindigden het met een knipoog naar de laatste Nederlandse winnaar Teach In .
En toen was daar de dag dat bekend zou worden welke liedjes zouden gaan meedoen in de Nederlandse finale. Wie er niet bij zat was al ingelicht werd in de loop van de dag bekend gemaakt.
Wij hadden niets gehoord of gezien. Geen bericht gehad! Het zou toch niet waar zijn ? Jeemig!! Zenuwen door 7 bandlidkelen in de loop van de dag want 's avonds zouden de winnende liedjes bekend worden gemaakt. En wij hadden niks gehoord, dus.... Er waren 6 of 7 liedjes uitgekozen die mee gingen doen in de Nederlandse finale zo zagen we die avond op tv. En daar waren we niet bij... Teleurstelling uiteraard, maar hoe kwam het dan dat wij helemaal niets hadden gehoord? Ik belde er achteraan de volgende dag en kreeg te horen dat ze ons niet konden bereiken...
Volslagen flauwekul natuurlijk want we waren vrijwel permanent bereikbaar.
Toen in die finale ook nog eens 2 zogenaamde zangeressen bleken te zitten die gruwelijk vals een verschrikkelijk lied kweelden maar "toevallig" wel de dochters van een bekende producer o.i.d. waren wisten wij genoeg.
Ons liedje werd geen hit ;) Maar het was wel een leuk fris liedje en daarom heb ik er nu maar eens een clipje van gemaakt en kan het alsnog een wereldhit worden. Dus delen delen delen delen delen als mallen dan kan dat 15 jaar later alsnog! :)

(Let ook even op de morse-seinen; voorbeeld: SOS Morse Code)

No Name - S. O. S.:


Het was niet de enige keer dat de band zich met een songfestivallied bemoeide. We herinneren ons nog uit 2010 de alom verguisde Nederlandse inzending: Ik ben verliefd (sha-la-lie), gezongen door Sieneke. Ze werd daarmee in de halve finale 14de van de 17 deelnemers, en ging derhalve niet naar de finale.
Het lied was geschreven door Pierre Kartner, alias vader Abraham, die zijn werkzame leven begon als chocoladegieter, banketbakker en frietkraamuitbater.
Pierre moest nog wel, wegens plagiaat, even een deal sluiten met Dick van Altena, omdat het teveel leek op het door Dick geschreven: Arne Jansen - Angelien

Ook de keuze tijdens de finale van het Nationale Songfestival was een genante vertoning. Toen de stemmen staakten tussen NSF 2010: Sieneke - Ik Ben Verliefd (Sha-la-lie) en NSF 2010: Loekz - Ik Ben Verliefd (Sha-la-lie), moest Pierre Kartner de keuze maken. Met zichtbare tegenzin koos hij voor Sieneke. Achteraf waren de geruchten en beschuldigingen over "doorgestoken kaart" niet van de lucht.

Bij RTV Drenthe leggen Faeke en Bertus uit, dat het liedje in zijn genre eigenlijk helemaal niet zo slecht was, en "hoe het allemaal gekomen is", dat Faeke hun Engelse versie maakte. En hoeveel reuring hun Engelse versie veroorzaakte; toen het eenmaal op internet stond, vond je het overal terug, zoals van 538 tot NOS.

Faeke & the Emanon Project- ShaLaLi, de Clip (Engelse versie):


In het programma "En dan nog even dit!" van RTV Oost werd er ook aandacht aan besteed; Marga Bult en Youp van 't Hek reageerden positief. Pierre Kartner gaf op afstand zijn mening: Pierre Kartner reageert op Faeke & the Emanon Project.

Dat No Name / Emanon Project ook mooie songs kan maken van literair erfgoed, is mooi om te zien / horen. Het volgende nummer is gebaseerd op een verhaal van Albert Steenbergen (1814-1900), dat rond 1886 als feuilleton in enkele kranten verscheen. Steenbergen zou het uit een onvoltooid dagboek hebben, maar dat wordt betwijfeld.
Het is een verhaal over een intense doch tragische liefdesgeschiedenis, waarin standsverschil de liefde in de weg staat. Het behoort tot de canon van de Drentse literatuur. Het zou zich afspelen rond 1700 in Hollandscheveld.
Lees hier het verhaal van Albert Steenbergen Cilie de Nevelhekse, bewerkt door historicus Albert Metselaar.
No Name / The Emanon Project horen we hier in het Drents, maar als je het verhaal gelezen hebt is de strekking duidelijk.

No Name (The Emanon Project) - Cilie de Nevelhekse:


In mijn ZOZ's van 180217 en 180224 besteedde ik aandacht aan het schaatsen, en met name plaatsgenoot Kjeld Nuis. Kjeld is inmiddels warm verwelkomd in zijn straat, die door de bewoners was versierd en voor de gelegenheid omgedoopt tot Kjeld Nuislaan. RTV Drenthe deed verslag: Kjeld Nuis is thuis: Ik ben een trotse Emmenaar.

Drenthe heeft meer schaatskampioenen voortgebracht. Op fietsafstand van de thuisbasis van No Name waren dat er twee: Jan Bols in Hoogeveen (gestopt in 1974), en Piet Kleine in Kerkenveld.
Toen Piet Kleine zijn indrukwekkende schaatscarrière afsloot, zong No Name een ode, die ze op 3 januari 2001 live hebben uitgevoerd in het programma "Sport na elven" van Mart Smeets.

NO NAME - Jij was de grootste (ode aan schaatser Piet Kleine):